Bible

1 با صبر و شكيبايی انتظار خداوند را كشيدم، و او بسوی من توجه نمود و فريادم را شنيد. 2 او مرا از چاه هلاكت و از گل لجن بيرون كشيد و در بالای صخره گذاشت و جای پايم را محكم ساخت. 3 او به من آموخت تا سرودی تازه بخوانم، سرودی در ستايش خدايمان! بسياری چون اين را بينند خواهند ترسيد و بر خداوند توكل خواهند كرد. 4 چه خوشبختند كسانی كه بر خداوند توكل دارند و از اشخاص متكبر و خدايان دروغين پيروی نمی‌كنند. 5 ای خداوند، خدای ما، تو كارهای شگفت‌انگيز بسياری برای ما انجام داده‌ای و پيوسته به فكر ما بوده‌ای؛ تو بی‌نظيری! كارهای شگفت‌انگيز تو چنان زيادند كه زبانم از بيان آنها قاصر است. 6 تو از من قربانی و هديه نطلبيدی؛ از من نخواستی كه برای پاک شدن گناهم حيوانی ذبح كنم؛ بلكه گوشهايم را باز كردی تا سخنان تو را بشنوم و اطاعت كنم. 7 آنگاه گفتم: «آماده‌ام تا دستورات تو را كه در كتاب شريعت دربارۀ من نوشته شده انجام دهم. 8 ای خدای من، چقدر دوست دارم خواست تو را بجا آورم! دستورات تو را در دل خود حفظ می‌كنم.» 9 در اجتماع بزرگ قوم تو بشارت داده‌ام كه تو ما را نجات می‌دهی! ای خداوند، تو می‌دانی كه من اين خبر خوش را برای خود نگه نداشته‌ام و در دادن اين مژده كوتاهی نكرده‌ام. آری، در اجتماع بزرگ قوم تو پيوسته از رحمت و راستی تو سخن گفته‌ام. 10 11 ای خداوند، لطف و محبت خود را از من دريغ مدار. رحمت و صداقت تو همواره مرا حفظ كند. 12 بلايای بی‌شماری مرا احاطه كرده و گناهان زيادم بر من سنگينی می‌كند بطوری كه نمی‌توانم سرم را بلند كنم. در دل خود آرامش ندارم. 13 ای خداوند، رحم كن و مرا از اين وضعيت نجات ده! به كمک من بشتاب! 14 بگذار خجل و سرافكنده شوند آنانی كه قصد جانم را دارند؛ مغلوب و رسوا گردند كسانی كه به دشمنی با من برخاسته‌اند؛ 15 خوار و پريشان شوند آنانی كه مرا تحقير و مسخره می‌كنند. 16 اما طالبان تو، ای خداوند، شاد و خوشحال شوند؛ و آنانی كه نجات تو را دوست دارند پيوسته بگويند كه خداوند بزرگ است! 17 من فقير و درمانده‌ام، اما خداوند برای من فكر می‌كند. ای خداوند من، تو مددكار و رهانندۀ من هستی، پس تأخير نكن.