Psalms 2
1 Ի՞նչու համար են խռովութիւն անում հեթանոսները, եւ ազգերը՝ ունայն մտածում։
2 Երկրի թագաւորները վեր են կենում, եւ իշխաններն իրար հետ խորհուրդ են անում Տիրոջ դէմ եւ նորա Օծեալի դէմ թէ
3 Կոտրենք նորանց կապանքները, եւ դէն գցենք նորանց չուանները մեզանից։
4 Երկնքումը բնակողը ծիծաղում է, Տէրը ծաղրում է նորանց։
5 Այն ժամանակ նա կխօսի նորանց հետ իրան բարկութիւնովը, եւ իրան սրտմտութիւնովը կշփոթեցնէ նորանց։
6 Ես օծեցի իմ թագաւորին իմ սուրբ Սիօն սարի վերայ։
7 Կպատմեմ հրամանը. Տէրն ասեց ինձ. Դու իմ որդին ես, ես այսօր ծնեցի քեզ.
8 Խնդրիր ինձանից, եւ ես հեթանոսները քեզ ժառանգութիւն կտամ, եւ երկրի ծայրերը՝ քեզ ստացուածք։
9 Երկաթի գաւազանով կջարդես նորանց, եւ բրուտի ամանի պէս կփշրես նորանց։
10 Եւ հիմա, ով թագաւորներ, խոհեմացէք, եւ խրատուեցէք, ով երկրի դատաւորներ։
11 Վախով ծառայեցէք Տիրոջը, եւ դողալով ցնծացէք։
12 Որդիին համբուրեցէք, որ չբարկանայ, եւ դուք չկորչիք ճանապարհումը. որովհետեւ նորա բարկութիւնը շուտով կվառուի. երանի այն ամենին որ նորան են յուսացած։