Bible

1 Հովսեփը չկարողացավ իրեն զսպել իր շուրջը գտնվողների ներկայությամբ և ասաց. «Բոլորին դո՛ւրս հանեք իմ առջևից»։ Այդպիսով ոչ ոք չկար նրա կողքին այն պահին, երբ պիտի հայտնի դարձներ իրեն իր եղբայրներին։ 2 Նա այնպես բարձրաձայն լաց եղավ, որ եգիպտացիները լսեցին, և եղելությունը հայտնի դարձավ փարավոնի պալատում։ 3 Ապա Հովսեփն ասաց իր եղբայրներին. «Ես Հովսեփն եմ։ Իրապե՞ս դեռ կենդանի է իմ հայրը»։ Նրա եղբայրները չէին կարողանում նրան պատասխանել, որովհետև ցնցված էին։ 4 Հովսեփն ասաց եղբայրներին. «Մոտեցե՛ք ինձ»։ Եվ նրանք մոտ գնացին։ Հովսեփն ասաց. «Ես Հովսեփն եմ՝ ձեր եղբայրը, որին դուք վաճառեցիք Եգիպտոս։ 5 Բայց դուք մի՛ տրտմեք, մի՛ նեղվեք, որ ինձ վաճառել եք, որովհետև Աստված փրկության համար է ինձ այստեղ ուղարկել ձեզնից առաջ։ 6 Որովհետև երկրի վրա սովի երկրորդ տարին է այս, և հինգ տարի ևս կա, որ ո՛չ վար է լինելու, և ո՛չ հունձ։ 7 Աստված է ձեզնից առաջ ինձ ուղարկել այստեղ, որպեսզի ձեզ սերունդ թողնվի երկրի վրա, և կերակրվեն ձեր մեծաթիվ մնացորդները։ 8 Արդ, ոչ թե դուք եք ինձ ուղարկել այստեղ, այլ Աստված։ Նա ինձ դարձրեց փարավոնի խորհրդական, նրա ողջ տան խնամակալ և եգիպտացիների ողջ երկրի կառավարիչ։ 9 Արդ, շտապ գնացե՛ք իմ հոր մոտ և ասե՛ք նրան. “Այսպես է ասում Հովսեփը՝ քո որդին. Աստված ինձ եգիպտացիների ողջ երկրի կառավարիչ է դարձրել։ Արդ, արի՛, իջի՛ր ինձ մոտ և մի՛ դանդաղիր։ 10 Դու կբնակվես Արաբիայի Գեսեմ երկրում և ինձ մոտ կլինես դու, քո որդիները, քո որդիների որդիները՝ քո ոչխարներով ու արջառներով, ամբողջ ունեցվածքով։ 11 Ես պարենով կապահովեմ քեզ այնտեղ, որովհետև դեռ հինգ տարի ևս սով է լինելու, որպեսզի չկոտորվեք դու, քո որդիները, և չոչնչանա քո ամբողջ ունեցվածքը”։ 12 Ահա դուք և Բենիամինը ձեր սեփական աչքերով տեսնում եք, որ ես անձամբ խոսում եմ ձեզ հետ։ 13 Իմ հորը պատմե՛ք այն փառքի մասին, որ ունեմ Եգիպտոսում, նաև այն մասին, ինչ տեսել եք։ Իմ հորը շտապ բերե՛ք այստեղ»։ 14 Եվ նա ընկավ իր եղբոր՝ Բենիամինի պարանոցին ու լաց եղավ. Բենիամինն էլ լաց եղավ՝ նրա պարանոցին փաթաթված։ 15 Հովսեփը համբուրեց նաև իր բոլոր եղբայրներին և նրանց գրկած՝ լաց եղավ։ Դրանից հետո միայն իր եղբայրները խոսեցին նրա հետ։ 16 Լուրը տարածվեց փարավոնի պալատում. ասացին. «Հովսեփի եղբայրներն են եկել»։ Ուրախացան փարավոնն ու նրա պաշտոնյաները։ 17 Փարավոնը Հովսեփին ասաց. «Քո եղբայրներին ասա՛. “Այսպե՛ս արեք. լցրե՛ք ձեր պարկերը, գնացե՛ք քանանացիների երկիրը 18 և վերցնելով ձեր հորն ու ձեր ունեցվածքը՝ եկե՛ք ինձ մոտ։ Ես ձեզ կտամ Եգիպտոսի բոլոր բարիքներից, և դուք կվայելեք երկրի սերուցքը”։ 19 Դու այսպիսի կարգադրություն կանես. “Եգիպտացիների երկրից վերցրե՛ք սայլեր ձեր մանուկների և կանանց համար և ձեր հորը վերցնելով՝ բերե՛ք այստեղ։ 20 Մի՛ ափսոսացեք այն ամենի համար, որ պիտի թողնեք այնտեղ, որովհետև եգիպտացիների երկրի բարիքները ձերն են լինելու”»։ 21 Այդպես էլ արեցին Իսրայելի որդիները։ Հովսեփը փարավոն արքայի կարգադրության համաձայն նրանց սայլեր ու ճանապարհի պաշար տվեց։ 22 Նա բոլորին երկուական պատմուճան տվեց, իսկ Բենիամինին տվեց երեք հարյուր դահեկան և հինգ պատմուճան՝ փոխնիփոխ հագնելու։ 23 Իր հոր համար ևս ուղարկեց նույնպիսի նվերներ և Եգիպտոսի բոլոր բարիքներով բեռնված տասը էշ, ինչպես նաև պարենով բեռնավորված տասը ջորի՝ իբրև ճանապարհի պաշար հոր համար։ 24 Նա ճանապարհեց իր եղբայրներին, և սրանք գնացին։ Նա նրանց ասաց. «Ճանապարհին չվիճեք»։ 25 Նրանք Եգիպտոսից ելան ու գնացին քանանացիների երկիրը՝ իրենց հոր՝ Հակոբի մոտ։ 26 Պատմեցին նրան և ասացին. «Քո որդին՝ Հովսեփը, կենդանի է. նա է եգիպտացիների ողջ երկրի կառավարիչը»։ Հակոբը շփոթվեց, որովհետև չէր հավատում նրանց։ 27 Նրանք իրենց հորը հաղորդեցին այն ամենը, ինչ ասել էր Հովսեփը։ Եվ երբ տեսավ այն սայլերը, որ Հովսեփն էր ուղարկել՝ իրեն տանելու համար, Հակոբի՝ նրանց հոր հոգին վերակենդանացավ։ 28 Եվ Իսրայելն ասաց. «Հրաշալի է, եթե իրապես իմ որդի Հովսեփը դեռ կենդանի է։ Գնամ տեսնեմ նրան, քանի դեռ ողջ եմ»։