Ezekiel 45
1 «وقتی زمين ميان قبايل اسرائيل تقسيم می‌شود، بايد يک قسمت از آن بعنوان ملک مقدس به خداوند وقف گردد. اين ملک بايد طولش دوازده كيلومتر و نيم و عرضش ده كيلومتر باشد. تمام اين ملک، مقدس خواهد بود.
2 اين ملک مقدس بايد به دو قسمت مساوی تقسيم شود بطوريكه طول هر قسمت دوازده كيلومتر و نيم و عرض آن پنج كيلومتر باشد. در يكی از اين دو قسمت، بايد خانۀ خدا ساخته شود. مساحت خانۀ خدا دويست و پنجاه مترمربع باشد و زمين اطراف آن به عرض بيست و پنج متر خالی بماند.
3
4 اين قسمت از زمين، تمام مقدس خواهد بود. منازل كاهنانی كه در خانۀ خدا خدمت كنند، و نيز خانۀ خدا در اين قسمت از ملک مقدس ساخته خواهد شد.
5 قسمت ديگر ملک مقدس، كه آنهم دوازده كيلومتر و نيم طول و پنج كيلومتر عرض دارد بايد برای محل سكونت لاويان كه در خانۀ خدا خدمت می‌كنند اختصاص يابد.
6 «كنار ملک مقدس يک قطعه زمين ديگر هم به طول دوازده كيلومتر و نيم و عرض دو كيلومتر و نيم در نظر گرفته شود. در اين زمين، يک شهر برای قوم اسرائيل ساخته شود.
7 «دو قطعه زمين نيز برای «رهبر» تعيين شود، يكی در جوار غربی ملک مقدس و شهر، و ديگری در جوار شرقی آنها بطوری كه طول هر يک از اين دو قطعه زمين برابر مجموع عرض ملک مقدس و عرض شهر باشد. اين زمين از شرق به غرب به موازات يكی از زمينهای قبايل اسرائيل باشد.
8 اين دو قطعه زمين، سهم «رهبر» خواهد بود و رهبران، ديگر بر قوم ظلم نخواهند كرد بلكه تمام زمين باقی مانده را بطور مساوی بين قبايل اسرائيل تقسيم نموده، سهم هر قبيله را به خودشان واگذار خواهند كرد.»
9 خداوند به رهبران اسرائيل می‌فرمايد: «از غارت كردن و فريب دادن قوم من دست بكشيد و ايشان را از ميان ملک و خانه‌هايشان بيرون نكنيد. هميشه با انصاف و درستكار باشيد.
10 «در معاملات خود تقلب نكنيد بلكه از وزنه‌ها و ميزانهای درست استفاده نماييد.
11 ايفه و بت بايد به يک اندازه يعنی هر يک، يک دهم حومر كه واحد اندازه‌گيری است باشند.
12 يک مثقال بايد برابر بيست گِراه و يک منا برابر شصت مثقال باشد.
13 «ميزان هدايايی كه تقديم می‌كنيد بدين قرار است: يک شصتم از جو و گندمی كه برداشت می‌كنيد، يكصدم از روغنی كه از درختان زيتون خود می‌گيريد، يک گوسفند از هر دويست گوسفندی كه در چراگاه‌های اسرائيل داريد. اينها هدايای آردی و قربانی‌های سوختنی و قربانی‌های سلامتی هستند كه قوم بايد برای كفارۀ گناهانشان تقديم كنند. اين را من كه خداوند هستم می‌گويم.
14
15
16 «قوم اسرائيل بايد هدايای خود را به «رهبر» بدهند.
17 وظيفۀ رهبر اين است كه به هنگام عيدهای اول ماه، روزهای سبت و ساير اعياد، حيوانات قربانی سوختنی، هدايای آردی و هدايای نوشيدنی را برای قوم آماده سازد. او بايد قربانی گناه، هدايای آردی، قربانی سوختنی و قربانی سلامتی را برای كفارۀ گناه قوم اسرائيل آماده سازد.»
18 خداوند می‌فرمايد: «در روز اول از ماه اول هر سال، برای تطهير خانۀ خدا يک گاو جوان بی‌عيب قربانی كن.
19 كاهن مقداری از خون اين قربانی گناه را گرفته، آن را بر چهارچوب در خانۀ خدا، بر چهار گوشۀ قربانگاه و بر چهار چوب دروازۀ حياط داخلی بپاشد.
20 در روز هفتم همان ماه، برای هركس كه سهواً يا ندانسته مرتكب گناهی شده باشد نيز همين كار را بكن. بدين ترتيب خانۀ خدا تطهير خواهد شد.
21 «در روز چهاردهم همان ماه، عيد پسح را به مدت هفت روز جشن بگيريد. در طی اين هفت روز، فقط نان بدون خميرمايه خورده شود.
22 در روز اول عيد، رهبر بايد برای رفع گناه خود و گناه تمام قوم اسرائيل، يک گاو قربانی كند.
23 در هر هفت روز عيد، او بايد قربانی سوختنی برای تقديم به خداوند تدارک بيند. اين قربانی، روزانه شامل هفت گاو و هفت قوچ بی‌عيب باشد. برای كفارۀ گناه هم هر روز يک بز نر قربانی شود.
24 رهبر بايد يک ايفه هديۀ آردی با هر گاو و يک ايفه هديه آردی با هر قوچ تقديم كند و نيز همراه هر ايفه آرد، يک هين روغن زيتون بدهد.
25 «روز پانزدهم ماه هفتم، عيد سايه‌بانها را به مدت هفت روز جشن بگيريد. در طی هفت روز اين عيد نيز «رهبر» بايد قربانی گناه، قربانی سوختنی، هديه آردی و روغن تقديم كند.»