John 21
1 Անկէ ետք Յիսուս դարձեալերեւցաւ իր աշակերտներուն, Տիբերիայի լիճին եզերքը։ Ահա՛ թէ ինչպէս երեւցաւ.–
2 Սիմոն Պետրոս, Թովմաս՝ Երկուորեակ կոչուածը, Նաթանայէլ, որ Գալիլեայի Կանա քաղաքէն էր, Զեբեդէոսի որդիները եւ Յիսուսի աշակերտներէն երկու ուրիշներ միասին էին։
3 Սիմոն Պետրոս ըսաւ անոնց. – Ձուկ որսալու կ՚երթամ։ – Մենք ալ քեզի հետ կու գանք,– ըսին միւսները։ Ուստի գացին եւ նաւակ մտան, բայց այդ գիշեր բան մըն ալ չբռնեցին։
4 Առաւօտ կանուխ՝ Յիսուս կանգնած էր ջուրին եզերքը. սակայն աշակերտները չգիտցան թէ Յիսուսն է։
5 Յիսուս ըսաւ անոնց. – Տղա՛ք, ուտելիք բան մը ունի՞ք։ – Ո՛չ,– պատասխանեցին անոնք։
6 Յիսուս ըսաւ անոնց. – Ուռկանը նաւակին աջ կողմը ձգեցէք եւ պիտի գտնէք։ Անոնք ուռկանը ձգեցին, եւ երբ ուզեցին ետ քաշել՝ ձուկերու շատութենէն չէին կրնար։
7 Այն աշակերտը, զոր Յիսուս կը սիրէր, ըսաւ Պետրոսի. – Տէ՜րն է։ Սիմոն Պետրոս երբ լսեց թէ Տէրն է, հագուստը վրան առաւ, քանի մերկ էր, եւ ջուրը նետուեցաւ։
8 Միւս աշակերտները նաւակով եզերք եկան՝ իրենց հետ քաշելով ձուկերով լեցուն ուռկանը։ Անոնք ցամաքէն շատ հեռու չէին, մօտաւորապէս հարիւր մեթր։
9 Երբ ցամաք ելան, վառած կրակ տեսան եւ վրան դրուած ձուկ, եւ հաց։
10 Յիսուս ըսաւ անոնց. – Բերէ՛ք այդ ձուկերէն, որ հիմա բռնեցիք։
11 Սիմոն Պետրոս նաւակ ելաւ եւ ուռկանը ցամաք քաշեց՝ հարիւր յիսուն երեք մեծ ձուկերով լեցուն։ Հակառակ այդչափ ձուկին, ուռկանը չպատռեցաւ։
12 Յիսուս ըսաւ անոնց. – Եկէք կերէ՛ք։ Աշակերտներէն ոչ ոք կը համարձակէր հարցնել իրեն՝ թէ ո՛վ ես դուն, քանի գիտէին որ Տէրն է։
13 Յիսուս մօտեցաւ, առաւ հացը եւ տուաւ անոնց. նոյնպէս ալ ձուկը։
14 Ասիկա երրորդ անգամն էր, որ Յիսուս աշակերտներուն երեւցաւ՝ մեռելներէն յարութիւն առնելէ ետք։
15 Ուտելէ ետք, Յիսուս ըսաւ Սիմոն Պետրոսի. – Սիմո՛ն, Յովնանի՛ որդի, կը սիրե՞ս զիս ասոնցմէ աւելի։ – Այո՛, Տէ՛ր,– պատասխանեց ան,– դուն գիտես որ կը սիրեմ քեզ։ – Արածէ՛ իմ գառնուկներս,– ըսաւ Յիսուս անոր։
16 Եւ դարձեալ հարցուց. – Սիմո՛ն, Յովնանի՛ Որդի, կը սիրե՞ս զիս։ – Այո՛ Տէ՜ր,– պատասխանեց ան,– դուն գիտես որ կը սիրեմ քեզ։ – Արածէ՛ իմ ոչխարներս,– ըսաւ Յիսուս անոր։
17 Եւ երրորդ անգամ հարցուց. – Սիմո՛ն, Յովնանի՛ որդի, կը սիրե՞ս զիս։ Պետրոս տրտմեցաւ որ երեք անգամ հարցուց իրեն՝ «կը սիրե՞ս զիս», եւ ըսաւ անոր. – Տէ՛ր, դուն ամէն ինչ գիտես, եւ գիտես թէ կը սիրեմ քեզ։
18 Յիսուս ըսաւ անոր. – Արածէ՛ իմ ոչխարներս։ Եւ աւելցուց. – Լաւ գիտցիր, որ երբ երիտասարդ էիր՝ քու ձեռքովդ կը կապէիր գօտիդ եւ կ՚երթայիր ո՛ւր որ կ՚ուզէիր։ Բայց երբ ծերանաս, ձեռքդ վեր պիտի բարձրացնես եւ ուրիշներ պիտի կապեն գօտիդ ու տանին հոն՝ ուր դուն չես ուզեր երթալ։
19 Յիսուս ասիկա ըսաւ՝ ցոյց տալու համար, թէ ի՛նչպիսի մահով Պետրոս պիտի փառաւորէ զԱստուած։ Յետոյ Յիսուս ըսաւ անոր. – Հետեւէ՛ ինծի։
20 Պետրոս ետեւ դարձաւ եւ տեսաւ որ իրեն կը հետեւէր այն աշակերտը, զոր Յիսուս կը սիրէր, ան՝ որ ընթրիքի ատեն Յիսուսի կողմը դառնալով հարցուցած էր՝ « Տէ՛ր, ո՞վ է քեզ մատնողը»։
21 Պետրոս զայն տեսնելով՝ հարցուց Յիսուսի. – Տէ՛ր, իսկ ասիկա՞ ինչ պիտի ըլլայ։
22 Յիսուս պատասխանեց. – Եթէ ես կ՚ուզեմ որ ասիկա ապրի՝ մինչեւ ես գամ, քու ի՞նչ հոգդ է. դուն հետեւէ՛ ինծի։
23 Այս խօսքէն Յիսուսի հետեւորդներուն մէջ այն կարծիքը տարածուեցաւ՝ թէ այդ աշակերտը պիտի չմեռնի։ Բայց Յիսուս չըսա՛ւ թէ «Պիտի չմեռնի», այլ՝ «Եթէ ես կ՚ուզեմ որ ասիկա ապրի մինչեւ ես գամ, քու ի՞նչ հոգդ է»։
24 Ասիկա նոյն այն աշակերտն է, որ կը վկայէ այս բաներուն մասին եւ որ գրի առաւ ասոնք. եւ գիտենք թէ անոր վկայութիւնը վաւերական է։
25 Բայց տակաւին Յիսուս շատ բաներ ալ կատարեց, որոնք եթէ մէկ առ մէկ գրուէին՝ կը կարծեմ թէ ամբողջ աշխարհն ալ բաւական պիտի չըլլար պարփակելու գրուած այդ գիրքերը։