Habakkuk 2
1 Ќе застанам на стража, ќе се качам на кулата за да набљудувам за да разберам, што ќе ми каже Тој, и што ќе ми одговори на моите поплаки.
2 Ми одговори Господ и ми рече: Запиши го видението и одбележи го на плочи јасно, та оној, што ќе чита, да може да го прочита;
3 зашто видението се однесува на определеното време; тоа зборува за свршетокот и нема да излаже; па, и ако се забави, чекај го, зашто ќе наиде и нема да забави.
4 И ете, гордата душа ќе пропадне, а праведникот ќе живее преку верата.
5 Богатството е подмолно; горделивиот нема да се одржи: тој ја раширува устата своја како пеколот, и ненаситен е како смртта; ги собира кај себе сите народи и ги ограбува сите племиња.
6 Нема ли сите тие да го земат за приказ и да испеат иронична песна: „Тешко му на оној што без мерка се збогатува, и тоа не со свое? До кога ќе се полниш со запленето богатство?“
7 Нема ли да станат наеднаш оние, што ќе те измачуваат, и нема ли против тебе да се кренат грабители и ти ќе им станеш за грабеж?
8 Бидејќи си ограбил многу народи, и тебе ќе те ограбат сите други народи, зашто си пролеал човечка крв, зашто си ја разорил земјата, градот и сите што живеат во него.
9 Тешко му на оној, што се лакоми кон неправедни печалби за домот свој, за да го изгради домот свој на високо и така да се запази од раката на злото.
10 Си нанесол тој срам за домот свој, откако си истребил многу народи, згрешил против душата своја.
11 Камењата од ѕидовите ќе повикаат и гредите дрвени ќе им одговорат:
12 „Тешко му на оној кој ѕида град врз крв, и што гради тврдини врз неправда!“
13 Ете, не е ли тоа од Господ Саваот што народите се трудат за оган и племињата се измачуваат напразно?
14 Зашто земјата ќе се исполни со празнување за славата Господова онака како што водите го исполнуваат морето.
15 Тешко му на оној што го пои ближниот свој со пијалок, измешан со злобата своја, за да ја види голотијата негова!
16 Ќе бидеш презаситен со срам место со слава; пиј, пак, и ти и покажи ја голотијата своја и кон тебе ќе се сврти десницата Господова и срамот на славата твоја.
17 Зашто твоето злосторство против Ливан ќе падне врз тебе, зашто си истребувал уплашени животни, бидејќи си пролевал човечка крв, си ги опустошувал земјата, градот и сѐ што живее во него.
18 Каква корист има од резан лик, направен од уметник, од тој излеан лажен учител, макар што вајар, правејќи неми идоли, ќе се надева на делото свое?
19 Тешко му на оној, кој на дрво вели — „Стани“ — и на нем камен — „Разбуди се.“ Ќе научи ли тој некого на нешто? Ете, тој е опкован со злато и сребро, но жив дух во него нема.
20 А Господ е во Својот свет храм: нека замолкне целата земја пред лицето Негово!