Proverbs 29
1 Լավ է հանդիմանող մարդը, քան համառողը, քանզի եթե կրակը սրան շեշտակի հարվածի, բուժում չի լինի։
2 Արդարների գովասանքից ուրախանում են ժողովուրդները. ամբարիշտների իշխանության տակ հեծում են արդարները։
3 Իմաստություն սիրողը ուրախացնում է իր հորը, իսկ բոզարածը կործանում է նրա հարստությունը։
4 Արդար թագավորը զորացնում է իր երկիրը, իսկ անօրենը կործանում է այն։
5 Ով կռիվ է փնտրում բարեկամի դեմ, ծուղակ է լարում իր ոտքերի համար։
6 Մեղավոր մարդու համար սաստիկ որոգայթ կլարվի, իսկ արդարը ուրախության և խնդության մեջ պիտի լինի։
7 Արդարը գիտե աղքատների դատը տեսնել, իսկ ամբարիշտը խելամուտ չի լինում իմանալու, աղքատն էլ իրավախոհ միտք չունի։
8 Անօրեն մարդիկ քաղաքը մատնում են հրո ճարակի, իսկ իմաստունները վանում են բարկությունը։
9 Իմաստունը դատում է ազգերին, իսկ անզգամը ծաղրելի է դառնում իր բարկության մեջ և չի ակնածում։
10 Արյունռուշտ մարդիկ ատում են արդարին, իսկ ուղղամիտները համակրում են նրա հոգին։
11 Անզգամն իր ողջ բարկությունը միանգամից է թափում, իսկ իմաստունը համբերում է հեզությամբ։
12 Թագավորը և նրա հետ բոլոր եղողները, որ ունկնդիր են անիրավ խոսքերի, անօրեններ են։
13 Փոխ տվողն ու փոխ առնողը նույն տեղն են հասնելու, Տերը երկուսին էլ առերեսելու է։
14 Աղքատներին ճշմարտությամբ դատող թագավորի աթոռը միշտ հաստատուն պիտի մնա։
15 Ծեծն ու կշտամբանքն իմաստություն են տալիս. մոլորված երեխան ամոթով է թողնելու իր ծնողներին։
16 Ամբարիշտների բազմանալուց շատանում են մեղքերը, իսկ արդարները պիտի ապրեն, որ տեսնեն նրանց կործանումը։
17 Խրատի՛ր որդուդ, և քեզ հանգիստ կպարգևի և քո հոգուն զարդ պիտի դառնա։
18 Անօրեն ազգն առաջնորդ չի գտնի, իսկ ով պահում է օրենքը, երանելի է։
19 Վատ ծառան խոսքով չի խրատվում, թեև հասկանում, բայց չի ընդունում։
20 Երբ հանդուգն խոսող մարդ գտնես, իմացի՛ր, որ ավելի հույս կա անզգամի, քան նրա համար։
21 Ով մանկությունից փափկասուն է լինում, ծառա պիտի դառնա, ապա մորմոքի իր մեջ։
22 Անզգամ մարդը հակառակություն է փորում. հեզ մարդը դադարեցնում է մեղքերը, իսկ բարկասիրտ մարդը խորացնում է մեղքերը։
23 Ամբարտավանությունը մարդուն նկուն պիտի դարձնի, իսկ խոնարհներին Տերը պիտի փառավորի։
24 Ով բաժնեկից է դառնում գողերին, ատում է իր հոգին. երդում են տալիս, որ լսածի մասին չպատմեն,
25 Բայց մարդկանցից վախի և ամոթի պատճառով պիտի հայտնվեն և կործանվեն. իսկ Տիրոջը հուսացողը ուրախ պիտի լինի։ Ամբարշտությունը մարդուն տանում է գայթակղության, իսկ ով Տիրոջն է ապավինում, պիտի փրկվի։
26 Շատերն են շողոքորթում իշխաններին, բայց մարդու իրավունքը Տիրոջից է գալիս։
27 Անօրեն մարդը պիղծ է արդարի համար, և անօրենի համար պիղծ է ճանապարհն ուղիղ։