Bible

1 برای سالار سرایندگان. مزمور داوود. تا به کی، خداوندا؟ آیا مرا تا ابد فراموش خواهی کرد؟ تا به کی روی خود را از من خواهی پوشانید؟ 2 تا به کی با اندیشه‌هایم دست به گریبان باشم، و همۀ روز در دلم غم باشد؟ تا به کی دشمنم بر من سرافراز شود؟ 3 ای یهوه خدای من، بر من نظر کن و اجابتم فرما. به چشمانم روشنایی بخش، مبادا به خواب مرگ بخسبم؛ 4 مبادا دشمنم گوید: «بر او چیره شدم»، و خصمانم از تزلزلم شادمان شوند. 5 و اما من، بر محبت تو توکل می‌دارم؛ دلم در نجات تو شادی خواهد کرد. 6 برای خداوند خواهم سرایید، زیرا مرا سزای نیکو داده است.