Job 39
1 „Го знаеш ли времето, кога дивите кози раѓаат по карпите, и си гледал ли како раѓаат срните?
2 Можеш ли да ги преброиш месеците на нивната бременост? И го знаеш ли времето кога раѓаат?
3 Тие се превиткуваат, и раѓајќи ги малечките свои, се ослободуваат од болките свои.
4 Породот нивни зајакнува, расте во полето, си оди и не се враќа при нив.
5 Кој го пуштил на слобода дивото магаре и кој му ги разврзал врските негови,
6 кому сум му ја одредил пустината за дом и соланите — за живеалиште.
7 Тој се потсмева на вревата во градот и не го слуша викањето на терачот,
8 си бара храна по горите и се впушта на секое зелено растение.
9 Ќе сака ли еднорог да ти служи и ќе ноќева ли во твоите јасли?
10 Можеш ли да го врзеш со јаже еднорогот за браздата, и ќе ја браносува ли по тебе нивата?
11 Ќе се потпреш ли на него, бидејќи силата му е голема и ќе му ја оставиш ли нему твојата работа?
12 Ќе му поверуваш ли дека тој ќе ги врати семињата твои и ќе ги донесе на гумното твое?
13 Со своите крилја нојот радосно мавта; какви нежни пердуви и какви перја тој има!
14 Тој ги остава јајцата свои на земјата и ги топли на песокот,
15 и заборава дека нога може да ги скрши или полска ѕверка да ги згази;
16 немилостив е спрема малечките свои, како да не се негови, и не се плаши дека трудот негов ќе биде залуден,
17 зашто Бог не му дал мудрост и не го надарил со разум;
18 а кога ќе се извиши високо, му се потсмева на коњот и на јавачот негов.
19 Ти ли му даде сила на коњот и ти ли го украси вратот негов со грива?
20 Можеш ли да го исплашиш како скакулец? Треперењето на ноздрите негови е ужас;
21 ја рови со нога земјата и ѝ се восхитува на силата своја; оди спроти оружје;
22 се смее на опасноста и не се плаши и не се отстранува од меч.
23 Торба со стрели ѕвечка на грбот негов, болскаат копјето и топузот;
24 од немир и јарост голта земја и не може да стои при трубен звук;
25 штом ќе засвири трубата, тој вришти и оддалеку ја претчувствува битката, громкиот глас на војводите и викот.
26 Поради твојата мудрост ли лета јастребот и ги насочува крилјата свои кон југ?
27 На твојот збор ли се издига орелот и си вие гнездо на високо?
28 Тој живее на карпа и ноќева на врв од стрмнината и на непристапни места;
29 оттаму ја здогледува храната своја: очите негови гледаат далеку;
30 и малечките негови пијат крв; каде што има труп, таму е и тој.“