Bible

1 ای خدا، قومهای خدانشناس، سرزمين قوم برگزيدۀ تو را تسخير نمودند؛ خانهٔ مقدس تو را بی‌حرمت كردند و شهر اورشليم را خراب نمودند. 2 جنازه‌های بندگانت را خوراک پرندگان و جانوران ساختند. 3 خون آنها را مانند آب در اطراف اورشليم جاری كردند؛ كسی باقی نماند تا آنها را دفن كند. 4 ای خدا، نزد قومهای اطراف رسوا و مايۀ ريشخند شده‌ايم. 5 خداوندا، تا به كی بر ما خشمگين خواهی بود؟ آيا آتش خشم تو تا به ابد بر سر ما زبانه خواهد كشيد؟ 6 خدايا، خشم خود را بر سرزمينها و قومهايی كه تو را نمی‌شناسند و عبادت نمی‌كنند، بريز. 7 همين قومها بودند كه دست به كشتار قوم تو زدند و خانه‌هايشان را خراب نمودند. 8 ای خدا، ما را بسبب گناهانی كه اجدادمان مرتكب شده‌اند مجازات نكن. بر ما رحم فرما، زيرا بسيار دردمنديم. 9 ای خدايی كه نجات دهندۀ ما هستی، بخاطر حرمت نام خودت ما را ياری فرما؛ ما را نجات ده و گناهان ما را بيامرز. 10 چرا قومهای خدانشناس بگويند كه خدای ايشان كجاست؟ ای خدا، بگذار با چشمان خود ببينيم كه تو انتقام خون بندگانت را از دشمنان می‌گيری. 11 خداوندا، نالۀ اسيران را بشنو و با دست توانای خود آنانی را كه محكوم به مرگ هستند، برهان. 12 از قومهای مجاور ما، بسبب بی‌حرمتی‌ای كه نسبت به تو روا داشته‌اند، هفت برابر شديدتر انتقام بگير. 13 آنگاه ما كه قوم برگزيده و گوسفندان گلهٔ تو هستيم، تو را تا به ابد شكر خواهيم گفت و تمام نسلهای آيندۀ ما تو را ستايش خواهند كرد.