Bible

1 ای مردان حكيم و دانا به من گوش دهيد. 2 3 همچنانكه زبان طعم غذای خوب را می‌فهمد همانگونه نيز گوش سخنان درست را تشخيص می‌دهد؛ 4 پس بياييد آنچه را كه خوب و درست است تشخيص داده، آن را اختيار كنيم. 5 ايوب گفته است: «من گناهی ندارم، ولی خدا مرا گناهكار می‌داند. 6 هر چند كه تقصيری ندارم او مرا دروغگو می‌داند. با اينكه هيچ خطايی نكرده‌ام، اما سخت تنبيه شده‌ام.» 7 ببينيد ايوب چه حرفهای توهين‌آميزی می‌زند! حتماً با بدكاران همنشين بوده است! 8 9 زيرا می‌گويد: «برای انسان چه فايده‌ای دارد كه درصدد خشنود ساختن خدا برآيد؟» 10 ای كسانی كه فهم و شعور داريد، به من گوش دهيد. چطور ممكن است خدای قادر مطلق، بدی و ظلم بكند؟ 11 او هركس را موافق عملش جزا می‌دهد. 12 براستی كه خدای قادر مطلق، بدی و بی‌انصافی نمی‌كند. 13 اقتدار و اختيار تمام جهان در دست اوست. 14 اگر خدا اراده كند كه روح و نفس خود را از انسان بگيرد، 15 اثری از زندگی در او باقی نمی‌ماند و او به خاک باز می‌گردد. 16 حال، اگر فهم داری، گوش كن. 17 اگر خدا از عدالت و انصاف متنفر بود آيا می‌توانست جهان را اداره كند؟ آيا می‌خواهی آن داور بزرگ را محكوم كنی؟ 18 او كسی است كه پادشاهان و نجبا را به بدكاری و بی‌انصافی متهم می‌كند، 19 هرگز از قدرتمندان طرفداری نمی‌نمايد و ثروتمند را بر فقير ترجيح نمی‌دهد، زيرا همهٔ انسانها آفريدهٔ دست او هستند. 20 خدا می‌تواند نيمه شب در يک لحظه جان انسان را بگيرد و با يک اشاره قدرتمندترين انسانها را از پای درآورد. 21 خدا تمام كارهای انسان را به دقت زير نظر دارد و همه را می‌بيند. 22 هيچ ظلمتی نمی‌تواند آدمهای بدكار را از نظر او پنهان سازد. 23 پس خدا احتياجی ندارد كه برای داوری كردن انسان صبر كند. 24 بی‌آنكه نيازی به تحقيق و بررسی باشد خدا قدرتمندان را خرد و متلاشی می‌كند و ديگران را بجای آنها می‌نشاند، 25 زيرا او از كارهای ايشان آگاه است و در يک شب ايشان را سرنگون می‌سازد. 26 او آنها را در حضور همگان به سزای اعمالشان می‌رساند، 27 چون از پيروی او انحراف ورزيده به احكام او توجهی نكرده‌اند، 28 و آنچنان بر فقرا ظلم نموده‌اند كه فريادشان به گوش خدا رسيده است. بلی، خدا نالۀ مظلومان را می‌شنود. 29 وقتی او آرام است، كيست كه بتواند او را مضطرب كند؟ و چون روی خود را بپوشاند، كيست كه بتواند او را ببيند؟ هيچ قومی و هيچ انسانی نمی‌تواند. 30 او نمی‌گذارد بدكاران بر مردم حكومت رانند و آنها را اسير كنند. 31 ای ايوب، آيا گناهانت را پيش خدا اعتراف نموده‌ای؟ آيا به او قول داده‌ای كه ديگر گناه نكنی؟ 32 آيا از خدا خواسته‌ای كه خطاهايت را به تو نشان دهد؟ آيا حاضری از آنها دست بكشی؟ 33 تا زمانی كه دست از مخالفت برنداری نمی‌توانی انتظار داشته باشی كه خدا آنطور كه تو می‌خواهی رفتار كند. حال تصميم با توست، نه با من. بگو چه فكر می‌كنی. 34 هر انسان فهميده و با شعوری اين حرف مرا تصديق خواهد كرد كه تو مثل آدم احمق حرف می‌زنی. 35 36 مستحقی كه تو را بخاطر سخنان كفرآميزت به اشد مجازات برسانند، 37 زيرا اكنون نافرمانی، كفر و اهانت به خدا را برگناهان ديگر خود افزوده‌ای.