Bible

1 Տերն ասաց Մովսեսին. «Մտի՛ր փարավոնի մոտ ու նրան ասա՛. “Այսպես է ասում Տերը՝ եբրայեցիների Աստվածը. “Արձակի՛ր իմ ժողովրդին, որ պաշտեն ինձ։ 2 Իսկ եթե չկամենաս արձակել իմ ժողովրդին և շարունակես պահել նրան, 3 Տիրոջ ձեռքը կիջնի դաշտերում գտնվող քո հոտերի վրա, ձիերի, էշերի, ուղտերի, արջառների ու ոչխարների վրա, և շատ մեծ կոտորած կլինի։ 4 Ես կզատորոշեմ եգիպտացիների հոտերը Իսրայելի որդիների հոտերից, և Իսրայելի որդիներից ոչինչ չի կորչի”»։ 5 Եվ Աստված ժամ նշանակեց ու ասաց. «Վաղն իսկ Տերը կիրագործի այդ բանը երկրի վրա»։ 6 Եվ Տերը հաջորդ օրն իսկ արեց այդ բանը. եգիպտացիների բոլոր անասունները սատկեցին, իսկ Իսրայելի որդիների ոչ մի անասուն չոչնչացավ։ 7 Թեև փարավոնը տեսավ, որ Իսրայելի որդիների ոչ մի անասուն չի ոչնչացել, կարծրացավ նրա սիրտը, և նա ժողովրդին չարձակեց։ 8 Տերը Մովսեսին ու Ահարոնին ասաց. «Ձեր լիքը ձեռքով հնոցի մոխի՛ր վերցրեք, և Մովսեսը փարավոնի ու նրա պաշտոնյաների առաջ այն դեպի երկինք թող ցանի։ 9 Եվ եգիպտացիների ողջ երկիրը կծածկվի փոշով։ Մարդկանց ու անասունների վրա խոցեր կառաջանան, մարդկանց ու անասունների վրա վերքեր կելնեն եգիպտացիների ողջ երկրով մեկ»։ 10 Նրանք հնոցի մոխիր վերցրին, և Մովսեսը փարավոնի առաջ այն դեպի երկինք ցանեց։ Եվ մարդկանց ու անասունների վրա խոցեր և այրվող վերքեր առաջացան։ 11 Կախարդները խոցերի պատճառով չէին կարողանում Մովսեսի առաջ կանգնել, որովհետև խոցերը նաև նրանց վրա ելան ու եգիպտացիների ողջ երկրով մեկ։ 12 Տերը կարծրացրեց փարավոնի սիրտը, և ինչպես ասել էր Տերը Մովսեսին, փարավոնը չլսեց նրանց։ 13 Տերն ասաց Մովսեսին. «Վաղ առավոտյան կանգնի՛ր փարավոնի առաջ ու նրան ասա՛. “Այսպես է ասում Տերը՝ եբրայեցիների Աստվածը. “Արձակի՛ր իմ ժողովրդին, որ պաշտեն ինձ, 14 որովհետև այս անգամ ամեն տեսակ փորձանքներով պիտի պատուհասեմ նաև քեզ, քո պաշտոնյաներին ու քո ժողովրդին, որպեսզի իմանաս, որ ամբողջ աշխարհում ինձ նմանը չկա։ 15 Եթե իմ ձեռքը երկարելով՝ մահվամբ հարվածեմ քեզ ու քո ժողովրդին, կվերանաս երկրից։ 16 Ես քեզ խնայեցի այն բանի համար, որ քեզ ցույց տամ իմ զորությունը, և իմ անունը հռչակվի ողջ աշխարհում։ 17 Եվ դու տակավին պիտի շարունակես չարչարե՞լ իմ ժողովրդին։ 18 Ես ահա վաղն իսկ՝ հենց այս ժամին, այնպիսի սաստիկ կարկուտ պիտի տեղացնեմ, որպիսին դեռևս չի եղել Եգիպտոսում՝ իր գոյության օրվանից մինչև