Ecclesiastes 10
1 Մեռած ճանճերը գարշահոտ են անում եռացնում իւղագործի իւղը, նոյնպէս եւ մի քիչ յիմարութիւնը աւելի ծանր է լինում իմաստութիւնից եւ փառքից։
2 Իմաստունի սիրտն իր աջ կողմին է, եւ յիմարի սիրտն իր ձախ կողմին։
3 Որ ճանապարհով էլ որ գնայ յիմարը՝ պակասամիտ է. եւ ամենին կասէ, թէ ինքը յիմար է։
4 Եթէ իշանի բարկութիւնը վեր կենայ քեզ դէմ, քո տեղը չձգես. Որովհետեւ մեղմութիւնը մեծ յանցանքները կդադարեցնէ։
5 Կայ մի չարիք էլ, որ տեսայ արեգակի տակին, այն սխալմունքի նման, որ դուրս է գալիս իշխանի առաջիցը։
6 Յիմարութիւնը դրվում է շատ բարձրերում, իսկ հարուստները ցածումն են նստում։
7 Տեսայ ծառաներ՝ ձիերի վերայ. Եւ իշխաններ՝ ծառաների պէս ման գալիս երկրի վերայ։
8 Ով որ փոս փորէ, մէջը կընկնի. Եւ ով որ ցանկը քանդէ, օձը կկծի նորան։
9 Ով որ քարեր տեղահանէ, նորանցով կվնասուի. Փայտ կտրողը վտանգի է ենթարկուած նորանից։
10 Եթէ կացինը բթացել է, եւ նա չսրէ նորա բերանը, այն ժամանակ նա պէտք է ոյժը զօրացնէ, եւ յաջողութեան շահն իմաստութիւնն է։
11 Եթէ օձը խայթէ առանց թովելու, ուրեմն օգուտ չկայ թովչութիւն ունեցողի համար։
12 Իմաստունի բերանի խօսքերը շնորհք են, բայց անմտի շրթունքներն իրան կուլ կտան։
13 Նորա բերանի խօսքերի սկիզբը յիմարութիւն է. Եւ նորա բերանի վերջը չար խենդութիւն։
14 Եւ յիմարը կշատացնէ խօսքերը. Մարդս չգիտէ թէ ինչ է լինելու. Եւ թէ նորանից յետոյ ինչ է լինելու, ո՞վ կարող է իմացնել նորան։
15 Յիմարի աշխատութիւնն իրան կյոգնեցնէ, որ չգիտէ քաղաքը գնալը։
16 Վա՜յ քեզ, երկիր, որ թագաւորդ տղայ է. Եւ որ իշխաններդ առաւօտանց կանուխ ուտում են։
17 Երանի՜ քեզ, երկիր, որ թագաւորդ ազնուազարմ է, եւ որ իշխաններդ իր ժամանակին են ուտում ոյժի համար եւ ոչ թէ խնջոյքի համար։
18 Շէնքը ծուլութիւններով փուլ կգայ, եւ ձեռքերը կախելով՝ տունը կկաթէ։
19 Հացկերոյթը ուրախանալու համար կանեն, եւ գինին կզուարթացնէ կեանքը, եւ արծաթը պատասխան է տալիս ամենին։
20 Քո մտքումն անգամ մի անիծիր թագաւորին, եւ քո անկողնարանումը մի անիծիր հարուստին. Որովհետեւ երկնքի թռչունը ձայն կտանէ. Եւ թեւաւորը խօսքը կպատմէ։