Numbers 31
1 داوند به موسی فرمود: «از مديانيها بدليل ينكه قوم اسرائيل را به بت‌پرستی كشاندند انتقام بگير. پس از آن، تو خواهی مرد و به اجداد خود خواهی پيوست.»
2
3 پس موسی به قوم اسرائيل گفت: «عده‌ای از شما بايد مسلح شويد تا انتقام خداوند را از مديانيها بگيريد.
4 از هر قبيله هزار نفر برای جنگ بفرستيد.» اين كار انجام شد و از ميان هزاران هزار اسرائيلی، موسی دوازده هزار مرد مسلح به جنگ فرستاد. صندوق عهد خداوند و شيپورهای جنگ نيز همراه فينحاس پسر العازار كاهن به ميدان جنگ فرستاده شد.
5
6
7 تمامی مردان مديان در جنگ كشته شدند.
8 پنج پادشاه مديان به نامهای اَوی، راقم، صور، حور و رابع در ميان كشته‌شدگان بودند. بلعام پسر بعور نيز كشته شد.
9 آنوقت سپاه اسرائيل تمام زنان و بچه‌ها را به اسيری گرفته، گله‌ها و رمه‌ها و اموالشان را غارت كردند. سپس همۀ شهرها، روستاها و قلعه‌های مديان را آتش زدند.
10
11
12 آنها اسيران و غنايم جنگی را پيش موسی و العازار كاهن و بقيۀ قوم اسرائيل آوردند كه در دشت موآب كنار رود اردن، روبروی شهر اريحا اردو زده بودند.
13 موسی و العازار كاهن و همهٔ رهبران قوم به استقبال سپاه اسرائيل رفتند،
14 ولی موسی بر فرماندهان سپاه خشمگين شد
15 و از آنها پرسيد: «چرا زنها را زنده گذارده‌ايد؟
16 اينها همان كسانی هستند كه نصيحت بلعام را گوش كردند و قوم اسرائيل را در فغور به بت‌پرستی كشاندند و قوم ما را دچار بلا كردند.
17 پس تمامی پسران و زنان شوهردار را بكشيد.
18 فقط دخترهای باكره را برای خود زنده نگهداريد.
19 حال، هر كدام از شما كه كسی را كشته يا كشته‌ای را لمس كرده، مدت هفت روز از اردوگاه بيرون بماند. بعد در روزهای سوم و هفتم، خود و اسيرانتان را طاهر سازيد.
20 همچنين به ياد داشته باشيد كه همۀ لباس‌های خود و هر چه را كه از چرم، پشم بز و چوب ساخته شده، طاهر سازيد.»
21 آنگاه العازار كاهن به مردانی كه به جنگ رفته بودند گفت: «قانونی كه خداوند به موسی داده چنين است:
22 طلا، نقره، مفرغ، آهن، روی، سرب و يا هر چيز ديگری را كه در آتش نمی‌سوزد، بايد از آتش بگذرانيد و با آب طهارت، آن را طاهر سازيد. ولی هر چيزی كه در آتش می‌سوزد، بايد فقط بوسيلۀ آب طاهر گردد.
23
24 روز هفتم بايد لباس‌های خود را شسته، طاهر شويد و پس از آن به اردوگاه بازگرديد.»
25 خداوند به موسی فرمود:
26 «تو و العازار كاهن و رهبران قبايل اسرائيل بايد از تمام غنايم جنگی، چه انسان و چه حيواناتی كه آورده‌ايد، صورت برداری كنيد.
27 بعد آنها را به دو قسمت تقسيم كنيد. نصف آن را به سپاهيانی بدهيد كه به جنگ رفته‌اند و نصف ديگر را به بقيۀ قوم اسرائيل.
28 از همۀ اسيران، گاوها، الاغها و گوسفندهايی كه به سپاهيان تعلق می‌گيرد، يک در پانصد سهم خداوند است.
29 اين سهم را به العازار كاهن بدهيد تا آن را بعنوان هديۀ مخصوص به خداوند تقديم نمايد.
30 همچنين از تمامی اسيران، گاوها، الاغها و گوسفندهايی كه به قوم اسرائيل داده شده است يک در پنجاه بگيريد و آن را به لاوی‌هايی كه مسئول خيمۀ عبادت هستند بدهيد.»
31 پس موسی و العازار همانطور كه خداوند دستور داده بود عمل كردند.
32 همۀ غنايم (غير از جواهرات، لباسها و چيزهای ديگری كه سربازان برای خود نگهداشته بودند) 32٬000 دختر باكره، 675٬000 گوسفند، 72٬000 گاو و 61٬000 الاغ بود.
33
34
35
36 نصف كل غنيمت، كه به سپاهيان داده شد، از اين قرار بود: 16٬000 دختر (32 دختر به خداوند داده شد)، 337٬500 رأس گوسفند (675 رأس از آن به خداوند داده شد)، 36٬000 رأس گاو (72 رأس از آن به خداوند داده شد)، 30٬500 رأس الاغ (61 رأس از آن به خداوند داده شد).
37
38
39
40
41 همانطور كه خداوند به موسی امر كرده بود، تمامی سهم خداوند به العازار كاهن داده شد.
42 سهم بقيهٔ قوم اسرائيل با سهم سپاهيان برابر و از اين قرار بود: 16٬000 دختر، 337٬500 رأس گوسفند، 36٬000 رأس گاو، 30٬500 رأس الاغ.
43
44
45
46
47 طبق اوامر خداوند، موسی يک در پنجاه از اينها را به لاوی‌ها داد.
48 بعد فرماندهان سپاه پيش موسی آمده، گفتند: «ما تمام افرادی را كه به جنگ رفته بودند شمرده‌ايم. حتی يک نفر از ما كشته نشده است.
49
50 بنابراين از زيورهای طلا، بازوبندها، دست‌بندها، انگشترها، گوشواره‌ها و گردن‌بندهايی كه به غنيمت گرفته‌ايم هديۀ شكرگزاری برای خداوند آورده‌ايم تا خداوند جانهای ما را حفظ كند.»
51 موسی و العازار اين هديه را كه فرماندهان سپاه آورده بودند قبول كردند. وزن كل آن حدود دويست كيلوگرم بود.
52
53 (سربازان غنايم خود را برای خودشان نگهداشته بودند.)
54 موسی و العازار آن هديه را به خيمۀ عبادت بردند تا آن هديه در آنجا يادآور قوم اسرائيل در حضور خداوند باشد.