Ecclesiastes 7
1 Подобар е добар глас, отколку скапоцено масло, и смртниот ден — од родениот ден.
2 Подобро е да одиш во куќа каде што плачат по умрен, отколку да отидеш во куќа, каде што има веселби и гозби, зашто таков е крајот на секој човек, и живиот ќе го приложи тоа кон срцето свое.
3 Тагата е подобра од смеата; зашто, кога е лицето нажалено, срцето станува подобро.
4 На умните срцето им е во куќата, каде што плачат, а на безумните во куќа, каде што се веселат.
5 Подобро е да слушаш прекор од мудар, отколку да слушаш пофалби од глупав;
6 зашто смеата на безумните е како прскање на трње под котел. И тоа е суета!
7 Угнетувањето на другите го прави мудриот безумен, а подароците го расипуваат срцето.
8 Крајот на една работа е подобар од нејзиниот почеток; трпеливиот е подобар од горделивиот.
9 Не станувај со духот свој брз на гнев, зашто гневот се крие во срцето на безумните.
10 Не вели: „Зошто поранешните дни биле подобри од сегашните?“, бидејќи не е мудро да прашуваш за тоа.
11 Добра е мудроста, како и наследството, особено за оние, што го гледаат сонцето,
12 зашто под нејзината сенка е исто, како под сенката на сребро; но предимството на знаењето е во тоа, што мудроста му дава живот на оној, што ја има.
13 Погледај ги Божјите дела: кој може да го исправи она, што Бог го направил криво?
14 Во добро време ползувај се со доброто, а во зли дни размислувај: едното и другото го направил Бог, за да не може човекот да каже ништо против Него.
15 Се нагледав на сѐ во моите суетни дни: праведниот загинува со својата праведност; безбожниот и натаму живее и покрај безбожноста своја.
16 Немој да бидеш премногу строг и немој да се покажуваш за многу умен, зошто да се уништуваш?
17 Не предавај се на грев и не станувај безумен; зошто да умреш предвреме?
18 Добро е, ако се држиш за едното, но и друго да не испушташ од раката своја; зашто, кој има страв од Бога, ќе се избави од сето тоа.
19 Мудроста го прави мудриот посилен од десет кнезови што се во градот.
20 Нема праведник на земјата, кој прави добро и никако да не греши;
21 затоа не обрнувај внимание на секој збор, што се кажува, за да не го чуеш и слугата свој, кога те навредува;
22 зашто срцето твое знае за многу случаи, кога и ти самиот си навредувал други.
23 Сето тоа го испитав со мудрост; јас реков: „Ќе бидам мудар“, но мудроста е далеку од мене.
24 Далеку е тоа што се случило и многу длабоко: кој ќе го пронајде?
25 Се свртев со срцето свое, за да ги дознаам, изучам и истражам мудроста и разумот, и да го познаам безумието на безбожниот, и незнаењето, и лукавството,
26 и разбрав дека погорчливо од смртта е жената, зашто таа е мрежа, срцето нејзино — стапица, рацете нејзини — окови; добриот пред Бога ќе се спаси од неа, а грешникот ќе биде уловен од неа.
27 „Ете, тоа открив јас — рече Проповедникот — испитувајќи едно по друго.“
28 Што уште бараше душата моја, и не го најде? — Маж најдов еден на илјада, но жена меѓу сите нив не најдов.
29 Само, ете, тоа го открив дека Бог го создаде човекот едноставен и добар, но тој самиот си создава проблеми.