Isaiah 9
1 اما اين تاريكی برای قوم خدا كه در تنگی هستند تا ابد باقی نخواهد ماند. خدا سرزمين قبايل زبولون و نفتالی را در گذشته خوار و ذليل ساخته بود، اما در آينده او تمام اين سرزمين را از دريای مديترانه گرفته تا آنطرف اردن و حتی تا خود جليل كه بيگانگان در آن زندگی می‌كنند، مورد احترام قرار خواهد داد.
2 قومی كه در تاريكی راه می‌رفتند، نور عظيمی خواهند ديد. بر كسانی كه در سرزمين ظلمت زندگی می‌كردند، روشنايی خواهد تابيد.
3 ای خداوند، تو خوشی قوم خود را افزودی و به ايشان شادمانی بخشيدی. آنها همچون كسانی كه با شادی محصول را درو می‌كنند، و مانند آنانی كه با خوشحالی غنايم را بين خود تقسيم می‌نمايند، در حضور تو شادمانی می‌كنند.
4 زيرا تو يوغی را كه بر گردن آنها بود شكستی و ايشان را از دست قوم تجاوزگر رهانيدی، همچنان كه در گذشته مديانی‌ها را شكست داده، قومت را آزاد ساختی.
5 تمام اسلحه‌ها و لباس‌های جنگی كه به خون آغشته‌اند خواهند سوخت و از بين خواهند رفت.
6 زيرا فرزندی برای ما بدنيا آمده! پسری بما بخشيده شده! او بر ما سلطنت خواهد كرد. نام او «عجيب»، «مشير»، «خدای قدير»، «پدر جاودانی» و «سرور سلامتی» خواهد بود.
7 او بر تخت پادشاهی داود خواهد نشست و بر سرزمين او تا ابد سلطنت خواهد كرد. پايۀ حكومتش را بر عدل و انصاف استوار خواهد ساخت، و گسترش فرمانروايی صلح‌پرور او را انتهايی نخواهد بود. خداوند قادر متعال چنين اراده فرموده و اين را انجام خواهد داد.
8 خداوند فرموده كه قوم اسرائيل را مجازات خواهد كرد،
9 و تمام قوم كه در سامره و ساير شهرها هستند خواهند فهميد كه او اين كار را كرده است؛ زيرا اين قوم مغرور شده‌اند و می‌گويند:
10 «هر چند خشتهای خانه‌های ما ريخته، ولی با سنگها آنها را بازسازی خواهيم كرد. هر چند تيرهای چوب افراغمان افتاده، اما بجای آنها تيرهای سرو كار خواهيم گذاشت.»
11 خداوند دشمنان اسرائيل را عليه او برانگيخته است.
12 او سوری‌ها را از شرق و فلسطينی‌ها را از غرب فرستاده تا اسرائيل را ببلعند. با اين حال، خشم خداوند فروكش نكرده و دست او همچنان برای مجازات دراز است.
13 اسرائيل توبه نمی‌كند و بسوی خداوند برنمی‌گردد.
14 بنابراين، خداوند در يک روز مردم اسرائيل و رهبرانشان را مجازات خواهد كرد و سر و دم اين قوم را خواهد بريد!
15 ريش‌سفيدان و اشراف اسرائيل سر قوم هستند و انبيای كاذبش دم آن.
16 اينها كه هاديان قوم هستند قوم را به گمراهی و نابودی كشانده‌اند.
17 خداوند جوانانشان را مجازات خواهد كرد و حتی بر بيوه زنان و يتيمانشان نيز رحم نخواهد نمود، زيرا همۀ ايشان خدانشناس و شرور و دروغگو هستند. به اين سبب است كه هنوز خشم خدا فروكش نكرده و دست او برای مجازات ايشان دراز است.
18 شرارت اين قوم باعث شده غضب خداوند قادر متعال افروخته گردد و مانند آتشی كه خار و خس را می‌سوزاند و تمام جنگل را فرا می‌گيرد و دود غليظی به آسمان می‌فرستد، همه را بسوزاند. مردم مانند هيزم می‌سوزند و حتی برادر به برادر كمک نمی‌كند.
19
20 لقمه را از دست يكديگر می‌قاپند و می‌خورند اما سير نمی‌شوند. از شدت گرسنگی حتی بچه‌های خودشان را نيز می‌خورند!
21 قبيلۀ منسی و قبيلۀ افرايم بضد يكديگر، و هر دو بضد يهودا برخاسته‌اند. ولی با وجود اين خشم خداوند فروكش نمی‌كند و دست او هنوز برای مجازات ايشان دراز است.