Psalms 146
1 Αἰνεῖτε τὸν Κύριον. Αἴνει, ἡ ψυχή μου, τὸν Κύριον.
2 Θέλω αἰνεῖ τὸν Κύριον ἐνόσῳ ζῶ· θέλω ψαλμωδεῖ εἰς τὸν Θεὸν μου ἐνόσῳ ὑπάρχω.
3 Μή πεποίθατε ἐπ᾿ ἄρχοντας, ἐπὶ υἱὸν ἀνθρώπου, ἐκ τοῦ ὁποίου δὲν εἶναι σωτηρία.
4 Τὸ πνεῦμα αὐτοῦ ἐξέρχεται· αὐτὸς ἐπιστρέφει εἰς τὴν γῆν αὑτοῦ· ἐν ἐκείνῃ τῇ ἡμέρᾳ οἱ διαλογισμοὶ αὐτοῦ ἀφανίζονται.
5 Μακάριος ἐκεῖνος, τοῦ ὁποίου βοηθὸς εἶναι ὁ Θεὸς τοῦ Ἰακώβ· τοῦ ὁποίου ἡ ἐλπὶς εἶναι ἐπὶ Κύριον τὸν Θεὸν αὑτοῦ·
6 τὸν ποιήσαντα τὸν οὐρανὸν καὶ τὴν γῆν, τὴν θάλασσαν καὶ πάντα τὰ ἐν αὐτοῖς· τὸν φυλάττοντα ἀλήθειαν εἰς τὸν αἰῶνα·
7 τὸν ποιοῦντα κρίσιν εἰς τοὺς ἀδικουμένους· τὸν διδόντα τροφήν εἰς τοὺς πεινῶντας. Ὁ Κύριος ἐλευθερόνει τοὺς δεσμίους.
8 Ὁ Κύριος ἀνοίγει τοὺς ὀφθαλμοὺς τῶν τυφλῶν· ὁ Κύριος ἀνορθοῖ τοὺς κεκυρτωμένους· ὁ Κύριος ἀγαπᾷ τοὺς δικαίους·
9 ὁ Κύριος διαφυλάττει τοὺς ξένους· ὑπερασπίζεται τὸν ὀρφανὸν καὶ τὴν χήραν, τὴν δὲ ὁδὸν τῶν ἁμαρτωλῶν καταστρέφει.
10 Ὁ Κύριος θέλει βασιλεύει εἰς τὸν αἰῶνα· ὁ Θεὸς σου, Σιών, εἰς γενεάν καὶ γενεάν. Ἀλληλούϊα.