Bible

1 خداوند نور و نجات من است، از كه بترسم؟ خداوند حافظ جان من است از كه هراسان شوم؟ 2 هنگامی كه بدكاران بر من هجوم آوردند تا مرا نابود كنند، لغزيدند و افتادند. 3 حتی اگر لشگری برضد من برخيزد، ترسی به دل راه نخواهم داد! اگر عليه من جنگ برپا كنند، به خدا توكل خواهم كرد و نخواهم ترسيد! 4 تنها خواهش من از خداوند اين است كه اجازه دهد تمام روزهای عمرم در حضور او زيست كنم و در خانهٔ او به او تفكر نمايم و جمال او را مشاهده كنم. 5 در روزهای سخت زندگی، او مرا در خانۀ خود پناه خواهد داد، مرا حفظ خواهد كرد و بر صخره‌ای بلند و مطمئن استوار خواهد ساخت. 6 آنگاه بر دشمنانی كه مرا احاطه كرده‌اند پيروز خواهم شد؛ با فرياد شادی در خيمۀ او قربانی‌ها تقديم خواهم نمود و برای خداوند سرود شكرگزاری خواهم خواند. 7 ای خداوند، فرياد مرا بشنو و رحمت فرموده، دعايم را اجابت كن. 8 تو گفته‌ای كه تو را بطلبيم، من نيز از ته دل می‌گويم كه ای خداوند تو را خواهم طلبيد. 9 خود را از من پنهان مكن؛ بر من خشمگين مشو و مرا از حضورت مران. تو مددكار من بوده‌ای، مرا طرد مكن؛ ای خدای نجات دهندۀ من، مرا ترک مگو! 10 حتی اگر پدر و مادرم مرا از خود برانند، خداوند مرا نزد خود خواهد پذيرفت. 11 ای خداوند، مرا به راه راست خود هدايت كن تا از گزند دشمن در امان باشم. 12 مرا به دست بدخواهانم نسپار، زيرا اين ظالمان می‌خواهند با شهادت دروغ خود، برضد من قيام كنند. 13 اگر مطمئن نبودم كه نيكويی خداوند را بار ديگر در اين دنيا می‌بينم، تابه حال از بين رفته بودم. 14 به خداوند اميدوار باش و بر او توكل كن. ايمان داشته باش و نااميد مشو.