Nehemiah 6
1 Երբ Սանաբաղատը, Տուբիան և Գեսամ Արաբացին և մեր թշնամիներից շատ ուրիշները լսեցին, որ պարիսպը շինեցի, ահ ու դողի մեջ ընկան. մինչ այդ դռները դեռ չէին կանգնեցվել։
2 Սանաբաղատը և Գեսամը լուր ուղարկեցին ինձ՝ ասելով. «Արի միասին հանդիպենք Ովնոյի դաշտի մի գյուղում»։ Նրանք մտադիր էին չարիք գործել իմ նկատմամբ։
3 Ես նրանց մոտ սուրհանդակ ուղարկեցի և ասացի. «Այն գործը, որ անում եմ, շատ մեծ է և չեմ կարող ձեզ մոտ գալ, որպեսզի գործը չխափանվի. երբ ավարտեմ այն, ապա կիջնեմ ձեզ մոտ»։
4 Բազում անգամ լուր ուղարկեցին ինձ, բայց ես նույն պատասխանը տվեցի նրանց։
5 Այն ժամանակ Սանաբաղատն ինձ մոտ ուղարկեց իր ծառային, որ ձեռքին մի բաց նամակ ուներ,
6 որի մեջ այս էր գրված. «Բոլոր հեթանոսների մեջ լուր է տարածվել, թե դու և բոլոր հրեաները ցանկանում եք ապստամբել թագավորի դեմ. դրա համար ես դու շինում այդ պարիսպը և ամրացնում դրա աշտարակները, որովհետև ցանկանում ես դու թագավորել։
7 Այդ նպատակով նաև քեզ համար մարգարեներ ես կարգել, որովհետև ցանկանում ես նստել Երուսաղեմում և թագավորել Հուդայի երկրի վրա։ Արդ, գուցե այս բաները պատմեն թագավորին։ Արի՛, այս բաների մասին միասին խորհենք»։
8 Պատասխան ուղարկեցի նրան և ասացի. «Այդ ամենը, որ խոսում ես, իրական չեն, այլ բխում են քեզանից և քո սրտից»։
9 Այսպես բոլորը մեզ վախեցնում էին՝ մտածելով, թե մեր ձեռքերը կթուլանան, և մեր գործը չի ավարտվի։ Բայց, արդ, ես զորացրի իմ ձեռքերը, մինչև որ գործը գլուխ գա։
10 Ես մտա Մետաբելի որդի Դալայիայի որդի Սիմայի տունը. նա փակվել էր իր տան մեջ։ Նա ինձ ասաց. «Հավաքվենք Տիրոջ տան մեջ, ամրանանք այնտեղ և փակենք նրա դռները, որպեսզի թշնամին, գիշերը գալով, չսպանի մեզ»։
11 Ես ասացի. «Ո՞վ է այն մարդը, որից ես փախչեմ և կամ ո՞վ է այն մարդը, որ մտնի Աստծու տունը և կարողանա փրկվել»։
12 Ապա իմացա, որ նա Աստծուց չէր ուղարկված, և նրա մարգարությունն իմ դեմ էր։
13 Որովհետև Տուբիան և Սանաբաղատը մեծ ամբոխ էին վարձել իմ դեմ, որ վախենամ և Տիրոջ տունը մտնելով՝ մեղանչեմ, և չար անուն դնեն ինձ վրա։
14 Աստված թող հիշի Տուբիայի և Սանաբաղատի նենգությունը, որ չարիք նյութեցին իմ նկատմամբ և ստիպեցին սուտ մարգարեանալ, որպեսզի զարհուրեցնեն և վախեցնեն ինձ։
15 Պարսպի շինությունն ավարտվեց Իլուլ ամսի քսանհինգին, հիսուներկու օրվա ընթացքում։
16 Երբ մեր բոլոր թշնամիները լսեցին, մեզ շրջապատող բոլոր հեթանոսները վախեցան, և նրանց վրա մեծ ահ ու երկյուղ ընկավ. հասկացան, որ մեր գործի հաջողությունն Աստծուց էր։
17 Այն օրերին Հուդայի ազնվականների կողմից շատ նամակներ էին ուղարկվում Տոբիային, Տոբիան էլ նրանց էր ուղարկում։
18 Քանի որ նրանց միջև մոտիկ ազգակցություն կար, որովհետև նա Երայի որդի Սեքենիայի փեսան էր, իսկ նրա որդի Հովնաթանը կնության էր առել Բարաքիայի որդի Մեսոլոմի դստերը։
19 Նրա խոսքերը բերում էին ինձ, իսկ իմ խոսքերը տանում նրան. նա շատ նամակներ էր ուղարկում՝ ինձ վախեցնելու համար։