Deuteronomy 21
1 «Եթե մի վիրավոր գտնվի այն երկրում, որը Տերը՝ քո Աստվածը, տալու է քեզ իբրև ժառանգություն, և ընկած լինի դաշտի մեջ, ու չիմանան, թե ո՛վ է նրան խոցողը,
2 ապա թող ելնեն քո ծերերն ու քո դատավորները և չափեն սպանվածի և նրա շուրջը գտնվող քաղաքների միջև ընկած տարածությունը։
3 Սպանվածի վայրին առավել մոտիկ քաղաքի ծերերը արջառների միջից թող վերցնեն չբանեցված ու լուծ չկրած մի երինջ.
4 այդ քաղաքի ծերերն այդ երինջը թող իջեցնեն ապառաժոտ մի ձորի մեջ, որտեղ ո՛չ վար է արված, ո՛չ սերմ ցանված, և այդ ձորում ջլակոտոր թող անեն երինջը։
5 Այնտեղ թող գան նաև ղևտացի քահանաները, որովհետև Տերը՝ քո Աստվածը, նրանց է ընտրել՝ իր առջև կանգնելու և իր անունով օրհնելու. թող նրանց ասածով վերանան բոլոր վեճերն ու գրգռությունները։
6 Սպանվածին առավել մոտիկ գտնվող քաղաքի բոլոր ծերերն իրենց ձեռքերը թող լվան ձորում ջլակոտոր արված երինջի գլխի վրա
7 և պատասխան տալով՝ թող ասեն. “Մեր ձեռքերը չեն թափել այս արյունը, և մեր աչքերը չեն տեսել։
8 Տե՜ր, քավությո՛ւն արա Իսրայելին՝ քո ժողովրդին, որին փրկեցիր, որպեսզի առանց պատճառի թափված արյունը Իսրայելին՝ քո ժողովրդին չվերագրվի”։ Դրանով նրանք թափված արյան մեղքից զերծ կմնան։
9 Այս ձևով դու ձեր միջից կսրբես առանց պատճառի թափված արյունը՝ անելով այն, ինչ բարի ու հաճելի է Տիրոջ՝ քո Աստծու առջև»։
10 «Երբ պատերազմի ելնես քո թշնամիների դեմ, և Տերը՝ քո Աստվածը, նրանց մատնի քո ձեռքը, ավար վերցնես նրանց ունեցվածքը
11 և գերեվարվածների մեջ գեղեցիկ կին տեսնես ու ցանկանաս նրան քեզ կին առնել,
12 նրան կտանես քո տունը, կածիլես նրա գլուխը, կկտրես նրա եղունգները,
13 կհանես նրա գերության զգեստները, ապա նա թող նստի քո տանը ու մեկ ամիս թող սուգ անի իր հոր ու մոր համար։ Դրանից հետո միայն կմերձենաս նրան, կապրես նրա հետ, և նա քո կինը կլինի։
14 Եթե դու նրանից գոհ չլինես, ապա նրան ազատ կարձակես։ Նրան արծաթով չվաճառես ու նրան չստրկացնես, քանի որ քո կինն է եղել»։
15 «Եթե մի տղամարդ երկու կին ունենա, որոնցից մեկը սիրելի լինի, իսկ մյուսը՝ ատելի, և նրանք՝ սիրելին ու ատելին, նրա համար որդիներ ծնեն, և անդրանիկը լինի ատելի կնոջ որդին,
16 ու երբ վրա հասնի իր ունեցվածքը որդիներին ժառանգություն տալու օրը, ապա այդ մարդն իրավունք չունի անդրանիկի իրավունքը տալ իր սիրելի կնոջ որդուն՝ անտես անելով ատելի կնոջ անդրանիկ որդուն.
17 նա պարտավոր է անդրանիկ ճանաչել ատելի կնոջ որդուն և իր ունեցածի կրկնակի բաժինը նրան տալ, որովհետև նա է նրա անդրանիկ որդին, և անդրանկության իրավունքը նրան է պատկանում»։
18 «Եթե մեկն ունի անհնազանդ ու անզգամ որդի, որն իր հորն ու մորը չի լսում, որին խրատում են, բայց նա չի լսում նրանց,
19 ապա նրա հայրն ու մայրը նրան բռնելով թող տանեն իրենց քաղաքի ծերերի մոտ՝ իրենց ատյանի առջև,
20 և ասեն իրենց քաղաքի մարդկանց. “Մեր այս որդին անհնազանդ է ու անզգամ. և մեր ասածը չի լսում, ուխտազանց է ու հարբեցող”։
21 Այն ժամանակ նրա քաղաքի մարդիկ քարերով թող քարկոծեն նրան, և թող մեռնի։ Դրանով դուք չարը վերացրած կլինեք ձեր միջից, իսկ ուրիշները, այդ լսելով, կվախենան»։
22 «Եթե մեկը մահվան դատապարտվելու արժանի հանցանք կատարի, և մահվան դատապարտվի, ու նրան կախեն ծառից,
23 ապա նրա մարմինը ծառի վրա թող չմնա. նույն օրն իսկ կթաղեք նրան, որովհետև Աստծուց անիծված է նա, ով կախված է ծառից։ Մի՛ պղծեք այն երկիրը, որ Տերը՝ քո Աստվածը, տալու է քեզ իբրև ժառանգություն»։