Bible

1 Նոյն այդ օրերուն, մինչ Յիսուս տաճարին մէջ ժողովուրդին կ՚ուսուցանէր եւ Աւետարանը կը քարոզէր, աւագ քահանաները եւ Օրէնքի ուսուցիչները երէցներուն հետ վրայ հասան 2 եւ ըսին անոր. – Ըսէ՛ մեզի, ի՞նչ իշխանութեամբ դուն այս գործերը կ՚ընես։ Ո՞վ քեզի այդ իշխանութիւնը տուաւ։ 3 Յիսուս անոնց պատասխանեց. – Ես ալ հարցում մը ունիմ ձեզի։ Ըսէ՛ք ինծի, 4 Յովհաննէսի մկրտելու իշխանութիւնը Աստուծմէ՞ տրուած էր իրեն, թէ մարդոցմէ։ 5 Անոնք իրարու հետ սկսան խորհիլ եւ ըսել. – Եթէ ըսենք՝ «Աստուծմէ», պիտի ըսէ՝ «Ուրեմն ինչո՞ւ չհաւատացիք անոր», 6 իսկ եթէ ըսենք՝ «Մարդոցմէ», այն ատեն ամբողջ ժողովուրդը մեզ պիտի քարկոծէ, որովհետեւ բոլորն ալ համոզուած են որ Յովհաննէս մարգարէ մըն է։ 7 Ապա պատասխանեցին. – Չե՛նք գիտեր թէ ո՛ւրկէ էր այդ իշխանութիւնը։ 8 Յիսուս անոնց ըսաւ. – Այն ատեն ե՛ս ալ ձեզի չեմ ըսեր թէ ի՛նչ իշխանութեամբ այս գործերը կը կատարեմ։ 9 Յետոյ Յիսուս հետեւեալ առակը պատմեց ժողովուրդին։ – Մէկը այգի մը տնկեց եւ զայն վարձու տուաւ մշակներու, իսկ ինք երկար ժամանակով մեկնեցաւ։ 10 Այգեկութքի ժամանակ ծառայ մը ղրկեց մշակներուն մօտ, որպէսզի այգիին բերքէն իր բաժինը տան իրեն։ Մշակները ծեծեցին զայն եւ ձեռնունայն ետ ղրկեցին։ 11 Ապա ուրիշ ծառայ մը ղրկեց. բայց մշակները զայն ալ ծեծեցին, անարգեցին եւ ձեռնունայն ետ ղրկեցին։ 12 Երրորդ մըն ալ ղրկեց։ Մշակները զայն ալ վիրաւորեցին եւ դուրս նետեցին։ 13 Այգիին տէրը ըսաւ. «Ի՞նչ ընեմ։ Սիրելի որդիս պիտի ղրկեմ. թերեւս պատկառին անկէ»։ 14 Բայց մշակները երբ զայն տեսան, իրարու ըսին. «Ասիկա է ժառանգորդը. եկէք սպաննենք զայն, որպէսզի ժառանգութիւնը մեզի մնայ»։ 15 Ապա զայն այգիէն դուրս հանեցին եւ սպաննեցին։ Հիմա, այգիին տէրը ի՞նչ պիտի ընէ մշակներուն։ 16 Բնականաբար՝ պիտի գայ, պիտի սպաննէ նախկին մշակները եւ այգին ուրիշներու տայ։ Ժողովուրդը երբ ասիկա լսեց, ըսաւ. – Աստուած չընէ՛։ 17 Իսկ Յիսուս ժողովուրդին նայեցաւ եւ ըսաւ. – Հապա ի՞նչ կը նշանակէ այն՝ ինչ որ Սուրբ գիրքերուն մէջ գրուած է.– «Այն քարը, որ շինողները մերժեցին գործածել, յետոյ անկիւնաքար եղաւ»։ 18 Ով որ այդ քարին զարնուի՝ պիտի խորտակուի, եւ որուն վրայ որ իյնայ՝ զայն պիտի ճզմէ։ 19 Օրէնքի ուսուցիչներն ու աւագ քահանաները հասկնալով որ իրենց համար ըսաւ առակը, ուզեցին նոյն ժամուն ձերբակալել Յիսուսը, սակայն ժողովուրդէն վախցան։ 20 Եւ սպասեցին յարմար առիթի։ Ապա Յիսուսի ղրկեցին քանի մը կաշառուած անձեր, որպէսզի կեղծաւորութեամբ իրենք զիրենք արդար ձեւացնելով՝ իրենց հարցումներով զայն ծուղակը ձգեն եւ պետութեան դատական իշխանութեան յանձնեն։ 21 Ասոնք հարցուցին Յիսուսի. – Վարդապե՛տ, գիտենք որ ճիշդը կը խօսիս եւ կը սորվեցնես. գիտենք որ անաչառ ես եւ ճշմարտութեամբ Աստուծոյ կամքը կ՚ուսուցանես։ 22 Ըսէ՛ մեզի, մեր Օրէնքին համաձայն պէ՞տք է կայսրին տուրք տանք, թէ ոչ։ 