Ecclesiastes 10
1 Սատկած ճանճերն ապականում են անուշահոտ յուղերը։ Սակավ իմաստությունն ավելի հարգի է, քան մեծ, բայց անմիտ փառքը։
2 Իմաստունի սիրտը նրա աջ կողմում է, իսկ հիմարինը՝ ձախ կողմում։
3 Նույնիսկ ճանապարհ գնալիս հիմարի սիրտը պիտի նվաղի, և ինչի մասին էլ նա մտածի, ամբողջն անմտություն է։
4 Եթե իշխանավորը զայրանա քեզ վրա, տեղիցդ չշարժվես, քանի որ քաղցր աղաչանքը կարող է կանխել ծանր սխալները։
5 Մի չարիք էլ տեսա արեգակի ներքո, որն ակամայից է տեղի ունենում իշխանի երեսից։
6 Հիմարին բարձր դիրք է տրվում, իսկ հարուստներին ցածր տեղ են նստեցնում։
7 Տեսա ձի հեծած ծառաների ու ծառաների նման երկրի վրա քայլող իշխանների։
8 Փոս փորողն ինքը փոսի մեջ կընկնի, իսկ ցանկապատ քանդողին կխայթի օձը։
9 Քար հանողը քարով էլ կտանջվի, փայտ ճեղքողին փայտից վտանգ կգա։
10 Եթե կացինը բթանա, նրա բերանն էլ է բթանում, և պակասում է նրա զորությունը, իսկ իմաստությունն առավելություն է մարդու համար։
11 Եթե հմայելիս օձը պիտի խայթի, դա առավելություն չէ հմայողի համար։
12 Իմաստունի բերանից ելած խոսքերը շնորհ են, իսկ հիմարի շուրթերը կործանում են նրան։
13 Նրա խոսքերի սկիզբը հիմարությունն է, իսկ նրա խոսքի վախճանը՝ կատարյալ չարություն։
14 Հիմարը միայն խոսքերն է շատացնում։ Մարդը չգիտե, թե ի՛նչ է եղել և ոչ էլ իմանալու է, թե ի՛նչ է լինելու, քանի որ նրանից հետո ո՞վ կպատմի նրան։
15 Հիմարի աշխատանքը տանջանք պիտի դառնա նրա համար, ինչպես քաղաքի ճամփան՝ այն չիմացողի համար։
16 Վա՛յ քեզ, քաղա՛ք, որ թագավորդ մանուկ է, իշխաններդ էլ գիշեր-ցերեկ կերուխում են անում։
17 Երանի՜ քեզ, երկի՛ր, որ թագավորդ ազնվական ցեղից է, իշխաններդ էլ ուտում են ժամանակին՝ ուժ հավաքելու համար, ու չեն ամաչում։
18 Ծուլության պատճառով են խոնարհվում ծածկի գերանները, և ձեռքերի պարապությունից է տունը կաթում։
19 Հացը պատրաստում են խնդության համար, գինին ուրախացնում է ապրողներին, բայց ամեն բան արծաթին է հնազանդվում։
20 Սակայն քո մտքում անգամ թագավորին և քո ննջարանում էլ մեծավորին մի՛ անիծիր, որովհետև երկնքի թռչուններն այն ձայնի միջոցով տեղ կհասցնեն, և թևավորները կհայտնեն քո խոսքը։