Bible

1 موسی رهبران قبايل را جمع كرد و اين دستورات را از جانب خداوند به ايشان داد: هرگاه كسی برای خداوند نذر كند يا تعهدی نمايد، حق ندارد قول خود را بشكند بلكه بايد آنچه را كه قول داده است بجا آورد. 2 3 هرگاه دختری كه هنوز در خانۀ پدرش زندگی می‌كند، برای خداوند نذر كند ياتعهدی نمايد، 4 بايد هر چه را قول داده است ادا نمايد مگر اينكه وقتی پدرش آن را بشنود او را منع كند. در اين صورت، نذر دختر خودبه‌خود باطل می‌شود و خداوند او را می‌بخشد، چون پدرش به او اجازه نداده است به آن عمل كند. ولی اگر پدرش در روزی كه از نذر يا تعهد دخترش آگاه می‌شود، سكوت كند، دختر ملزم به ادای قول خويش می‌باشد. 5 6 اگر زنی قبل از ازدواج نذری كرده و يا با قول نسنجيده‌ای خود را متعهد كرده باشد، 7 و شوهرش از قول او با خبر شود و در همان روزی كه شنيد چيزی نگويد، نذر او به قوت خود باقی خواهد ماند. 8 ولی اگر شوهرش نذر يا تعهد او را قبول نكند، مخالفت شوهر نذر او را باطل می‌سازد و خداوند آن زن را می‌بخشد. 9 اگر زن بيوه‌ای يا زنی كه طلاق داده شده باشد، نذر يا تعهدی كند، بايد آن را ادا نمايد. 10 اگر زنی ازدواج كرده باشد و در خانۀ شوهرش نذر يا تعهدی كند، 11 و شوهرش از اين امر با اطلاع شود و چيزی نگويد، نذر يا تعهد او به قوت خود باقی خواهد بود. 12 ولی اگر شوهرش در آن روزی كه با خبر می‌شود به او اجازه ندهد نذر يا تعهدش را به جا آورد، نذر يا تعهد آن زن باطل می‌شود و خداوند او را خواهد بخشيد، چون شوهرش به او اجازه نداده است به آن عمل كند. 13 پس شوهر او حق دارد نذر يا تعهد او را تأييد يا باطل نمايد. 14 ولی اگر در روزی كه شنيد چيزی نگويد، معلوم می‌شود با آن موافقت كرده است. 15 اگر بيش از يک روز صبر نموده، بعد نذر او را باطل سازد، شوهر مسئول گناه زنش است. 16 اينها دستوراتی است كه خداوند به موسی داد، در مورد ادای نذر يا تعهد دختری كه در خانۀ پدر زندگی می‌كند يا زنی كه شوهر دارد.