Job 35
1 اِلیهو ادامه داده، گفت:
2 «آیا این را انصاف می‌شماری که بگویی: ”از خدا عادلترم“؟
3 یا بگویی: ”مرا چه سود؟ مرا از گناه نکردن چه منفعت؟“
4 «من تو را پاسخ خواهم گفت، و دوستانت را با تو.
5 به سوی آسمانها بنگر و ببین، و ابرها را ملاحظه کن که از تو بلندترند.
6 اگر گناه کنی، چه زیانی به او می‌رسانی؟ اگر نافرمانیهایت بسیار باشد، به او چه خواهی کرد؟
7 اگر پارسا باشی، به او چه می‌بخشی؟ و از دست تو چه می‌گیرد؟
8 شرارتِ تو تنها بر مردی همچون خودت اثر می‌گذارد، و پارسایی‌ات تنها بر بنی‌آدم.
9 «آدمیان از فرط ظلم فریاد برمی‌آورند، و به سبب دست زورمندان فغان سر می‌دهند.
10 اما کسی نمی‌گوید: ”خدای آفرینندۀ من کجاست، که شبانگاه سرودها می‌بخشد؟
11 آن که ما را بیش از وحوشِ زمین تعلیم می‌دهد، و از پرندگان آسمان حکیمتر می‌سازد؟“
12 فریاد آدمیان بلند می‌شود، اما او پاسخ نمی‌دهد، به سبب تکبر شریران.
13 به‌یقین که خدا بطالت را نمی‌شنود، و قادر مطلق بدان اعتنا نمی‌کند.
14 چقدر بیشتر نخواهد شنید وقتی می‌گویی او را نمی‌بینی؛ دعوی‌ات در حضور وی است، و منتظر او هستی!
15 پس حال، چون او در خشم خود جزا نمی‌دهد، و گناه را بسیار در نظر نمی‌آورد،
16 ایوب دهان خویش به بطالت می‌گشاید، و با نادانی سخنان بسیار می‌گوید.»