Zechariah 12
1 Τὸ φορτίον τοῦ λόγου τοῦ Κυρίου περὶ τοῦ Ἰσραήλ. Οὕτω λέγει Κύριος, ὁ ἐκτείνων τοὺς οὐρανοὺς καὶ θεμελιῶν τὴν γῆν καὶ μορφόνων τὸ πνεῦμα τοῦ ἀνθρώπου ἐντὸς αὐτοῦ·
2 Ἰδού, ἐγὼ καθιστῶ τὴν Ἱερουσαλήμ ποτήριον ζάλης εἰς πάντας τοὺς λαοὺς κύκλῳ, καὶ ἐπὶ τὸν Ἰούδαν ἔτι θέλει εἶσθαι τοῦτο ἐν τῇ πολιορκίᾳ τῇ κατὰ τῆς Ἱερουσαλήμ.
3 Καὶ ἐν τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ θέλω καταστήσει τὴν Ἱερουσαλήμ πρὸς πάντας τοὺς λαοὺς λίθον καταβαρύνοντα· πάντες ὅσοι ἐπιφορτισθῶσιν αὐτὸν θέλουσι κατασυντριφθῆ, ὅταν πάντα τὰ ἔθνη τῆς γῆς συναχθῶσιν ἐναντίον αὐτῆς.
4 Ἐν τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ, λέγει Κύριος, θέλω πατάξει πάντα ἵππον ἐν ἐκστάσει καὶ τὸν ἀναβάτην αὐτοῦ ἐν παραφροσύνῃ, καὶ θέλω ἀνοίξει τοὺς ὀφθαλμοὺς μου ἐπὶ τὸν οἶκον Ἰούδα καὶ θέλω πατάξει ἐν ἀποτυφλώσει πάντα ἵππον τῶν λαῶν.
5 Καὶ οἱ ἄρχοντες τοῦ Ἰούδα θέλουσιν εἰπεῖ ἐν τῇ καρδίᾳ αὑτῶν, Στήριγμα εἶναι εἰς ἐμὲ οἱ κάτοικοι τῆς Ἱερουσαλήμ διὰ τοῦ Κυρίου τῶν δυνάμεων τοῦ Θεοῦ αὐτῶν.
6 Ἐν τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ θέλω καταστήσει τοὺς ἄρχοντας τοῦ Ἰούδα ὡς ἑστίαν πυρὸς εἰς ξύλα καὶ ὡς λαμπάδα πυρὸς εἰς χειρόβολον, καὶ θέλουσι καταφάγει πάντας τοὺς λαοὺς κύκλῳ, ἐκ δεξιῶν καὶ ἐξ ἀριστερῶν· καὶ ἡ Ἱερουσαλήμ θέλει κατοικηθῆ πάλιν ἐν τῷ τόπῳ αὑτῆς, ἐν Ἱερουσαλήμ.
7 Καὶ ὁ Κύριος θέλει σώσει πρῶτον τὰς σκηνὰς τοῦ Ἰούδα, διὰ νὰ μή μεγαλύνηται ἡ δόξα τοῦ οἴκου τοῦ Δαβὶδ καὶ ἡ δόξα τῶν κατοίκων τῆς Ἱερουσαλήμ κατὰ τοῦ Ἰούδα.
8 Ἐν τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ ὁ Κύριος θέλει ὑπερασπισθῆ τοὺς κατοίκους τῆς Ἱερουσαλήμ· καὶ ὁ ἀδύνατος μεταξὺ αὐτῶν ἐν τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ θέλει εἶσθαι ὡς ὁ Δαβὶδ καὶ ὁ οἶκος τοῦ Δαβὶδ ὡς Θεός, ὡς ἄγγελος Κυρίου, ἐνώπιον αὐτῶν.
9 Καὶ ἐν τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ θέλω ζητήσει νὰ ἐξολοθρεύσω πάντα τὰ ἔθνη τὰ ἐρχόμενα κατὰ τῆς Ἱερουσαλήμ.
10 Καὶ θέλω ἐκχέει ἐπὶ τὸν οἶκον Δαβὶδ καὶ ἐπὶ τοὺς κατοίκους τῆς Ἱερουσαλήμ πνεῦμα χάριτος καὶ ἱκεσιῶν· καὶ θέλουσιν ἐπιβλέψει πρὸς ἐμέ, τὸν ὁποῖον ἐξεκέντησαν, καὶ θέλουσι πενθήσει δι᾿ αὐτὸν ὡς πενθεῖ τις διὰ τὸν μονογενῆ αὑτοῦ, καὶ θέλουσι λυπηθῆ δι᾿ αὐτόν, ὡς ὁ λυπούμενος διὰ τὸν πρωτότοκον αὑτοῦ.
11 Ἐν τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ θέλει εἶσθαι πένθος μέγα ἐν Ἱερουσαλήμ ὡς τὸ πένθος τῆς Ἀδαδριμμὼν ἐν τῇ πεδιάδι Μεγιδδών.
12 Καὶ θέλει πενθήσει ἡ γῆ, πᾶσα οἰκογένεια καθ᾿ ἑαυτήν· ἡ οἰκογένεια τοῦ οἴκου Δαβὶδ καθ᾿ ἑαυτήν καὶ αἱ γυναῖκες αὐτῶν καθ᾿ ἑαυτάς, ἡ οἰκογένεια τοῦ οἴκου Νάθαν καθ᾿ ἑαυτήν καὶ αἱ γυναῖκες αὐτῶν καθ᾿ ἑαυτάς,
13 ἡ οἰκογένεια τοῦ οἴκου Λευΐ καθ᾿ ἑαυτήν καὶ αἱ γυναῖκες αὐτῶν καθ᾿ ἑαυτάς, ἡ οἰκογένεια Σιμεΐ καθ᾿ ἑαυτήν καὶ αἱ γυναῖκες αὐτῶν καθ᾿ ἑαυτάς,
14 πᾶσαι αἱ ἐναπολειφθεῖσαι οἰκογένειαι, ἑκάστη οἰκογένεια καθ᾿ ἑαυτήν καὶ αἱ γυναῖκες αὐτῶν καθ᾿ ἑαυτάς.