Ecclesiastes 5
1 Բերանովդ մի՛ շտապիր, և սիրտդ ավելորդ տեղը թող չփութա Աստծու առաջ խոսք ասելու. որովհետև Աստված երկնքում է, իսկ դու՝ երկրի վրա. դրա համար էլ քո խոսքերը թող սակավ լինեն։
2 Երազը շատ փորձությունից է առաջ գալիս, իսկ անզգամի ձայնը՝ շատախոսությունից։
3 Ինչպես որ ասվում է՝ «Ուխտ ես արել Աստծուն, ուրեմն մի՛ դանդաղիր այն կատարելու», քանզի անզգամները բարի կամեցողություն չունեն։ Ուրեմն եթե ուխտ անես, կատարի՛ր այն,
4 քանի որ լավ է ուխտ չանես, քան թե ուխտես և չկատարես։
5 Թույլ մի՛ տուր, որ բերանդ մարմնիդ դրդի մեղքեր գործելու, և Աստծու առջև մի՛ ասա, թե «Անգիտությունից էր», որպեսզի Աստված ասածիդ վրա չբարկանա և չավերի ձեռքիդ գործերը։
6 Քանզի երազների առատության մեջ և՛ խոսքերի շատություն կա, և՛ ունայնություն։ Բայց դու քո հերթին վախեցի՛ր Աստծուց։
7 Եթե երկրի վրա տնանկի զրպարտություն տեսնես և իրավունքի ու արդարության հափշտակություն, չզարմանաս, որովհետև բարձր դիրքի մի պաշտոնյա պաշտպանված է մեկ այլ բարձր դիրքի պաշտոնյայի կողմից, իսկ դրանցից էլ վեր ավելի բարձր պաշտոնյաներ կան։
8 Բայց հողի բարիքը հավասար է բոլորի համար, և ամենքի վրա իշխող թագավորն օգտվում է մշակված հողից։
9 Արծաթ սիրողը չի կշտանա արծաթից, ոչ էլ արդյունք սիրողն ինքն իրենով կլիանա. ուստի դա ևս ունայնություն է։
10 Արդար բարիքները բազմանալու հետ շատանում են նաև դրանք ուտողները։ Եվ ունեցվածքի տիրոջ ինչի՞ն է պետք քաջությունը, բացի միայն թերևս իր իսկ աչքերով այդ ամենը տեսնելուց։
11 Քաղցր է ստրուկի քունը. քիչ ուտի նա, թե շատ։ Իսկ հարուստը չի կարողանում հանգիստ քուն մտնել։
12 Մի վատ բան էլ տեսա արեգակի ներքո. դա այն թաքցվող հարստությունն է, որ չարիք է բերելու իր իսկ պահողին։
13 Այս հարուստը չարաչար կորչելու է և իր ծնած որդու ձեռքին ոչինչ չի թողնելու։
14 Ինչպես որ իր մոր որովայնից նա մերկ է ելել, մերկ էլ հետ կդառնա, ինչպես եկել է, այնպես էլ կգնա, և երբ գնա, ոչինչ չի վերցնելու իր վաստակից, որպեսզի տանի իր հետ։
15 Սա էլ մի ծանր ցավ է, ինչպես որ եկել է, այնպես էլ կգնա։ Էլ ի՞նչ օգուտ ունի մարդն իր վաստակից, որ քամուն տալու համար է ձեռք բերում։
16 Եվ հետո նրա բոլոր օրերը խավար են ու սուգ և անցնում են շատ հոգսերի, հիվանդությունների և բարկության մեջ։
17 Ահավասիկ և այն լավը, որ ես տեսա. դա ուտելն ու խմելը և բարիք տեսնելն է իր ամբողջ վաստակից, որի համար նա ջանք է թափել արեգակի ներքո՝ Աստծու կողմից նրան տրված իր կյանքի բոլոր օրերին, որովհետև դա է նրա բաժինը։
18 Աստված ամեն մարդու հարստություն և ունեցվածք ու դրանից ուտելու, իր բաժինը վերցնելու և իր աշխատանքից ուրախ լինելու իշխանություն է տվել։ Դա ևս Աստծու պարգևն է։
19 Նա չի նեղվի, որ իր կյանքի օրերը կարճ են, երբ Աստված դրանք լցնի ուրախությամբ։