Bible

1 مزمور داوود. خداوندا، تو را می‌خوانم؛ نزد من بشتاب! چون تو را می‌خوانم، به صدای من گوش فرا ده. 2 دعای من به حضور تو چون بخور استوار شود، و دستان برافراشته‌ام چون قربانی شامگاهی. 3 خداوندا، بر دهانم نگاهبان بگذار، و بر دَرِ لبهایم دیدبانی کن. 4 دل مرا از گرایش به شرارت بازدار، تا همراه مردان بدکار مرتکب اعمال زشت نشوم، و از لذایذ ایشان نخورم! 5 مرد پارسا مرا بزند، که محبت خواهد بود در حَقم، و توبیخم کند، که روغن خواهد بود بر سَرم؛ و سَرِ من از آن ابا نخواهد داشت. اما من همواره بر ضد اعمال بدکاران دعا خواهم کرد. 6 وقتی حُکّام ایشان از صخره‌ها به زیر افکنده شوند، آنگاه سخنان مرا خواهند شنید، زیرا که پسندیده است. 7 خواهند گفت: «چنانکه کسی خیش زند و زمین را شیار کند، استخوانهای ما بر دهانۀ هاویه پراکنده گشته است.» 8 اما ای یهوه، خداوندگار من، چشمان من به سوی توست؛ به تو پناه می‌آورم، پس مرا بی‌دفاع مگذار. 9 مرا از دامی که برایم نهاده‌اند نگاه دار، و از تلۀ بدکاران. 10 باشد که شریران با هم در تورهای خود گرفتار آیند، در آن حال که من به سلامت می‌گذرم.