Genesis 49
1 Հակոբը կանչեց իր որդիներին ու ասաց. «Հավաքվե՛ք, որ ձեզ հայտնեմ այն, ինչ պատահելու է ձեզ ապագայում։
2 Հավաքվե՛ք և լսե՛ք, Հակոբի՛ որդիներ, լսե՛ք Իսրայելին՝ ձեր հորը։
3 Ռուբե՛ն, իմ անդրանի՛կ, դու իմ զորությո՛ւն և սկի՛զբը իմ որդիների. խիստ եղար քո վարմունքի մեջ և հանդուգն։
4 Ջրի պես մի՛ եռա, որովհետև մտար քո հոր մահիճը և այնժամ պղծեցիր նրա մահիճը։
5 Եղբայրներ Շմավոնն ու Ղևին անիրավություն գործեցին կամովին։
6 Իմ հոգին չի մասնակցի նրանց խորհուրդներին, ոչ էլ նրանց դավադրությանը կաջակցի իմ միտքը, որովհետև իրենց բարկության մեջ սպանեցին մարդկանց և իրենց մոլուցքի մեջ ջլակոտոր արեցին ցուլերի։
7 Անիծյալ լինի նրանց բարկությունը, քանի որ հանդուգն էր, և նրանց մոլուցքը, քանի որ խիստ էր։ Ես նրանց կբաժանեմ Հակոբի մեջ, կցրեմ նրանց Իսրայելի մեջ։
8 Հուդա՛, քո եղբայրները կօրհնեն քեզ. քո թշնամիներին փախուստի կմատնես, քո հոր որդիները քո առաջ գլուխ կխոնարհեն։
9 Հուդա՛, կորյո՛ւն առյուծի, բողբոջից ելար, որդյա՛կ իմ, բազմեցիր ու ննջեցիր որպես առյուծ և որպես կորյուն առյուծի. ո՞վ կհամարձակվի նրան արթնացնել։
10 Հուդայից իշխան չի պակասելու, ոչ էլ առաջնորդ՝ նրա սերնդից, մինչև որ գա նա, ում պատկանում են հանդերձյալները, ում սպասում են ժողովուրդները։
11 Իր ավանակին կկապի որթատունկից, իսկ որթատունկի ոստից՝ էշի քուռակին։ Իր պատմուճանը կլվա գինով և իր հագուստը՝ խաղողի արյամբ։
12 Գինուց զվարթ են աչքերը նրա, իսկ ատամներն սպիտակ՝ կաթից ավելի։
13 Զաբուղոնը կբնակվի ծովի եզերքին՝ որպես նավերի նավահանգիստ, ու կտարածվի մինչև Սիդովն։
14 Իսաքարը բարին ցանկացավ՝ հանգստանալով իր տարածքներում։
15 Տեսնելով, որ հանգիստ կյանքը լավ է, և հողը՝ բարեբեր, որոշեց չարչարվել ու դարձավ հողագործ։
16 Դանը կկառավարի իր ժողովրդին, ինչպես Իսրայելի ցեղերից մեկը.
17 Դանը թող լինի ճանապարհին դարանակալ օձի պես՝ ձիու գարշապարը խայթելու համար, որպեսզի ցած ընկնի նրա հեծյալը՝
18 սպասելով Տիրոջից փրկության։
19 Գադին կթալանեն ավազակները, սակայն ինքը կասպատակի՝ հետապնդելով նրանց։
20 Ասերի հացն առատ կլինի, և նա պարեն կտա իշխաններին։
21 Նեփթաղիմը փռված ճյուղ է, որ իր պտուղներով գեղեցկություն է սփռում։
22 Պտղաբերած որդյա՛կ իմ Հովսեփ, որդյա՛կ իմ՝ պտղաբերած և նախանձելի, որդյա՛կ իմ դեռատի, դարձի՛ր դու ինձ մոտ,
23 որին բանսարկուները բամբասում էին ու դատափետում, և որի դեմ ոխ էին պահում աղեղնավորները։
24 Նրանց աղեղները փշրվեցին, և թուլացան ջլերը նրանց բազուկների Հակոբի հզոր Աստծու օգնությամբ։ Նրանից է Իսրայելի զորությունը՝ քո հոր Աստծուց։
25 Եվ քեզ օգնեց Աստվածն իմ. նա օրհնեց քեզ օրհնությամբ երկնային, ամեն ինչով լի երկրի օրհնությամբ, ստինքի ու արգանդի օրհնությամբ,
26 քո հոր ու մոր օրհնությամբ։ Սրանք առավել ուժեղ եղան, քան օրհնանքը հավերժական լեռների, քան օրհնանքը հավիտենական բլուրների։ Թող սրանք լինեն Հովսեփի գլխին ու նրա եղբայրների վրա, որոնց նա առաջնորդ եղավ։
27 Բենիամինը հափշտակող գայլ է. առավոտյան կուտի, իսկ երեկոյան կբաշխի կերակուրը»։
28 Սրանք բոլորը Հակոբի որդիներն են՝ թվով տասներկու։ Եվ այս է, որ նրանց հայրը խոսեց իրենց հետ։ Նա յուրաքանչյուրին օրհնեց իրեն արժանի օրհնությամբ։
29 Եվ պատվիրեց նրանց՝ ասելով. «Ես գնում եմ միանալու իմ ժողովրդին։ Ինձ թաղե՛ք իմ նախնիների մոտ՝ այն քարայրում, որ քետացի Եփրոնի ագարակում է,
30 այն զույգ քարայրում, որ Մամբրեի կաղնու դիմաց է, քանանացիների երկրում։ Այն քարայրում, որ Աբրահամը գնել էր քետացի Եփրոնից՝ իբրև սեփական շիրմավայր։
31 Այնտեղ են թաղել Աբրահամին ու նրա կնոջը՝ Սառային։ Այնտեղ են թաղել Իսահակին ու նրա կնոջը՝ Ռեբեկային։ Այնտեղ թաղեցի Լիային.
32 այն ագարակում և նրա մեջ գտնվող այն քարայրում, որն իբրև կալվածք գնվեց Քետի որդիներից»։
33 Հակոբը դադարեց իր որդիներին պատվիրան տալուց, ոտքերը բարձրացրեց, դրեց մահճին, հոգին ավանդեց և միացավ իր նախնիներին։