Bible

1 مزمور داوود. خداوندا، تو را به تمامی دل سپاس می‌گویم؛ در حضور ’خدایان‘ برای تو می‌سرایم. 2 به سوی معبد مقدس تو پرستش می‌کنم، و به سبب محبت و وفاداری تو، نامت را سپاس می‌گویم! زیرا که تو نام خویش و کلامِ خود را عظمتی برتر از هر چیز بخشیده‌ای. 3 در روزی که خواندم، مرا اجابت فرمودی؛ و مرا در دلم شجاع ساختی! 4 خداوندا، باشد که شاهان زمین جملگی تو را بستایند، چون کلام دهان تو را بشنوند، 5 و در وصف راههای خداوند بسرایند، زیرا که جلال خداوند عظیم است. 6 اگرچه خداوند متعال است، بر افتادگان نظر می‌کند، ولی متکبران را از دور می‌شناسد. 7 اگرچه در میان تنگی راه می‌روم، تو جان مرا حفظ خواهی کرد! دست خود را بر خشم دشمنانم دراز خواهی کرد، و دست راستت مرا نجات خواهد داد. 8 خداوند قصد خویش را برای من به انجام خواهد رسانید؛ خداوندا، محبت تو جاودانه است، کارهای دست خویش را رها مکن.