այսօր։ 19 Արդ, շտապի՛ր հավաքել քո անասունները և այն ամենը, ինչ ունես դաշտում, որովհետև դաշտում գտնվող ու դեռևս տուն չմտած մարդկանց ու անասունների վրա կարկուտ է թափվելու և ոչնչացնելու է նրանց”»։ 20 Փարավոնի պաշտոնյաներից նա, ով վախեցավ Տիրոջ խոսքից, իր ծառաներին ու անասունները տուն արեց, 21 իսկ ով չանսաց Տիրոջ խոսքին, դաշտում թողեց իր ծառաներին ու անասունները։ 22 Տերն ասաց Մովսեսին. «Ձեռքդ երկարի՛ր դեպի երկինք, և թող կարկուտ թափվի եգիպտացիների երկրի վրա, ինչպես նաև մարդկանց ու անասունների և եգիպտացիների երկրի դաշտերի բոլոր բույսերի վրա»։ 23 Մովսեսը ձեռքը մեկնեց դեպի երկինք, և Տերը որոտ ու կարկուտ ուղարկեց, ու երկրի վրա սկսեց կրակ թափվել։ Տերը կարկուտ տեղացրեց եգիպտացիների ողջ երկրի վրա։ 24 Կարկուտ էր և կարկուտի մեջ՝ բորբոքված կրակ։ Կարկուտն այնքան սաստիկ էր, որ նմանը չէր եղել եգիպտացիների ողջ երկրի վրա՝ այնտեղ մարդ բնակվելուց ի վեր։ 25 Կարկուտը հարվածեց եգիպտացիների ողջ երկիրը, այն ամենը, ինչ դաշտում էր մնացել՝ մարդուց մինչև անասուն։ Կարկուտը հարվածեց դաշտում եղած ողջ բուսականությանը, ջարդուփշուր արեց դաշտում եղած բոլոր ծառերը։ 26 Սակայն Իսրայելի որդիների ապրած Գեսեմ երկրում կարկուտ չտեղաց։ 27 Փարավոնը կանչեց Մովսեսին ու Ահարոնին և ասաց նրանց. «Այս անգամ մեղանչեցի։ Տերն արդար է, իսկ ես ու իմ ժողովուրդը՝ ամբարիշտ։ 28 Ինձ համար աղոթե՛ք Տիրոջը, որ Աստծու որոտը, կարկուտն ու կրակը դադարեն։ Եվ կարձակեմ ձեզ. այլևս այստեղ չեք մնա»։ 29 Եվ Մովսեսն ասաց նրան. «Երբ դուրս գամ քաղաքից, ձեռքս կմեկնեմ առ Աստված, և որոտը կդադարի, կարկուտ ու անձրև այլևս չեն տեղա, որպեսզի դու համոզվես, որ երկիրը Տիրոջն է։ 30 Բայց գիտեմ, որ դու և քո պաշտոնյաները դեռևս չեք վախենում Տիրոջից՝ Աստծուց»։ 31 Կտավատն ու գարին կարկտահարվեցին, որովհետև գարին հասած էր, կտավատը՝ սերմնակալած, 32 իսկ ցորենն ու հաճարը կարկտահար չեղան, որովհետև դեռ չէին հասունացել։ 33 Մովսեսը փարավոնի մոտից ելավ ու գնաց քաղաքից դուրս, ձեռքը մեկնեց Տիրոջը, և որոտն ու կարկուտը դադարեցին, ու երկրի վրա այլևս անձրև չտեղաց։ 34 Երբ փարավոնը տեսավ, որ անձրևը, կարկուտն ու որոտը դադարել են, դարձյալ մեղանչեց. կարծրացրեց իր ու իր պաշտոնյաների սրտերը։ 35 Եվ այսպիսով փարավոնի սիրտը կարծրացավ, ու նա չարձակեց Իսրայելի որդիներին, ինչպես հայտնել էր Տերը Մովսեսի միջոցով։