Bible

1 Պօղոս աչքերը Ատեանին յառելով՝ ըսաւ. –Եղբայրնե՛ր, մինչեւ այսօր ես կատարելապէս հանդարտ խիղճով ապրած եմ Աստուծոյ առջեւ։ 2 Անանիա քահանայապետը սպասաւորներուն հրամայեց որ անոր բերանին զարնեն։ 3 Այն ատեն Պօղոս ըսաւ անոր. –Թող Աստուած քեզի զարնէ, ճերմկցուա՛ծ պատ. նստեր ես՝ Օրէնքով զիս դատելու համար, եւ ապօրէն հրաման կու տաս որ զարնե՞ն ինծի։ 4 Սպասաւորները ըսին. –Աստուծոյ քահանայապե՞տը կը նախատես։ 5 Եւ Պօղոս ըսաւ. –Եղբայրնե՛ր, չէի գիտեր որ քահանայապետ է. որովհետեւ Սուրբ Գիրքը կ՚ըսէ. «Քու ժողովուրդիդ առաջնորդին դէմ չարախօսութիւն մի՛ ըներ»։ 6 Երբ Պօղոս գիտցաւ, որ Ատեանին մէկ կողմը Սադուկեցիներն են, իսկ միւս կողմը՝ Փարիսեցիները, սկսաւ աղաղակել. –Եղբայրնե՛ր, ես Փարիսեցի եմ եւ Փարիսեցիներու զաւակ. եւ եթէ կը դատուիմ ահա՝ մեռելներու յարութեան յոյսը ունենալուս համար է։ 7 Ասիկա ըսելուն պէս՝ Փարիսեցիներու եւ Սադուկեցիներու միջեւ երկպառակութիւն ինկաւ եւ բազմութիւնը երկուքի բաժնուեցաւ։ 8 Որովհետեւ մինչ Սադուկեցիներ կ՚ըսեն թէ յարութիւն չկայ, ո՛չ ալ հրեշտակ կամ հոգի կայ, Փարիսեցիները այս բոլորը կ՚ընդունին։ 9 Մեծ աղմուկ բարձրացաւ։ Փարիսեցիներու կողմէն կարգ մը Օրէնքի ուսուցիչներ ոտքի ելան եւ ընդդիմախօսելով՝ կ՚ըսէին. –Մենք այս մարդուն վրայ յանցանք մը չենք գտներ։ Հա՞պա եթէ հոգի մը կամ հրեշտակ մը իրեն խօսած ըլլայ…։ 10 Երբ իրարանցումը շատցաւ, հազարապետը վախնալով որ Պօղոսը կտոր–կտոր ընեն՝ հրամայեց իր զինուորներուն՝ որ իջնեն եւ Պօղոսը անոնց մէջէն խլեն ու զօրանոց տանին։ 11 Յաջորդ գիշեր Տէրը Պօղոսի քով եկաւ եւ ըսաւ. –Պօղո՛ս, քա՛ջ եղիր, որովհետեւ ինչպէս որ այստեղ՝ Երուսաղէմի մէջ վկայեցիր ինծի համար, այնպէս ալ Հռոմի մէջ պիտի վկայես։ 12 Յաջորդ առաւօտ, կարգ մը Հրեաներ իրարու քով եկան եւ իրենք զիրենք նզովքի տակ դնելով՝ երդում ըրին չուտել ու չխմել՝ մինչեւ չսպաննեն Պօղոսը։ 13 Քառասուն հոգիէն աւելի էին այս երդումը ընողները։ 14 Ասոնք մօտեցան աւագ քահանաներուն ու երէցներուն եւ ըսին. –Մենք մեզ նզովքի տակ դնելով երդում ըրինք՝ բան չճաշակել, մինչեւ Պօղոսը չսպաննենք։ 15 Դուք Ատեանին անունով հազարապետին լուր ղրկեցէք որ զայն ձեզի ղրկէ, պատճառաբանելով՝ թէ կ՚ուզէք իր մասին աւելի ստոյգ տեղեկութիւն ունենալ։ Իսկ մենք պատրաստ կ՚ըլլանք արդէն եւ տակաւին հոս չհասած՝ կը սպաննենք զինք։ 16 Պօղոսի քրոջ տղան այս դաւադրութիւնը իմանալով, եկաւ զօրանոց եւ Պօղոսին պատմեց։ 17 Պօղոս հարիւրապետներէն