Lamentations 5
1 Հիշի՛ր, Տե՛ր, թե ինչե՜ր կատարվեցին մեզ հետ, նայի՛ր և տե՛ս մեր կրած նախատինքները։
2 Մեր ժառանգությունն անցավ օտար ազգերին, մեր տները՝ օտարականներին։
3 Որբ մնացինք մենք, հայր չկար մեզ համար, մեր մայրերը մեր աչքի առաջ այրիացան։
4 Մեր ջուրը փողով խմեցինք, և մեր փայտը գնելու հոգսը միշտ
5 մեր վզին է ծանրացած։ Հալածական եղանք և հանգստություն չգտանք։
6 Եգիպտացիներն ու ասորեստանցիները ձեռք մեկնեցին՝ մեզ հացով կշտացնելու համար։
7 Մեր հայրերը մեղք գործեցին, նրանցից ոչ ոք հիմա չկա, և հայրերի մեղքը մենք ենք քաշում։
8 Մեզ վրա տիրեցին ծառաները, և մեզ նրանց ձեռքից փրկող այլևս չկա։
9 Անապատի սրի ահից եկեք մեր պաշարները ներս տանենք։
10 Սոսկալի սովից մեր կաշին հնացած թոնրի նման ճաք է տվել։
11 Կանանց խայտառակեցին Սիոնում, իսկ կույսերին՝ Հուդայի քաղաքներում։
12 Ծերերին կախեցին իրենց բութ մատներից, չխնայեցին նաև պառավներին։
13 Ընտիր ու պատվական մարդիկ ողբում էին բարձրաձայն, իսկ երիտասարդները, փայտածեծ արվելով, ուժասպառ եղան։
14 Ծերերն այլևս չէին նստում դարպասների մոտ, իսկ ընտրյալ մարդիկ դադարեցին օրհնություններ երգելուց։
15 Մեր սրտերը զրկվեցին ուրախությունից, և մեր օրհներգություններն ու պարերը փոխվեցին սգի։
16 Պսակը վայր ընկավ մեր գլուխներից. վա՜յ մեզ, վա՜յ մեզ, քանզի մենք մեղք գործեցինք։
17 Ահա թե ինչու ցավն առավ մեր սրտերը, ահա թե ինչու մեր աչքերին խավարը պատեց
18 Սիոնի լեռան վրա, որն ավերակ է դարձել, և աղվեսներն են ելումուտ անում նրա սրահներում։
19 Տե՛ր, դու կաս հավիտյան, և քո աթոռը մնում է սերնդից սերունդ։
20 Ինչո՞ւ իսպառ մոռացար մեզ, պատժեցիր, թողեցիր ու երկար ժամանակով լքեցիր մեզ։
21 Հե՛տ դարձրու մեզ, ո՛վ Տեր, և մենք կվերադառնանք, նորոգի՛ր մեզ, Տե՛ր, ինչպես վաղնջական ժամանակներում։
22 Դու մերժելով մերժեցիր մեզ, քո ցասումն ու բարկությունն անչափ բորբոքվեցին մեզ վրա։