Bible

1 Անտիոքի եկեղեցիին մէջ մարգարէներ եւ ուսուցիչներ կային, ինչպէս՝ Բառնաբասը եւ Շմաւոնը, որ Նիկէր կը կոչուէր, Կիրենացի Ղուկիոսը եւ Մանայէնը, որ Հերովդէս չորրորդապետի սննդակիցն էր, եւ Սօղոսը։ 2 Օրմը, երբ ասոնք Տիրոջ պաշտամունք կը մատուցանէին ծոմ վիճակով, Սուրբ Հոգին ըսաւ. –Տրամադրեցէ՛ք Բառնաբասն ու Սօղոսը այն գործին՝ որուն կոչած եմ զիրենք։ 3 Այն ատեն ծոմապահութեամբ եւ աղօթքով ձեռք դրին անոնց վրայ եւ ղրկեցին։ 4 Հետեւաբար, Բառնաբասն ու Սօղոսը Սուրբ Հոգիէն ղրկուած՝ իջան Սելեւկիա, եւ հոնկէ դէպի Կիպրոս նաւեցին։ 5 Սալամինա հասնելով, Աստուծոյ խօսքը կը քարոզէին Հրեաներու ժողովարաններուն մէջ։ Իրենց օգնական ունէին Յովհաննէս Մարկոսը։ 6 Ամբողջ կղզին շրջելով՝ հասան Պաֆոս։ Այնտեղ գտան կախարդութեամբ զբաղող Հրեայ սուտ մարգարէ մը, որուն անունն էր Բար–Յեսու։ 7 Ասիկա յաճախ կ՚ըլլար փոխ–բդեշխին՝ Սերգիոս Պօղոսի հետ, որ իմաստուն մարդ մըն էր։ Սերգիոս կանչել տուաւ Բառնաբասն ու Սօղոսը եւ կ՚ուզէր Աստուծոյ խօսքը լսել։ 8 Բայց կախարդը, որուն Յունարէնով Եղիմաս անունը կու տային, հակառակեցաւ անոնց եւ կ՚ուզէր փոխ–բդեշխը տարհամոզել, որ չհաւատայ։ 9 Այն ատեն Սօղոս, որ Պօղոս ալ կը ճանչցուի, Սուրբ Հոգիով լեցուած՝ աչքերը յառեց անոր 10 եւ ըսաւ. –Ո՛վ դուն՝ նենգ եւ խորամանկ, Սատանայի՛ որդի, արդարութեա՛ն թշնամի. Տիրոջ ուղիղ ճամբաները խեղաթիւրելէ պիտի չդադրի՞ս։ 11 Ահա հիմա Տէրը պիտի հարուածէ քեզ. պիտի կուրնաս եւ ժամանակուան մը համար արեւուն երեսը պիտի չտեսնես։ Նոյն վայրկեանին Եղիմասի աչքերը մշուշուեցան ու խաւարեցան։ Կը խարխափէր եւ կը փնտռէր մէկը՝ որ իր ձեռքէն բռնելով առաջնորդէր զինք։ 12 Փոխ–բդեշխը երբ տեսաւ պատահածը՝ հաւատաց, խորապէս տպաւորուած Տիրոջ ուսուցումէն։ 13 Պօղոս եւ ընկերակիցները Պաֆոսէն նաւելով եկան Պամփիւլիայի Պերգէ քաղաքը. իսկ Յովհաննէս Մարկոս իրենցմէ բաժնուելով Երուսաղէմ վերադարձաւ։ 14 Յետոյ Պերգէէն ելլելով՝ հասան Պիսիդիայի Անտիոք քաղաքը, եւ Շաբաթ օր ժողովարան երթալով նստան։ 15 Օրէնքի եւ մարգարէներու ընթերցումէն ետք, ժողովրդապետները հրաւէր ղրկեցին իրենց, ըսելով. –Եղբայրնե՛ր, եթէ մեր ժողովուրդին հաղորդելիք քաջալերական պատգամ մը ունիք՝ ըսէ՛ք։ 16 Պօղոս ոտքի ելաւ, ձեռքով նշան ըրաւ որպէսզի լռեն, եւ ըսաւ. –Ո՜վ Իսրայէլացիներ եւ աստուածավախ մարդիկ, մտի՛կ ըրէք։ 17 Այս ժողովուրդին՝ Իսրայէլի Աստուածը, ընտրեց մեր հայրերը, բարձրացուց