Ezekiel 6
1 خداوند به من فرمود:
2 «ای انسان خاكی، به كوه‌های اسرائيل چشم بدوز و بر ضد آنها پيشگويی كن،
3 و بگو: «ای كوه‌های اسرائيل، پيغام خداوند را بشنويد كه بضد شما و رودخانه‌ها و دره‌هاست. جنگی عليه شما برپا خواهم نمود تا بتخانه‌هايتان نابود گردند.
4 تمام شهرهايتان خراب و سوزانده خواهد شد. بت‌هايتان شكسته و قربانگاه‌هايتان ويران خواهد گشت و استخوانهای پرستندگان آنها در ميان قربانگاه‌ها پراكنده خواهد شد. آنگاه خواهيد دانست كه من خداوند هستم.
5
6
7 «اما عده‌ای از قوم را از هلاكت رهايی خواهم بخشيد و ايشان را در ميان قوم‌های جهان پراكنده و تبعيد خواهم كرد. در آنجا مرا بياد خواهند آورد و خواهند دانست كه من ايشان را مجازات نموده‌ام، زيرا دل خيانتكار ايشان از من دور گشته و بسوی بتها كشيده شده است. آنگاه ايشان بسبب تمام كارهای زشتی كه مرتكب گرديده‌اند، از خود بيزار شده،
8
9 خواهند دانست كه فقط من خداوند هستم و هشدارهای من بيهوده نبوده است.»
10 خداوند فرمود: «با غم و اندوه به سر و سينۀ خود بزن و بسبب شرارتهای قوم خود آه و ناله كن، زيرا بزودی از جنگ و قحطی و بيماری هلاک خواهند شد.
11 آنانی كه در تبعيدند از مرض خواهند مرد، كسانی كه در سرزمين اسرائيل به سر می‌برند در جنگ كشته خواهند شد، و آنانی كه باقی بمانند در محاصره در اثر قحطی و گرسنگی از پای درخواهند آمد. به اين ترتيب شدت خشم خود را بر ايشان خواهم ريخت.
12 وقتی جنازه‌های ايشان در ميان بتها و قربانگاه‌ها، روی تپه‌ها و كوه‌ها و زير درختان سبز و بلوطهای بزرگ بيفتد، يعنی در جايهايی كه به بت‌هايشان هديه تقديم می‌كردند، آنگاه خواهند فهميد كه فقط من خداوند هستم.
13 همگی ايشان را از بين خواهم برد و شهرهايشان را از بيابان جنوب تا ربله در شمال، ويران خواهم ساخت تا بدانند كه من خداوند هستم.»