Nehemiah 4
1 Բայց երբ Սանաբաղատը, Տուբիան, արաբացիներն ու ամովնացիները լսեցին, թե Երուսաղեմի պարսպի շինությունը լավ ընթացքի մեջ է, և զանազան վայրերում արդեն գործը տեսանելի է դառնում, չարությամբ ընդունեցին այդ։
2 Եվ բոլորը միասին հավաքվեցին՝ գալու և պատերազմելու Երուսաղեմի դեմ։
3 Իսկ մենք աղոթքի կանգնեցինք Տիրոջ՝ մեր Աստծու առաջ և թշնամիների ահից գիշեր-ցերեկ մեզ վրա պահակներ կարգեցինք։
4 Հուդայի երկրի մարդիկ ասացին. «Չենք կարող այսպես միաժամանակ թե՛ պատերազմել և թե՛ շինել։ Թող ոմանք զինված պատրաստ կանգնեն, իսկ մյուսները՝ շինեն»։
5 Իսկ նրանք, որ մեզ նեղում էին, ասացին. «Այնպես կանենք, որ չիմանան և չտեսնեն մեզ, մինչև որ տարբեր տեղերից ելնելով մտնենք նրանց մեջ, սպանենք նրանց ու խափանենք նրանց գործը»։
6 Այնպես եղավ, որ մեզ մոտ եկան տարբեր վայրերում բնակվող հրեաներ և ասացին, որ թշնամիները բոլոր տեղերից հանկարծակի գալիս են մեզ վրա։
7 Ուստի ցածր տեղերում, պարսպի հետևում թաքստոցում մարդիկ կարգեցի՝ իրենց զենքերով, գեղարդներով ու աղեղներով հանդերձ։
8 Ապա ելնելով՝ այդ մարդկանց, որ կազմ ու պատրաստ էին, նրանց զորագլուխներին և տարբեր վայրերի պահապաններին ասացի. «Մի՛ երկնչեք նրանցից, հիշե՛ք մեր մեծ և ահազդու Աստծուն և պատերազմե՛ք ձեր եղբայրների, ձեր կանանց ու որդիների, ձեր դուստրերի և տների համար»։
9 Երբ մեր թշնամիները լսեցին, թե իմացել և պատրաստվել ենք, Աստված ցրեց նրանց մտադրությունը, և մենք բոլորս վերադարձանք՝ շինելու պարիսպը՝ յուրաքանչյուրն իր գործին։
10 Այն օրվանից կեսը կարգված էր գործի, իսկ մյուս կեսը զինված էր թշնամու դեմ՝ գեղարդը, ասպարը և աղեղը իրենց ձեռքին, ամեն մեկը պատրաստ կանգնած էր իր եղբոր հետևում,
11 որ շինում էր պարիսպը։ Հաճախ էլ օգնում էր եղբորը՝ մի ձեռքում կրելով զենքը, իսկ մյուս ձեռքով եղբորը խիճ կամ շաղախ տալով։
12 Շինողներն էլ իրենց մեջքին սուսեր ունեին, բարձի վրա՝ միասայրի, և այդպես շինում էին Երուսաղեմի պարիսպը։ Նրանց մոտ կանգնած էր նաև եղջերյա փող հնչեցնողը։
13 Նրանց, որ զինված և պատրաստված էին, և նրանց իշխաններին ասացի. «Մեր գործը մեծ է և ծավալուն, իսկ մենք ցրված ենք պարսպի շինության վրա՝ ամեն մեկն իր եղբորից հեռու։
14 Արդ, ամեն տեղ շեփորահարներ կարգենք, և երբ մեկը եղջերափողի ձայնը լսի, թող բոլորը հավաքվեն այնտեղ, և մեր Աստված մեզ համար կպատերազմի մեր թշնամիների դեմ»։
15 Այսպես, արշալույսի բացվելուց մինչև աստղերի ելնելը կեսն աշխատում էր, կեսն էլ՝ զինված հսկում։
16 Այն ժամանակ ժողովրդին ասացի. «Եկեք բնակվենք Երուսաղեմ քաղաքում, մինչև արշալույս պահպանենք մեր շրջապատը, իսկ ցերեկը՝ աշխատենք»։
17 Եվ ես ու մարդիկ, որ իմ շուրջն էին և պահպանում էին ինձ, երբեք չհանեցինք մեր հագուստները և մեզանից չհեռացրինք մեր զենքերը։