23 Յիսուս հասկցաւ անոնց խորամանկութիւնը եւ ըսաւ. – 24 Արծաթ դրամ մը ցոյց տուէք ինծի։ Անոնք ալ ցոյց տուին։ Ապա հարցուց. – Որո՞ւն նկարը եւ արձանագրութիւնը կայ վրան։ Անոնք պատասխանեցին. – Կայսրին։ 25 Յիսուս ըսաւ անոնց. – Գացէ՛ք, ինչ որ կայսրին կը պատկանի՝ կայսրին տուէք եւ ինչ որ Աստուծոյ՝ Աստուծոյ տուէք։ 26 Եւ այսպէս ժողովուրդին դիմաց չկրցան ծուղակը ձգել զայն եւ լռեցին՝ զարմանալով անոր տուած պատասխանին վրայ։ 27 Սադուկեցիներէն ոմանք եկան Յիսուսի մօտ։ Սադուկեցիները կ՚ըսեն՝ թէ մեռելներու յարութիւն չկայ։ 28 Անոնք Յիսուսի ըսին. – Վարդապե՛տ, Մովսէս հետեւեալ օրէնքը գրեց մեզի. «Եթէ ամուսնացած մէկը մեռնի առանց զաւակ ձգելու, թող մարդուն եղբայրը ամուսնանայ այրիին հետ, որպէսզի իր եղբօրը զաւակ տայ»։ 29 Ժամանակին եօթը եղբայրներ կային։ Առաջինը ամուսնացաւ եւ առանց զաւակ ունենալու մեռաւ։ 30 Երկրորդ եղբայրը ամուսնացաւ անոր կնոջ հետ եւ ինքն ալ առանց զաւակ ունենալու մեռաւ։ 31 Երրորդն ալ եւ մինչեւ եօթներորդ եղբայրը նոյնպէս ամուսնացան անոր հետ եւ առանց զաւակ ունենալու մեռան։ 32 Բոլորէն վերջ կինն ալ մեռաւ։ 33 Արդ, մեռելներու յարութեան օրը կինը անոնցմէ որո՞ւն պիտի պատկանի, քանի եօթն ալ ամուսնացան անոր հետ։ 34 Յիսուս պատասխանեց. – Այս աշխարհի մարդիկն ու կիները կ՚ամուսնանան. 35 սակայն անոնք որոնք գալիք աշխարհին եւ մեռելներու յարութեան կ՚արժանանան՝ պիտի չամուսնանան։ 36 Անոնք այլեւս չեն կրնար մեռնիլ, քանի հրեշտակներու նման պիտի ըլլան։ Անոնք Աստուծոյ որդիներ են, որովհետեւ մեռելներէն յարութիւն առած են։ 37 Իսկ թէ մեռելները յարութիւն պիտի առնեն՝ Մովսէս հասկցուց այրող մորենիին դրուագով, ուր անիկա Տիրոջ մասին կ՚ըսէ՝ «Աբրահամի Աստուածը, Իսահակի Աստուածը եւ Յակոբի Աստուածը»։ 38 Ասիկա կը նշանակէ թէ Աստուած մեռելներուն Աստուածը չէ, այլ՝ ողջերուն, որովհետեւ իրեն համարբոլորն ալ կենդանի են։ 39 Օրէնքի ուսուցիչներէն ոմանք ըսին. – Վարդապե՛տ, լա՛ւ ըսիր։ 40 Եւ այլեւս ոչ ոք կը համարձակէր Յիսուսի ոեւէ հարցում ընել։ 41 Ապա Յիսուս անոնց հարցուց. – Ի՞նչպէս կ՚ըսեն թէ Քրիստոս Դաւիթի որդին է, 42 երբ Դաւիթ ինքն իսկ Սաղմոսներու գիրքին մէջ կ՚ըսէ.– « Տէրը ըսաւ իմ Տիրոջս.– Աջ կողմս նստէ, 43 մինչեւ թշնամիներդ ոտքերուդ տակ դնեմ որպէս պատուանդան»։ 44 Եթէ Դաւիթ զայն Տէր կը կոչէ, ի՞նչպէս ուրեմն անոր որդին է։ 45 Մինչ ամբողջ ժողովուրդը մտիկ կ՚ընէր իրեն, Յիսուս իր աշակերտներուն ըսաւ. – 46 Զգուշացէք Օրէնքի ուսուցիչներէն, որոնք կը սիրեն փառաւոր պատմուճաններով շրջիլ, հրապարակներու վրայ մարդոցմէ ողջոյններ ընդունիլ, ժողովարաններու մէջ առաջին աթոռները գրաւել եւ ընթրիքներու ընթացքին՝ պատուոյ տեղերը։ 47 Մէկ կողմէ այրիներուն տուները անոնց ձեռքէն կը յափշտակեն, իսկ միւս կողմէ՝ կեղծաւորութեամբ իրենց աղօթքը կ՚երկարեն։ Անոնց դատապարտութիւնը աւելի խիստ պիտի ըլլայ։