Bible

1 Մինչ Ապողոսը Կորնթոսում էր, Պողոսը շրջեց վերին կողմերում և իջավ Եփեսոս ու այնտեղ մի քանի աշակերտներ գտնելով՝ 2 նրանց հարցրեց. «Երբ հավատացիք, Սուրբ Հոգին ընդունեցի՞ք»։ Նրանք պատասխանեցին. «Մենք չենք էլ լսել, որ Սուրբ Հոգի կա»։ 3 Պողոսն ասաց. «Ուրեմն ինչո՞վ մկրտվեցիք»։ Նրանք ասացին. «Հովհաննեսի մկրտությամբ»։ 4 Եվ Պողոսն ասաց. «Հովհաննեսը ժողովրդին քարոզում էր ապաշխարության մկրտությունը և ասում, որ նրա՛ն թող հավատան, ով գալու է իրենից հետո, այսինքն՝ Հիսուս Քրիստոսին»։ 5 Այս լսելուն պես մկրտվեցին Տեր Հիսուսի անունով։ 6 Եվ երբ Պողոսը նրանց վրա ձեռք դրեց, Սուրբ Հոգին իջավ նրանց վրա. լեզուներ էին խոսում ու մարգարեանում։ 7 Նրանք ամենքը շուրջ տասներկու հոգի էին։ 8 Ժողովարան մտնելով՝ Պողոսը երեք ամիս համարձակ խոսում էր, քարոզում և Աստծու արքայության մասին համոզում նրանց։ 9 Իսկ երբ ոմանք, բազմության առաջ վարկաբեկելով Տիրոջ ճանապարհը, խստասրտությամբ չհամոզվեցին և ընդդիմացան՝ նրանցից բաժանվելով, աշակերտներին զատեց և ամեն օր խոսում էր Տյուրան անունով մեկի դպրանոցում։ 10 Սա տևեց երկու տարի, այնպես որ Ասիայի թե՛ հրեա և թե՛ հեթանոս բնակիչները լսեցին Տիրոջ խոսքը։ 11 Աստված ոչ պակաս զորավոր գործեր էր անում Պողոսի միջոցով. 12 մինչև իսկ նրա քրտինքը չորացրած թաշկինակներ կամ վարշամակներ էին տանում հիվանդների մոտ, և ախտերը հեռանում էին նրանցից, ու չար ոգիները դուրս էին գալիս նրանց միջից։ 13 Եվ ահա շրջիկ հրեաներից ոմանք, որ երդվեցնողներ էին, հանդգնեցին Տեր Հիսուսի անունը կանչել չար ոգիներ ունեցողների վրա՝ ասելով. «Երդվեցնում եմ ձեզ Հիսուսով, որի մասին քարոզում է Պողոսը»։ 14 Այս անողները ոմն Սկևոս հրեա քահանայապետի յոթ որդիներն էին։ 15 Սակայն չար ոգին պատասխանեց ու նրանց ասաց. «Հիսուսին գիտեմ և Պողոսին ճանաչում եմ, բայց դուք ո՞վ եք»։ 16 Եվ այն մարդը, որի մեջ չար ոգի կար, վազեց նրանց վրա և երկուսին էլ բռնելով՝ գետնին զարկեց նրանց, այնպես որ նրանք մերկ ու վիրավոր փախան այդ տնից։ 17 Եվ այս բանը հայտնի դարձավ Եփեսոսում բնակվող բոլոր հրեաներին ու հեթանոսներին։ Նրանց բոլորի մեջ ահ ընկավ, և փառավորվում էր Տեր Հիսուսի անունը։ 18 Հավատացյալներից շատերը գալիս խոստովանում էին ու պատմում իրենց արարքները։ 19 Կախարդությամբ զբաղվողներից շատերը բերում էին իրենց գրքերը և բոլորի առաջ այրում. նրանց գինը հաշվեցին և գտան, որ հիսուն հազար արծաթ դահեկան էր։ 20 Եվ այսպես օրեցօր Աստծու խոսքն աճում էր ու զորանում։ 21 Երբ այս ամենը կատարվեց, Պողոսը մտադրվեց շրջել Մակեդոնիայով և Աքայիայով ու գալ Երուսաղեմ։ Ասում էր. «Իմ՝ այնտեղ գնալուց հետո ես պետք է Հռոմն էլ տեսնեմ»։ 22 Իրեն ծառայող ուղեկիցներից երկուսին՝ Տիմոթեոսին և Երաստոսին ուղարկեց Մակեդոնիա, իսկ ինքը որոշ ժամանակ մնաց Ասիայի նահանգում։ 23 Այդ ժամանակ Տիրոջ ճանապարհի մասին բավական մեծ խռովություն առաջ եկավ։ 24 Դեմետրիոս անունով մի արծաթագործ Արտեմիս դիցուհու մեհյանի արծաթյա մանրակերտներն էր պատրաստում և վարպետներին ոչ քիչ շահ բերում։ 25 Ժողովելով նրանց և նույն արհեստի մասնագետներին՝ ասաց. «Ո՛վ մարդիկ, դուք ինքներդ գիտեք, որ մեր շահն այս գործից է, 26 և տեսնում եք ու լսում, որ ոչ միայն եփեսացիներից, այլև գրեթե ամբողջ Ասիայի նահանգից այս Պողոսը, բազում ժողովրդի համոզելով, դարձի է բերել՝ ասելով, որ դրանք ձեռագործներ են, ոչ աստվածներ։ 27 Եվ սրա վտանգն է ոչ միայն այն, որ մեր կողմը պիտի արհամարհվի, այլ նաև այն, որ Արտեմիս մեծ դիցուհու մեհյանը ոչինչ պիտի համարվի, նաև պիտի խարխլվի նրա մեծությունը, որին ողջ Ասիան և աշխարհն է պաշտում»։ 28 Երբ այս լսեցին, լցվեցին բարկությամբ, աղաղակում էին ու ասում. «Մեծ է եփեսացիների Արտեմիսը»։ 29 Քաղաքը լցվեց խռովությամբ. բոլորը միասին դիմեցին դեպի թատրոն՝ քարշ տալով Գայիոս և Արիստարքոս Մակեդոնացիներին՝ Պողոսի ուղեկիցներին։ 30 Բայց երբ Պողոսն ուզեց մտնել ամբոխի մեջ, աշակերտները նրան չթողեցին։ 31 Ասիացի իշխանավորներից ոմանք էլ, որ նրա բարեկամներն էին, նրա մոտ մարդ ուղարկեցին և աղաչեցին, որ թատրոնում չերևա։ 32 Իսկ ուրիշներ էլ այլ բան էին աղաղակում, քանի որ նրանց ժողովը խառնաշփոթության մեջ էր, և նրանցից շատերն էլ նույնիսկ չգիտեին, թե ինչի՛ համար են հավաքվել։ 33 Ամբոխից ոմանք բազմությունից դուրս քաշեցին Ալեքսանդրոսին։ Երբ հրեաները նրան առաջ բերեցին, Ալեքսանդրոսը շարժեց ձեռքը և կամենում էր պատասխանել ամբոխին։ 34 Երբ իմացան, որ Ալեքսանդրոսը հրեա է, բոլորը միաձայն մոտ երկու ժամ աղաղակում էին. «Մեծ է Արտեմիսը եփեսացիների»։ 35 Քաղաքի գլխավոր քարտուղարը լռեցրեց ամբոխին ու ասաց. «Ո՛վ եփեսացիներ, իսկ ո՞վ է մարդկանցից նա, որ չգիտի մեծ Արտեմիս դիցուհուն և երկնքից՝ Զևսի մոտից ընկած նրա արձանը։ 36 Եվ որովհետև դա անկասկած այդպես է, դուք պետք է հանդարտվեք և հանդգնությամբ ոչինչ չանեք։ 37 Դուք այստեղ բերեցիք այդ մարդկանց, որոնք ո՛չ մեհյան կողոպտողներ են, ո՛չ էլ մեր դիցուհուն հայհոյողներ։ 38 Իսկ եթե Դեմետրիոսը և նրա հետ եղող վարպետները մեկի դեմ որևէ բան ունեն, ատյան թող գնան, որտեղ դատավորներ կան, և այնտեղ էլ թող ամբաստանեն միմյանց։ 39 Բայց եթե մեկ այլ բանի մասին խնդիր կա, թող օրինավոր ժողովում դա վճռվի. 40 որովհետև մեզ համար էլ վտանգ կա, որ մեղադրվենք այսօրվա այս կռվի պատճառով, որ տեղի ունեցավ առանց որևէ հանցանքի առկայության։ Դրա համար չպիտի կարողանանք պատասխան տալ այս ժողովի համար»։ Եվ այս ասելով՝ ժողովն արձակեց։