մեր ժողովուրդը որ Եգիպտոսի մէջ որպէս պանդուխտ կ՚ապրէր, եւ իր մեծ զօրութեամբ զանոնք հոնկէ հանեց։ 18 Շուրջ քառասուն տարի անապատին մէջ կերակրեց զանոնք։ 19 Ապա Քանաան երկրի բնակիչ եօթը ազգերը պարտութեան մատնելով՝ անոնց երկիրը մեր ժողովուրդին տուաւ որպէս ժառանգութիւն։ 20 Այս բոլորը եղան մօտաւորապէս չորս հարիւր յիսուն տարիներու ընթացքին։ Այնուհետեւ դատաւորներ տուաւ անոնց, մինչեւ Սամուէլ մարգարէի ժամանակը, 21 երբ մեր ժողովուրդը թագաւոր ուզեց, եւ Աստուած թագաւոր կարգեց Սաւուղը, Կիսի որդին, որ Բենիամինի ցեղէն էր, քառասուն տարուան համար։ 22 Սաւուղէն ետք անոնց վրայ թագաւոր կարգեց Դաւիթը, որուն մասին նաեւ վկայեց, ըսելով. «Դաւիթը, Յեսսէի որդին, սրտիս խօսող անձն է, որ ամբողջութեամբ իմ կամքս պիտի կատարէ»։ 23 Անոր սերունդէն էր որ Աստուած Իսրայէլի տուաւ իր խոստացած Փրկիչը՝ Յիսուսը։ 24 Բայց նախքան անոր հրապարակ գալը, Յովհաննէս Իսրայէլի ամբողջ ժողովուրդին կը քարոզէր որ ապաշխարեն եւ մկրտուին։ 25 Եւ իր պաշտօնը լրացնելու ժամանակ, Յովհաննէս ըսաւ. «Ո՞վ կը կարծէք զիս։ Ես ձեր սպասած անձը չեմ։ Ահա ինձմէ ետք կու գայ անիկա, որուն կօշիկները հանելու իսկ արժանի չեմ ես»։ 26 Եղբայրնե՛ր, Աբրահամեան տոհմի զաւակներ եւ ձեր մէջ գտնուող աստուածավախ մարդիկ. փրկութեան այս պատգամը Աստուած ձեզի ղրկեց։ 27 Որովհետեւ Երուսաղէմի բնակիչները եւ իրենց իշխանները չճանչցան Յիսուսը, եւ զայն դատապարտելով՝ կատարած եղան խօսքը մարգարէներուն, որ ամէն Շաբաթ օր կը կարդային։ 28 Եւ թէպէտ մահուան արժանի յանցանք մը չգտան անոր վրայ, սակայն Պիղատոսէն պահանջեցինոր սպաննուի։ 29 Երբ անոր մասին բոլոր գրուածները կատարած եղան, զայն խաչէն իջեցուցին եւ գերեզման դրին։ 30 Բայց Աստուած զայն մեռելներէն յարուցանեց, 31 եւ Յիսուս բազմաթիւ օրեր երեւցաւ անոնց՝ որոնք իրեն հետ Գալիլեայէն Երուսաղէմ եկած էին, եւ որոնք հիմա իր վկաներն են ժողովուրդին առջեւ։ 32 Մենք ալ, ահա, ձեզի կ՚աւետենք, թէ Աստուած մեր հայրերուն տուած իր խոստումը 33 կատարեց մեր օրերուն, որ անոնց որդիներն ենք։ Այդ խոստումը կատարեց՝ Յիսուսը յարուցանելով, ինչպէս երկրորդ սաղմոսին մէջ ալ գրուած է. «Իմ որդիս ես դուն, այսօր քեզ ծնայ»։ 34 Նոյն այն իրողութիւնը, որ Աստուած զայն մեռելներէն յարուցանեց եւ անիկա այլեւս բնաւ մահ պիտի չտեսնէ, խոստում մըն է՝ մեզի ուղղուած, որովհետեւ Աստուած այսպէս կ՚ըսէ. «Ձեզի պիտի