Ecclesiastes 11
1 Հացդ թող տուր ջրերի երեսին, որովհետեւ շատ օրերից յետոյ նորան կգտնես։
2 Բաժին տուր եօթնին եւ ութին էլ, որովհետեւ չգիտես թէ ինչ չարիք պիտի լինի երկրի վերայ։
3 Եթէ ամպերը լցուին՝ երկրի վերայ անձրեւ կտեղան, եւ եթէ մի ծառ դէպի հարաւ ընկնի կամ դէպի հիւսիս, այնտեղը, ուր որ ծառը ընկել է, կմնայ։
4 Քամիին մտիկ անողը սերմը չի ցանիլ, եւ ամպերին նայողը չի հնձիլ։
5 Ինչպէս որ չգիտես, թէ որն է քամիի ճանապարհը, ինչպէս են շինվում ոսկորները յղի կնոջ արգանդումը, նոյնպէս եւ չգիտես ամենաստեղծ Աստուծոյ գործքը։
6 Առաւօտանց ցանիր քո սերմը, եւ իրիկունը թող չդադարէ քո ձեռքը, որովհետեւ չգիտես, թէ որն է յաջողուելու՝ սա թէ նա, կամ թէ երկուսն էլ միասին են լաւ լինելու։
7 Եւ քաղցր է լոյսը, եւ ախորժելի է աչքին տեսնել արեւը.
8 Իրաւ եթէ մարդս շատ տարիներ էլ ապրէ, նորանցում թող ուրախանայ. Բայց թող յիշէ խաւարի օրերը, որ շատ են լինելու. Ամեն ինչ որ պիտի գայ՝ ունայն է։
9 Ուրախացիր, երիտասարդ, քո մանկութիւնումը, եւ թող զուարճացնէ քեզ քո սիրտը երիտասարդութեանդ օրերումը. Եւ գնա քո սրտի ճանապարհովը եւ աչքերիդ նայուածքովը. Եւ իմացիր որ սորանց ամենի համար Աստուած քեզ դատաստանի է բերելու։
10 Եւ տրտմութիւնը հեռացրու սրտիցդ, եւ դէն արա չարութիւնը մարմնիցդ. որովհետեւ մանկութիւնը եւ երիտասարդութիւնը ունայն է։