Bible

1 خداوند می‌فرمايد: «وای بر شما ای شبانان گلۀ من و ای رهبران قوم من كه اينطور گوسفندان مرا پراكنده كرده و از بين برده‌ايد. 2 شما بجای اينكه گله مرا بچرانيد و از آن مراقبت نماييد، آن را بحال خود رها كرده و از خود رانده و پراكنده‌شان ساخته‌ايد. حال، برای بديهايی كه به گوسفندان من كرده‌ايد، شما را مجازات می‌كنم؛ 3 و من خود بقيۀ گله‌ام را از همه سرزمين‌هايی كه ايشان را به آنجا رانده‌ام جمع خواهم كرد و به سرزمين خودشان باز خواهم آورد، و آنها صاحب فرزندان بسيار شده، تعدادشان زياد خواهد گرديد. 4 آنگاه شبانانی برای آنها تعيين خواهم نمود كه از ايشان بخوبی مراقبت كنند؛ آنوقت ديگر از چيزی ترسان و هراسان نخواهند گشت و هيچيک گم نخواهند شد! 5 «اينک روزی فرا خواهد رسيد كه من شخص عادلی را از نسل داود به پادشاهی منصوب خواهم نمود؛ او پادشاهی خواهد بود كه با حكمت و عدالت حكومت كرده، در سراسر دنيا عدالت را اجرا خواهد نمود، و نام او «خداوند، عدالت ما» خواهد بود. در آن زمان، يهودا نجات خواهد يافت و اسرائيل در صلح و آرامش زندگی خواهد كرد. 6 7 «در آن ايام، مردم هنگام سوگند ياد كردن، ديگر نخواهند گفت: «قسم به خدای زنده كه بنی‌اسرائيل را از مصر رهايی داد» 8 بلكه خواهند گفت: «قسم به خدای زنده كه قوم اسرائيل را از سرزمين‌هايی كه ايشان را به آنجا تبعيد كرده بود، به سرزمين خودشان بازگرداند.» 9 بسبب انبيای دروغين و حيله‌گر دلم شكسته و تنم لرزان است! مانند كسی كه مست شراب می‌باشد، گيج و حيرانم، چون سرنوشت هولناكی در انتظار اين انبياء است. خداوند با كلام مقدس خود، حكم محكوميتشان را صادر كرده است. 10 اين سرزمين پر از اشخاص زناكار می‌باشد؛ انبيايش شرورند و نيرويشان را در راه نادرست بكار می‌برند؛ بنابراين، زمين در اثر لعنت خدا خشک شده و چراگاه‌ها نيز از بين رفته‌اند. 11 خداوند می‌فرمايد: «كاهنان هم مانند انبياء از من دور هستند؛ حتی در خانۀ من نيز شرارت می‌ورزند. 12 از اين رو، راهی كه می‌روند تاريک و لغزنده خواهد بود و در آن لغزيده، خواهند افتاد؛ پس در زمان معين بر آنها بلا نازل خواهم كرد و مجازاتشان خواهم نمود. 13 «انبيای سامره بسيار شرور بودند؛ آنها از سوی بت بعل پيام می‌آوردند و با اين كار، قوم من، اسرائيل را به گناه می‌كشاندند؛ و من همۀ اينها را می‌ديدم. 14 ولی اينک انبيای اورشليم از آنها نيز شرورترند و كارهای هولناكی مرتكب می‌شوند، زنا می‌كنند و نادرستی را دوست می‌دارند، بجای آنكه بدكاران را از راه‌های گناه‌آلودشان برگردانند، ايشان را به انجام آنها تشويق و ترغيب می‌كنند. اين افراد از مردم شهرهای سدوم و عموره نيز فاسدترند. 15 «از اين رو، من به انبيای اورشليم خوراک تلخ خواهم خورانيد و زهر خواهم نوشانيد، چون ايشان باعث شده‌اند كه خدانشناسی و گناه، در سراسر اين سرزمين رواج يابد. 16 بنابراين، به سخنان اين انبيای دروغگو كه به شما اميدهای بيهوده می‌دهند، گوش ندهيد، چون سخنان ايشان از طرف من نيست بلكه ساخته و پرداختۀ خودشان است! 17 پيوسته به آنانی كه به من بی‌احترامی می‌كنند، می‌گويند: جای نگرانی نيست؛ همه چيز بخوبی پيش می‌رود؛ و به آنانی كه درپی هوسهای خود هستند بدروغ می‌گويند: «خداوند گفته است كه هيچ بلايی بر شما نازل نخواهد شد.» 18 ولی كداميک از اين انبياء آنقدر به خداوند نزديک است تا افكار او را بداند و كلام او را بشنود؟ كداميک از ايشان به سخنان او توجه كرده تا آن را درک نمايد؟ 19 اينک خداوند گردباد شديد غضب خود را می‌فرستد تا زمين را از وجود اين اشخاص بدكار پاک سازد؛ 20 آتش خشم و غضب خداوند خاموش نخواهد شد تا زمانی كه ايشان را به مجازاتشان برساند. در آينده اين را بخوبی درک خواهيد كرد! 21 خداوند می‌فرمايد: «من اين انبياء را نفرستادم، ولی ادعا می‌كنند كه از جانب من سخن می‌گويند؛ هيچ پيغامی به ايشان ندادم، ولی می‌گويند كه سخنان مرا بيان می‌دارند. 22 اگر آنها از جانب من بودند می‌توانستند پيغام مرا به مردم اعلام نمايند و ايشان را از راه‌های گناه‌آلودشان باز گردانند. 23 من خدايی نيستم كه فقط در يكجا باشم، بلكه درهمه جا حاضر هستم؛ 24 پس آيا كسی می‌تواند خود را از نظر من پنهان سازد؟ مگر نمی‌دانيد كه حضور من آسمان و زمين را فرا گرفته است؟ 25 «من از سخنان اين انبياء مطلع هستم؛ می‌دانم كه به دروغ ادعا می‌كنند كه من كلام خود را در خواب بر ايشان نازل كرده‌ام! 26 تا به كی اين پيام‌آوران دروغين با حرفهای ساختگی‌شان قوم مرا فريب خواهند داد؟ 27 آنها با بيان اين خوابهای دروغين می‌كوشند قومم را وادارند تا مرا فراموش كنند، درست همانطور كه پدرانشان مرا فراموش كردند و دنبال بت بعل رفتند. 28 بگذاريد اين انبيای دروغگو خواب و خيالهای خودشان را بيان كنند و سخنگويان واقعی من نيز كلام مرا با امانت به گوش مردم برسانند، چون كاه و گندم بسادگی از يكديگر قابل تشخيص هستند! 29 كلام من مثل آتش می‌سوزاند و مثل چكش خرد می‌كند. 30 «بنابراين، من بر ضد اين انبيايی هستم كه سخنان يكديگر را از هم می‌دزدند و آن را بعنوان كلام من اعلام می‌دارند! 31 32 من بضد اين پيام‌آوران دروغين هستم كه با خوابهای ساختگی و دروغهای خود، قوم مرا به گمراهی می‌كشانند؛ من هرگز چنين افرادی را نفرستاده و مأمور نكرده‌ام؛ برای همين هيچ نفعی از آنها به اين قوم نخواهد رسيد.» 33 «وقتی يكی از افراد قوم، يا يكی از انبياء يا كاهنان از تو بپرسند: «پيغام خداوند چيست؟» جواب بده: «پيغام؟ پيغام اينست كه خداوند شما را ترک خواهد نمود!» 34 و اگر كسی از قوم يا از انبيا يا از كاهنان دربارۀ پيغام خداوند با تمسخر صحبت كند، او و خانواده‌اش را مجازات خواهم نمود. 35 می‌توانيد از يكديگر اين سؤال را بكنيد: «خداوند چه جوابی داده است؟» و يا «خداوند چه گفته است؟» 36 ولی ديگر عبارت پيغام خداوند را به زبان نياوريد، چون هر يک از شما سخنان خود را بعنوان پيغام بيان می‌كنيد و با اين كار، كلام خداوند قادر متعال را تغيير می‌دهيد. 37 می‌توانيد از نبی بپرسيد: «خداوند چه جوابی داده است؟» و يا «خداوند چه گفته است؟» 38 ولی اگر صحبت از پيغام خداوند بكنيد، در حاليكه من گفته‌ام آن را با بی‌احترامی بر زبان نياوريد، 39 آنگاه شما را مانند بار از دوش خود افكنده، شما را با شهری كه به شما و به پدرانتان داده بودم، از حضور خود دور خواهم انداخت، 40 و شما را به عار و رسوايی جاودانی دچار خواهم نمود كه هيچگاه فراموش نشود.»