Bible

1 Շաբաթ օր մը Յիսուս մտաւ Փարիսեցիներու իշխանաւորներէն մէկուն տունը՝ ճաշելու համար։ Ներկաները զինք կը դիտէին՝ տեսնելու համար թէ ի՛նչ պիտի ընէ։ 2 Եւ հոն ջրգողեալ մարդ մը կար Յիսուսի դիմաց։ 3 Յիսուս հարցուց Օրէնքի ուսուցիչներուն եւ Փարիսեցիներուն. – Մեր Օրէնքը կ՚արտօնէ՞ Շաբաթ օրով բժշկութիւն կատարել։ 4 Անոնք լուռ մնացին։ Յիսուս բռնեց մարդը, բժշկեց ու ճամբեց։ 5 Եւ ապա ըսաւ անոնց. – Եթէ ձեզմէ մէկուն էշը կամ եզը ջրհոր իյնայ, զայն չի՞ հաներ Շաբաթ օրով։ 6 Եւ անոնք պատասխան չկրցան տալ։ 7 Յիսուս տեսնելով թէ ի՛նչպէս հրաւիրեալները պատւոյ տեղերը կը փնտռէին, անոնց հետեւեալ առակը պատմեց. – 8 Եթէ մէկը քեզ հարսանիքի կամ խնճոյքի հրաւիրէ, սեղանին գլուխը մի՛ նստիր, որովհետեւ կրնայ ըլլալ որ քեզմէ աւելի յարգելի անձ մըն ալ հրաւիրուած ըլլայ։ 9 Այն ատեն քեզ եւ զայն հրաւիրողը պիտի գայ եւ քեզի ըսէ՝ «Տեղդ իրեն տուր»։ Եւ դուն խայտառակ ըլլալով՝ ամենէն վերջին աթոռին պիտի նստիս։ 10 Ընդհակառակը, երբ կը հրաւիրուիս՝ գնա եւ վերջին աթոռին նստէ, որպէսզի երբ քեզ հրաւիրողը գայ, ըսէ քեզի՝ «Բարեկա՜մ, վե՛ր հրամմէ»։ Այն ատեն դուն հրաւիրեալներուն մօտ պատուըուած պիտի ըլլաս։ 11 Որովհետեւ՝ ով որ իր անձը կը բարձրացնէ՝ պիտի խոնարհի, իսկ ով որ իր անձը կը խոնարհեցնէ՝ պիտի բարձրանայ։ 12 Ապա Յիսուս տանտիրոջ ըսաւ. – Երբ ճաշի կամ ընթրիքի հրաւէր կու տաս, մի՛ կանչեր բարեկամներդ կամ եղբայրներդ, ազգականներդ եւ հարուստ դրացիներդ, որպէսզի չըլլայ որ անոնք ալ քու հրաւէրիդ փոխարէն քեզ հրաւիրեն, եւ այս ձեւով քեզի հատուցում կատարած ըլլան։ 13 Ընդհակառակը, երբ ճաշկերոյթ կու տաս, կանչէ աղքատներն ու խեղանդամները, կաղերն ու կոյրերը 14 եւ այն ատեն երանելի պիտի ըլլաս, որովհետեւ անոնք փոխարէնը քեզի հատուցանելիք ոչինչ ունին։ Եւ գիտցած եղիր, որ քու հատուցումդ պիտի ստանաս արդարներու յարութեան ժամանակ։ 15 Երբ սեղանակիցներէն մէկը այս խօսքերը լսեց, ըսաւ Յիսուսի. – Երանի՜ անոր որ Աստուծոյ արքայութեան մէջ ճաշ պիտի ուտէ։ 16 Յիսուս անոր հետեւեալ առակը պատմեց. – Մարդ մը կար, որ մեծ ընթրիք մը սարքեց եւ շատեր հրաւիրեց։ 17 Ընթրիքի ժամուն իր ծառան ղրկեց, որպէսզի հրաւիրեալներուն ըսէ. «Եկէք, ամէն ինչ պատրաստ է արդէն»։ 18 Հրաւիրեալները սկսան