Bible

1 Վեցերորդ տարում՝ հինգերորդ ամսին, ամսվա հինգերորդ օրը, ես նստած էի իմ տանը, իսկ Հուդայի երկրի ծերերը նստած էին իմ առաջ։ Այդ ժամանակ Ամենակալ Տիրոջ ձեռքն ինձ վրա հանգչեց, 2 ու ահա տեսնում էի մարդու կերպարանք, մեջքից վար՝ կրակ, մեջքից վեր՝ եթերի տեսքով, սաթի նման։ 3 Ձեռքի նման մի բան պարզեց և իմ գլխի գագաթին դրեց։ Հոգին ինձ բարձրացրեց երկնքի ու երկրի միջև, ինձ աստվածային տեսիլքի մեջ Երուսաղեմ տարավ ու կանգնեցրեց ներսի այն դռան մուտքի մոտ, որ դեպի հյուսիս է նայում, որտեղ գտնվում էր կիրք բորբոքող կուռքը։ 4 Այնտեղ էր նաև Իսրայելի Աստծու փառքը, ինչպես այն տեսիլքի մեջ, որ տեսել էի դաշտում։ 5 Եվ ինձ ասաց. «Մարդո՛ւ որդի, աչքերովդ դեպի հյուսի՛ս նայիր»։ Աչքերս բարձրացրի դեպի հյուսիսային կողմը, և ահա զոհասեղանի դռան հյուսիսային կողմում՝ մուտքի մոտ, որ դեպի արևելք էր նայում, նախանձի կուռքն էր դրված։ 6 Եվ ինձ ասաց. «Մարդո՛ւ որդի, տեսնո՞ւմ ես, թե ի՛նչ մեծ անօրենություններ է գործում այստեղ Իսրայելի տունը, որպեսզի հեռանամ իմ սրբավայրից։ Դեռևս սրանցից է՛լ ավելի մեծ անօրենություններ կտեսնես»։ 7 Եվ ինձ գավթի դռների առաջ տարավ. ահա պատի մեջ մի ծակ տեսա։ 8 Եվ ինձ ասաց. «Մարդո՛ւ որդի, փորի՛ր այդ պատը»։ Փորեցի պատը։ Եվ ահա մի դուռ։ 9 Ասաց ինձ. «Մարդո՛ւ որդի, մտի՛ր, տե՛ս անօրենություններն ու չարիքները, որ դրանք այստեղ գործում են»։ 10 Մտա ու տեսա ամեն տեսակի սնոտի կուռքեր՝ նման սողունի ու անասունի։ Տեսա նաև Իսրայելի տան բոլոր կուռքերը՝ դրանց շուրջը պատկերված։ 11 Իսրայելի տան ծերերից յոթանասուն հոգի և նրանց մեջ՝ Սափանի որդի Հեզոնիան, որ նրանց առջև էր կանգնած։ Յուրաքանչյուրի ձեռքում՝ բուրվառ։ Խնկի ծուխն էլ բարձրանում, կուտակվում էր ամպի պես։ 12 Եվ Տերն ինձ ասաց. «Մարդո՛ւ որդի, տեսնո՞ւմ ես, թե Իսրայելի տան ծերերն ինչե՛ր են անում այստեղ՝ խավարի մեջ, յուրաքանչյուրը ծածուկ, իր սենյակում։ Նրանք ասում են, թե Տերը լքել է և չի նայում երկրին»։ 13 Ապա ինձ ասաց. «Դեռևս ավելի մեծ անօրենություններ կտեսնես, որ գործում են դրանք»։ 14 Եվ ինձ տարավ Տիրոջ տան դռան առաջ, որ դեպի հյուսիս է նայում։ Ահա այնտեղ կանայք էին նստած և Թամուզին էին ողբում։ 15 Եվ ինձ ասաց. «Տեսնո՞ւմ ես այդ, մարդո՛ւ որդի. դեռևս սրանից է՛լ ավելի մեծ չարագործություններ կտեսնես»։ 16 Եվ ինձ Տիրոջ տան գավիթը մտցրեց։ Ահա Տիրոջ տաճարի դռների վերևում՝ զոհասեղանի ու պատշգամբի միջև, մոտ քսանհինգ մարդիկ կային, ովքեր թիկունքները շուռ էին տվել Տիրոջ տաճարի կողմը, երեսները՝ դեպի արևելք ու երկրպագում էին արևին։ 17 Եվ ինձ ասաց. «Տեսա՞ր այդ, մարդո՛ւ որդի։ Մի՞թե փոքր բան է Իսրայելի տան անօրենությունը, որ այստեղ գործում են, քանի որ երկիրն անօրենություններով լցրին ու դարձան ինձ բարկացնելու։ Ահա ճյուղն էլ պարզում են որպես արհամարհանքի նշան։ 18 Ես էլ դրանց հետ բարկությամբ եմ վարվելու. աչքս չի խնայելու, և ոչ էլ ողորմելու եմ։ Ականջիս գոռան էլ, նրանց չեմ լսելու»։