Bible

1 خداوند قادر مطلق سخن می‌گويد؛ او همۀ مردم را از مشرق تا مغرب نزد خود فرا می‌خواند. 2 نور جلال خدا از كوه صهيون، كه مظهر زيبايی و بزرگی اوست، می‌تابد. 3 خدای ما خواهد آمد و سكوت نخواهد كرد. شعله‌های آتش در پيشاپيش او و گردباد در اطراف اوست. 4 او آسمان و زمين را به گواهی می‌طلبد تا بر قوم خود داوری كند. 5 خداوند می‌فرمايد: «قوم خاص مرا كه با قربانی‌های خود با من عهد بسته‌اند كه نسبت به من وفادار بمانند، نزد من جمع كنيد.» 6 آسمانها گواهند كه خود خداوند داور است و با عدالت داوری می‌كند. 7 «ای قوم من، ای اسرائيل، به سخنان من گوش دهيد، زيرا من خدای شما هستم! من خود بر ضد شما شهادت می‌دهم. 8 در بارۀ قربانی‌هايتان شما را سرزنش نمی‌كنم، زيرا آنها را پيوسته به من تقديم می‌كنيد. 9 من طالب گوساله‌ها و بزهای شما نيستم، 10 زيرا همۀ حيواناتی كه در جنگل و كوه هستند از آن منند. 11 همۀ پرندگانی كه بر كوه‌ها پرواز می‌كنند و تمام حيواناتی كه در صحراها می‌چرند، به من تعلق دارند. 12 اگر گرسنه می‌بودم از تو خوراک نمی‌خواستم، زيرا كه جهان و هر چه كه در آن است از آن من است. 13 مگر من گوشت گاوها را می‌خورم و يا خون بزها را می‌نوشم؟ 14 قربانی واقعی كه بايد تقديم كنيد اين است كه خدای خويش را شكر نماييد و نذرهايی را كه كرده‌ايد ادا كنيد. 15 هنگامی كه در مشكلات هستيد مرا بخوانيد؛ من شما را نجات خواهم داد و شما مرا ستايش خواهيد كرد.» 16 اما خدا به بدكاران چنين می‌گويد: «شما چه حق داريد كه احكام مرا بر زبان بياوريد و دربارۀ عهد من سخن بگوييد؟ 17 زيرا شما از اصلاح شدن نفرت داريد و دستورات مرا پشت گوش می‌اندازيد. 18 وقتی دزد را می‌بينيد كه دزدی می‌كند با وی همدست می‌شويد و با زناكاران معاشرت می‌كنيد. 19 سخنان شما با خباثت و نيرنگ آميخته است. 20 هرجا می‌نشينيد از برادرتان بد می‌گوييد و غيبت می‌كنيد. 21 اين كارها را كرديد و من چيزی نگفتم. فكر كرديد من هم مانند شما هستم! اما اينک من شما را برای تمام اين كارها تنبيه می‌كنم. 22 «ای كسانی كه مرا فراموش كرده‌ايد، به من گوش دهيد وگرنه شما را هلاک خواهم كرد و فريادرسی نخواهيد داشت. 23 قربانی شايستۀ من آنست كه از من سپاسگزار باشيد و مرا ستايش كنيد. هر كه چنين كند راه نجات را به او نشان خواهم داد.»