մէկ առ մէկ հրաժարիլ։ Առաջինը ըսաւ. «Արտ մը գնեցի, պէտք է երթամ եւ տեսնեմ զայն, հետեւաբար կը խնդրեմ որ ներողամիտ գտնուի»։ 19 Միւսը ըսաւ. «Հինգ զոյգ եզ գնեցի, պէտք է երթամ փորձեմ զանոնք, հետեւաբար կը խնդրեմ որ ներողամիտ գտնուի»։ 20 Ուրիշ մը ըսաւ. «Տակաւին նոր ամուսնացայ, հետեւաբար չեմ կրնար գալ»։ 21 Ծառան վերադարձաւ եւ իր տիրոջ պատմեց անոնց ըսածները։ Այն ատեն տանտէրը վրդոված՝ ըսաւ ծառային. «Անմիջապէս քաղաք գնա եւ հրապարակներուն ու փողոցներուն մէջ որքան որ աղքատ, խեղանդամ, կաղ եւ կոյր տեսնես՝ բոլորն ալ հոս բեր»։ 22 Քիչ ետք ծառան վերադառնալով իր տիրոջ ըսաւ. «Տէ՛ր, հրամանդ կատարեցի, բայց տակաւին տեղ կայ»։ 23 Տէրը ծառային հրամայեց. «Քաղաքէն դուրս գնա եւ ճամբաներուն վրայ ու դաշտերուն մէջ ո՛վ որ գտնես՝ ստիպէ որ գայ, որպէսզի տունս լեցուի։ 24 Կ՚ըսեմ ձեզի, որ առաջին հրաւիրեալներէն ո՛չ մէկը իմ ընթրիքէս պիտի ճաշակէ»։ 25 Բազմաթիւ ժողովուրդ Յիսուսի հետ կ՚երթար։ Յիսուս անոնց դառնալով՝ ըսաւ. – 26 Ով որ ինծի կու գայ եւ զիս աւելի չի սիրեր քան իր հայրն ու մայրը, կինն ու զաւակները, եղբայրներն ու քոյրերը, ինչպէս նաեւ իր իսկ անձը, չի կրնար ինծի աշակերտ ըլլալ։ 27 Որովհետեւ ով որ իր խաչը չ՚առներ եւ ինծի չի հետեւիր, ինծի աշակերտ չի կրնար ըլլալ։ 28 Եթէ ձեր մէջէն մէկը ուզէ աշտարակ մը շինել, նախ չի նստիր եւ ծախսերը չի՞ հաշուեր, տեսնելու համար թէ գործը վերջացնելու չափ դրամ ունի՞: 29 Այլապէս, երբ հիմը նետելէ ետք՝ չկարենայ աշտարակը աւարտել, բոլոր տեսնողները պիտի սկսին ծիծաղիլ իր վրայ, 30 ըսելով. «Այս մարդը շինել սկսաւ, բայց չկրցաւ աւարտել»։ 31 Կամ, եթէ թագաւոր մը տասը հազար հոգինոց բանակով մը ուզէ պատերազմի ելլել քսան հազար հաշուող բանակով մը իր դէմ եկող թագաւորի մը դէմ, նախ չի նստիր եւ չի՞ մտածեր, թէ արդեօք պիտի կարենա՞յ յաղթել անոր։ 32 Այլապէս, տակաւին հեռուէն, պատգամաւոր պիտի ղրկէ՝ հաշտութիւն խնդրելու համար անկէ։ 33 Նմանապէս, ձեր մէջէն անոնք որոնք չեն կրնար հրաժարիլ իրենց ամբողջ ունեցածէն, չեն կրնար ինծի աշակերտ ըլլալ։ – 34 Լաւ բան է աղը. բայց եթէ իր համը կորսնցնէ, ինչո՞վ պիտի աղեն զայն։ 35 Ո՛չ հողին օգտակար է, ո՛չ ալ կարելի է պարարտացուցիչ շինել, այլ՝ զայն կը թափեն։ Ականջ ունեցողը թող լսէ։