Bible

1 به اشخاص بدكار حسادت نورز و آرزو نكن كه با آنها دوست شوی، 2 زيرا تمام فكر و ذكر آنها اين است كه به مردم ظلم كنند. 3 خانه با حكمت بنا می‌شود و با فهم استوار می‌گردد، 4 اتاقهايش با دانايی از اسباب نفيس و گرانقيمت پر می‌شود. 5 آدم دانا و فهميده از قدرت زياد برخودار است و دايم به قدرت خويش می‌افزايد. 6 پيروزی در جنگ بستگی به تدابير خوب و مشورت زياد دارد. 7 احمق نمی‌تواند به حكمت دست يابد؛ وقتی موضوع مهمی مورد بحث قرار می‌گيرد، او حرفی برای گفتن ندارد. 8 كسی كه دايم نقشه‌های پليد در سر بپروراند، عاقبت رسوا خواهد شد. 9 نقشه‌های آدم احمق گناه آلود است و كسی كه ديگران را مسخره می‌كند مورد نفرت همۀ مردم می‌باشد. 10 اگر نتوانی سختيهای زندگی را تحمل كنی، آدم ضعيفی هستی. 11 از نجات دادن كسی كه به ناحق به مرگ محكوم شده است كوتاهی نكن. 12 نگو كه از جريان بی‌خبر بوده‌ای، زيرا خدايی كه جان تو در دست اوست و از دل تو آگاه است، می‌داند كه تو از همه چيز با خبر بوده‌ای. او هر كسی را مطابق اعمالش جزا خواهد داد. 13 پسرم، همانطور كه خوردن عسل كام تو را شيرين می‌كند، همچنان كسب حكمت برای جان تو شيرين خواهد بود. كسی كه حكمت بياموزد آيندۀ خوبی در انتظارش خواهد بود و اميدهايش برباد نخواهد رفت. 14 15 ای بدكاران، منتظر نباشيد كه خانۀ درستكاران را غارت و ويران كنيد، 16 زيرا شخص درستكار حتی اگر هفت بار هم بيفتد، باز بر خواهد خاست، اما بدكاران گرفتار بلا شده، سرنگون خواهند گرديد. 17 وقتی دشمنت دچار مصيبتی می‌شود شادی نكن و هنگامی كه می‌افتد دلشاد نشو، 18 زيرا ممكن است خداوند اين كار تو را نپسندد و از مجازات او دست بردارد! 19 بسبب بدكاران خودت را ناراحت نكن و به آنها حسادت نورز، 20 زيرا شخص بدكار آينده‌ای ندارد و چراغش خاموش خواهد شد. 21 پسرم، از خداوند و پادشاه بترس و با كسانی كه بضد ايشان شورش می‌كنند همدست نشو، 22 كيست كه بداند خداوند يا پادشاه چه بلايی بر سر چنين كسان خواهد آورد؟ 23 قاضی نبايد در داوری از كسی طرفداری كند. 24 هر كه به مجرم بگويد: «تو بی‌گناهی»، مورد لعنت و نفرت همۀ مردم واقع خواهد شد، 25 ولی آنكه گناهكار را محكوم كند سعادت و بركت نصيبش خواهد گرديد. 26 جواب صادقانه مانند بوسۀ دوست دلچسب است. 27 اول كسب و كاری داشته باش بعد خانه و خانواده تشكيل بده. 28 عليه همسايۀ خود شهادت دروغ نده و سخنان نادرست در باره‌اش بر زبان نياور. 29 نگو: «هر چه بر سرم آورده تلافی خواهم كرد.» 30 از كنار مزرعۀ آدم تنبل و احمقی گذشتم. 31 همه جا خار روييده بود، علفهای هرز زمين را پوشانده و ديوار مزرعه فرو ريخته بود. 32 با ديدن اين منظره به فكر فرو رفتم و اين درس را آموختم: 33 كسی كه دست روی دست می‌گذارد ودايم می‌خوابد و استراحت می‌كند، 34 عاقبت فقرو تنگدستی چون راهزنی مسلح به سراغش خواهد آمد.