Bible

1 ای قضات، شما كه دم از انصاف می‌زنيد، چرا خود عادلانه قضاوت نمی‌كنيد؟ 2 شما در فكر خود نقشه‌های پليد می‌كشيد و در سرزمين خود مرتكب ظلم و جنايت می‌شويد. 3 اشخاص بدكار در تمام زندگی خود منحرف هستند؛ از روز تولد لب به دروغ می‌گشايند. 4 زهری كشنده چون زهر مار دارند و مانند افعی كر، گوش خود را می‌بندند تا آواز افسونگران را نشنوند، هرچند افسونگران با مهارت افسون كنند. 5 6 ای خدا، دندانهای اين مردم درنده‌خو را بشكن. 7 بگذار آنها همچون آبی كه ريخته می‌شود، نيست و نابود گردند و وقتی تير می‌اندازند، تيرشان به هدر رود. 8 بگذار همچون حلزون به گل فرو روند و محو شوند و مانند بچه‌ای كه مرده بدنيا آمده، نور آفتاب را نبينند. 9 باشد كه آتش خشم تو، ای خداوند بر آنها افروخته شود و پيش از اينكه بخود بيايند، پير و جوان مانند خار و خاشاک بسوزند. 10 نيكوكاران وقتی مجازات بدكاران را ببينند، شادخاطر خواهند شد؛ آنها از ميان جويبار خون اجساد بدكاران عبور خواهند كرد. 11 مردم خواهند گفت: «براستی نيكان پاداش می‌گيرند؛ واقعاً خدايی هست كه در جهان داوری می‌كند.»