Bible

1 Եվ Տերն ասաց Մովսեսին. «Քո եղբայր Ահարոնին ասա՛. “Ձեռքով գավազանդ երկարի՛ր գետի վրա, ջրանցքների, ծանծաղուտների վրա և գորտե՛ր դուրս բեր եգիպտացիների երկրի վրա”»։ 2 Ահարոնն իր ձեռքը երկարեց եգիպտացիների ջրերի վրա ու գորտեր դուրս բերեց։ Գորտը ելավ ու ծածկեց եգիպտացիների երկիրը։ 3 Իրենց կախարդություններով նույնն արեցին նաև եգիպտացի գիտունները և գորտեր հանեցին եգիպտացիների երկրի վրա։ 4 Փարավոնը կանչեց Մովսեսին ու Ահարոնին և ասաց. «Աղոթե՛ք Տիրոջը, որ նա գորտերը հեռացնի ինձնից ու իմ ժողովրդից, և ես կարձակեմ ձեր ժողովրդին, և զոհ կմատուցեն Տիրոջը»։ 5 Մովսեսը փարավոնին ասաց. «Սահմանի՛ր ինձ, թե ե՛րբ աղոթեմ քեզ համար, քո պաշտոնյաների ու քո ժողովրդի համար, որպեսզի գորտերը չքանան քո, քո ժողովրդի մոտից ու ձեր տներից և մնան միայն գետում»։ 6 Նա ասաց. «Վաղը»։ Եվ սա ասաց. «Թող ասածիդ պես լինի, որ իմանաս, թե Տիրոջից՝ մեր Աստծուց բացի այլ աստված չկա։ 7 Եվ գորտերը կչքանան քո պալատներից, քո, քո ծառաների, քո ժողովրդի մոտից և կմնան միայն գետի մեջ»։ 8 Եվ Մովսեսն ու Ահարոնը դուրս ելան փարավոնի մոտից։ Մովսեսն աղաղակեց Տիրոջը, որպեսզի գորտերը հեռանան ըստ փարավոնի սահմանած ժամի։ 9 Տերն արեց այնպես, ինչպես խնդրել էր Մովսեսը։ Գորտերը վերացան տներից, բակերից ու դաշտերից։ 10 Դրանք հավաքեցին կույտ-կույտ, և երկիրը գարշահոտեց։ 11 Երբ փարավոնը տեսավ, որ հանգստություն տիրեց, կարծրացավ նրա սիրտը, և չլսեց նրանց, ինչպես ասել էր Տերը։ 12 Տերն ասաց Մովսեսին. «Ահարոնին ասա՛. “Ձեռքիդ գավազանը երկարի՛ր ու հարվածի՛ր գետնին, և եգիպտացիների ողջ երկրում մարդկանց ու անասունների վրա մժեղ կլինի”»։ Այդպես էլ արեցին. 13 Ահարոնն իր ձեռքով գավազանը երկարեց ու հարվածեց գետնին։ Եվ մժեղ եղավ մարդկանց, անասունների ու բոլոր հողակտորների վրա՝ եգիպտացիների ողջ երկրում։ 14 Իրենց կախարդություններով նույնը փորձեցին անել նաև եգիպտացի գիտունները, որպեսզի մժեղ հանեն, բայց չկարողացան։ Եվ մժեղը տարածվեց մարդկանց ու անասունների վրա։ 15 Եվ գիտուններն ասացին փարավոնին. «Սրա մեջ Աստծու մատը կա»։ Սակայն փարավոնի սիրտը կարծրացավ, և նա, ինչպես ասել էր Տերը, չլսեց նրանց։ 16 Տերն ասաց Մովսեսին. «Վաղ առավոտյան վե՛ր կաց, կանգնի՛ր փարավոնի առաջ, երբ նա դեպի ջուրը կգնա։ Եվ նրան կասես. “Այսպես է ասում Տերը. “Արձակի՛ր իմ ժողովրդին, որ պաշտեն ինձ։ 17 Իսկ եթե չկամենաս արձակել իմ ժողովրդին, ես շնաճանճեր կուղարկեմ քեզ վրա, քո պաշտոնյաների ու քո ժողովրդի վրա և ձեր տների վրա։ Եվ եգիպտացիների տներն ու նրանց բնակեցրած երկիրը կլցվեն շնաճանճերով։ 18 Նույն օրը փառավոր կդարձնեմ Գեսեմ երկիրը, որտեղ իմ ժողովուրդն է, և այնտեղ շնաճանճեր չեն լինի, որպեսզի իմանաս, որ ես եմ Տերը՝ ամբողջ երկրի Տերը։ 19 Եվ տարբերություն պիտի դնեմ իմ ժողովրդի և քո ժողովրդի միջև։ Վաղն իսկ շնաճանճը կտարածվի քո երկրում”»։ 20 Տերն այդպես էլ արեց։ Բազում շնաճանճեր թափվեցին փարավոնի տների, նրա պաշտոնյաների տների ու եգիպտացիների ողջ երկրի վրա։ Եվ երկիրը շնաճանճերից ոչնչացավ։ 21 Փարավոնը կանչեց Մովսեսին ու Ահարոնին և ասաց. «Գնացե՛ք և այստե՛ղ զոհ մատուցեք Տիրոջը՝ ձեր Աստծուն»։ 22 Մովսեսն ասաց. «Հնարավոր չէ այդպես անել, որովհետև եգիպտացիներին գայթակղեցնող կենդանիներ պիտի զոհենք Տիրոջը՝ մեր Աստծուն, և եթե եգիպտացիներին գայթակղեցնող կենդանիներ զոհենք նրանց առաջ, մեզ կքարկոծեն։ 23 Այլ պետք է երեք օրվա ճանապարհ գնանք դեպի անապատ և զոհ մատուցենք Տիրոջը՝ մեր Աստծուն, ինչպես որ պատվիրել է մեզ Տերը»։ 24 Փարավոնն ասաց. «Ես արձակում եմ ձեզ. անապատո՛ւմ զոհ մատուցեք Տիրոջը՝ ձեր Աստծուն, սակայն հեռու չգնաք։ Արդ, նաև ինձ համա՛ր աղոթեք Տիրոջը»։ 25 Մովսեսն ասաց. «Ես քո մոտից կելնեմ և կաղոթեմ Աստծուն, և վաղն իսկ շնաճանճերը կչքանան փարավոնի, իր պաշտոնյաների ու իր ժողովրդի վրայից։ Միայն թե փարավոնը նորից չխաբի՝ չարձակելով ժողովրդին՝ Տիրոջը զոհ մատուցելու»։ 26 Մովսեսը փարավոնի մոտից դուրս եկավ և աղոթեց Աստծուն։ 27 Եվ Տերն արեց այնպես, ինչպես խնդրեց Մովսեսը. շնաճանճերը վերացրեց փարավոնի, նրա պաշտոնյաների ու ժողովրդի վրայից։ Մի շնաճանճ անգամ չմնաց։ 28 Այս անգամ էլ փարավոնը կարծրացրեց իր սիրտը և չկամեցավ ժողովրդին արձակել։