տամ այն իսկական եւ սուրբ օրհնութիւնը, որ Դաւիթի խոստացայ», 35 եւ ինչպէս ուրիշ սաղմոսի մը մէջ սաղմոսագիրը կ՚ըսէ. «Պիտի չթողուս որ քու ծառայիդ մարմինը փտութիւն տեսնէ»։ 36 Արդ, Դաւիթ իր սերունդին մէջ Աստուծոյ ծառայելէ ետք մեռաւ եւ իր հայրերուն քով թաղուեցաւ, եւ իր մարմինը փտեցաւ։ 37 Բայց Աստուած յարուցանեց Յիսուսը, որուն մարմինը փտութիւն չտեսաւ։ 38 Ուստի իմացէ՛ք, եղբայրներ, Յիսուսի միջոցաւ մեղքերու թողութիւն կը քարոզուի ձեզի։ 39 Ովոր անոր կը հաւատայ՝ կ՚արդարանայ իր բոլոր մեղքերէն, որոնցմէ չկրցաք արդարանալ Մովսէսի Օրէնքին միջոցաւ։ 40 Զգոյշ եղէք ուրեմն, որ ձեր վրայ չգայ այն՝ ինչ որ մարգարէները կ՚ըսեն.– 41 «Տեսէ՛ք, ո՛վ արհամարհողներ, զարմացէք եւկորսուեցէք. որովհետեւ ձեր օրերուն այնպիսի գործ մը պիտիընեմ, որուն պիտի չհաւատաք, նոյնիսկ երբ մէկը պատմէ ձեզի»։ 42 Երբ Բառնաբաս ու Պօղոս ժողովարանէն դուրս ելան, մարդիկ կ՚աղաչէին որ միւս Շաբաթ օր եւս նոյն նիւթին մասին խօսին։ 43 Ժողովուրդին ցրուելէն ետք, բազմաթիւ Հրեաներ եւ հրէութեան դարձած բարեպաշտ օտարազգիներ հետեւեցան Պօղոսի եւ Բառնաբասի, որոնք անոնց հետ խօսեցան եւ համոզեցին զանոնք, որ շարունակեն Աստուծոյ շնորհքին մէջ մնալ։ 44 Յաջորդ Շաբաթ օր, գրեթէ ամբողջ քաղաքը հաւաքուեցաւ Աստուծոյ խօսքը լսելու։ 45 Երբ Հրեաներ ամբոխը տեսան՝ նախանձով լեցուեցան, եւ հայհոյալից արտայայտութիւններով կ՚ընդդիմախօսէին Պօղոսի խօսքերուն։ 46 Ասոր վրայ, Պօղոս եւ Բառնաբաս համարձակօրէն յայտարարեցին. –Պէտք էր նախ ձեզի քարոզէինք Աստուծոյ խօսքը. բայց քանի կը մերժէք զայն եւ դուք ձեզ յաւիտենական կեանքին արժանի չէք համարեր, ահա մենք հեթանոսներուն կը դառնանք։ 47 Որովհետեւ Տէրը ինք մեզի այսպէս պատուիրեց, ըսելով.– «Քեզ ղրկեցի՝ որ լոյս ըլլաս հեթանոսներուն, փրկութեան պատճառ ըլլաս աշխարհի բոլոր կողմերուն»։ 48 Ասիկա լսելով՝ հեթանոսներ կ՚ուրախանային եւ Տիրոջ խօսքը կը փառաւորէին. եւ յաւիտենական կեանքի սահմանուածները հաւատքի կու գային։ 49 Այսպիսով Տիրոջ խօսքը կը տարածուէր բոլոր գաւառներուն մէջ։ 50 Բայց Հրեաներ գրգռեցին կարգ մը ազնուատոհմիկ, բարեպաշտ կիներ, ինչպէս նաեւ քաղաքին մեծամեծները, եւ Պօղոսի ու Բառնաբասի դէմ հալածանք հանելով՝ զանոնք իրենց սահմաններէն դուրս դրին։ 51 Անոնք ալ իրենց ոտքի փոշին թօթափելով անոնց վրայ, եկան Իկոնիոն։ 52 Իսկ Տիրոջ աշակերտները ուրախութեամբ եւ Սուրբ Հոգիով կը լեցուէին։