Psalms 41
1 Դպրապետին՝ Կորխի որդիների՝ սաղմոս իմաստության
2 Ինչպես եղջերուն աղբյուրների ջրին է փափագում, Այնպես էլ իմ հոգին՝ քեզ, ո՜վ Աստված։
3 Հոգիս ծարավ է քեզ, Աստվա՛ծ հզոր և կենդանի. Ե՞րբ պիտի գամ և երևամ, Աստվա՛ծ, քո առաջ։
4 Արցունքներս կերակուր եղան ինձ համար գիշեր ու ցերեկ, Քանզի ամեն օր ինձ ասում էին. «Ո՞ւր է քո Աստվածը»։
5 Այս հիշելիս հոգիս տառապում էր իմ ներսում։ Բայց քաջալերվում էի, Քանի որ Աստծու տան սքանչելի հարկի տակ պիտի մտնեմ Ցնծության և օրհնության ձայնով Եվ ձայնով տոնակատարության։
6 Արդ, ինչո՞ւ ես տրտում, հոգի՛ս, Կամ ինչո՞ւ ես ինձ խռովեցնում. Հույսդ Աստծու վրա՛ դիր։ Նորից փառաբանի՛ր նրան՝ Իմ էության Փրկչին և իմ Աստծուն։
7 Հոգիս հույժ խռովվեց ինքն իր մեջ, Դրա համար քեզ հիշեցի Հորդանանի երկրից Եվ Հերմոնի փոքր լեռից։
8 Խորությունները խորքից ձայնեցին քեզ Քո սահանքների ձայնով։ Քո բոլոր կոհակներն ու ալիքներն անցան իմ վրայով։
9 Տերն իր ողորմությունը ցերեկով հաստատեց, Գիշերով՝ նոր օրհնությունը, Եվ աղոթքն իմ առ Աստված՝ իմ կյանքի համար։
10 Ասացի Աստծուն. «Իմ օգնականը դու ես, Ինչո՞ւ մերժեցիր ինձ, ինչո՞ւ տխուր-տրտում գնամ Թշնամուս հալածանքի ժամանակ»։
11 Երբ ոսկորներս փշրվեցին, Իմ թշնամիներն ինձ նախատեցին՝ Ամեն օր ասելով. «Քո Աստվածն ո՞ւր է»։
12 Արդ ինչո՞ւ ես տրտում, հոգի՛ իմ, Կամ ինչո՞ւ ես ինձ խռովեցնում. հուսա՛ Աստծուն, Խոստովանի՛ր նրան, քանի որ իմ երեսի փրկիչ Աստվածն է։