մէկը կանչելով, ըսաւ. –Այս պատանին հազարապետին տար, որովհետեւ իրեն ըսելիք մը ունի։ 18 Հարիւրապետը զայն հազարապետին տարաւ եւ ըսաւ. –Բանտարկեալ Պօղոսը զիս կանչեց եւ խնդրեց որ այս պատանին քեզի բերեմ, որովհետեւ քեզի ըսելիք մը ունի։ 19 Հազարապետը պատանիին ձեռքէն բռնելով մէկ կողմ տարաւ եւ հարցուց. –Ի՞նչ ունիս ինծի ըսելիք։ 20 Պատանին ըսաւ. –Հրեաները համաձայնեցան քեզմէ խնդրել, որ վաղը Պօղոսը Ատեան ղրկես, որպէս թէ աւելի մանրակրկիտ հարցուփորձելու համար զայն։ 21 Բայց մտիկ մի՛ ըներ իրենց. որովհետեւ իրենց մէջէն քառասունէ աւելի մարդիկ իրենք զիրենք նզովքի տակ դնելով երդում ըրած են չուտել ու չխմել՝ մինչեւ չսպաննեն զայն. եւ հիմա դարան մտած ու պատրաստ՝ կը սպասեն քու հրամանիդ։ 22 Հազարապետը պատանին ճամբեց, պատուիրելով. –Ոեւէ մէկուն մի՛ ըսեր ինչ որ ինծի յայտնեցիր։ 23 Ապա հազարապետը հարիւրապետներէն երկու հոգի կանչելով, ըսաւ. –Երկու հարիւր հետեւակ, եօթանասուն հեծեալ եւ երկու հարիւր տիգաւոր զինուորներ թող պատրաստ ըլլան գիշերուան ժամը իննին դէպի Կեսարիա ճամբայ ելլելու։ 24 Պօղոսին համար ալ գրաստ պատրաստեցէք եւ զայն ապահով կերպով Ֆելիքս կառավարիչին հասցուցէք։ 25 Նամակ մըն ալ գրեց, հետեւեալ բովանդակութեամբ.– 26 «Կլաւդիոս Լիսիասի կողմէ՝ նորէն գերազանցութիւն Ֆելիքս կառավարիչին։ Ողջոյն»։ 27 « Հրեաներ բռներ էին այս մարդը եւ զինք սպաննելու վրայ էին։ Իմանալով որ Հռոմայեցի է, վրայ հասայ եւ զինք ազատեցի։ 28 Ուզեցի գիտնալ թէ ի՛նչ յանցանքով կ՚ամբաստանեն զինք. ուստի իրենց Ատեանը տարի զինք. 29 եւ հասկցայ թէ իրենց Օրէնքին վերաբերող խնդիրներու համար կ՚ամբաստանեն. այսինքն՝ մահուան կամ բանտարկութեան արժանի յանցանք մը չունի։ 30 Բայց երբ ինծի իմացուցին՝ թէ Հրեաներ դաւ մը լարած են իր կեանքին դէմ, զայն իսկոյն քեզի՛ ղրկեցի, հրամայելով որ ամբաստանողները քեզի ներկայացնեն իրենց ըսելիքները։ Ողջ եղիր»։ 31 Հազարապետին հրամանին համաձայն, հետեւակ զինուորները առին Պօղոսը եւ գիշերով Անտիպատրիս փոխադրեցին, 32 եւ յաջորդ օրը զայն իրենց ընկերացող հեծեալներուն յանձնելով՝ իրենք զօրանոց վերադարձան։ 33 Հեծեալները Կեսարիա հասան եւ նամակը կառավարիչին տալով՝ Պօղոսն ալ անոր ներկայացուցին։ 34 Կառավարիչը նամակը կարդաց եւ Պօղոսին հարցուց թէ կայսրութեան ո՛ր նահանգէն է. եւ հասկնալէ ետք թէ Կիլիկիայէն է, 35 ըսաւ. –Երբ որ քեզ ամբաստանողները գան՝ կը լսեմ քեզ։ Եւ հրամայեց որ զայն Հերովդէսի ապարանքին մէջ պահեն։