Psalms 141
1 [Ψαλμὸς τοῦ Δαβίδ.] Κύριε, πρὸς σὲ ἔκραξα· σπεῦσον πρὸς ἐμέ· ἀκροάσθητι τῆς φωνῆς μου, ὅταν κράζω πρὸς σέ.
2 Ἄς κατευθυνθῇ ἐνώπιόν σου ἡ προσευχή μου ὡς θυμίαμα· ἡ ὕψωσις τῶν χειρῶν μου ἄς γείνῃ ὡς θυσία ἑσπερινή.
3 Βάλε, Κύριε, φυλακήν εἰς τὸ στόμα μου· φύλαττε τὴν θύραν τῶν χειλέων μου.
4 Μή ἐκκλίνῃς τὴν καρδίαν μου εἰς πρᾶγμα πονηρόν, ὥστε νὰ ἐκτελῶ πράξεις ἀσεβεῖς μετὰ ἀνθρώπων ἐργαζομένων ἀνομίαν· μηδὲ νὰ φάγω ἀπὸ τῶν ἐκλεκτῶν αὐτῶν φαγητῶν.
5 Ἄς μὲ κτυπᾷ ὁ δίκαιος· τοῦτο θέλει εἶσθαι ἔλεος· καὶ ἄς μὲ ἐλέγχῃ· τοῦτο θέλει εἶσθαι μύρον ἐξαίρετον· δὲν θέλει βλάψει τὴν κεφαλήν μου· διότι μάλιστα καὶ θέλω προσεύχεσθαι ὑπὲρ αὐτῶν ἐν ταῖς συμφοραῖς αὐτῶν.
6 Ὅτε οἱ ἀρχηγοὶ αὐτῶν περιήρχοντο εἰς τόπους πετρώδεις, ἤκουσαν τὰ λόγιά μου, ὅτι ἦσαν γλυκέα.
7 Τὰ ὀστᾶ ἡμῶν διασκορπίζονται ἐν τῷ στόματι τοῦ τάφου, ὡς ὅταν τις κόπτῃ καὶ σχίζῃ ξύλα ἐπὶ τὴν γῆν.
8 Διὰ τοῦτο οἱ ὀφθαλμοὶ μου, Κύριε Θεέ, ἀτενίζουσι πρὸς σέ· ἐπὶ σὲ ἤλπισα· μή καταστρέψῃς τὴν ψυχήν μου.
9 Φύλαξόν με ἀπὸ τῆς παγίδος, τὴν ὁποίαν ἔστησαν δι᾿ ἐμέ, καὶ ἀπὸ τῶν βρόχων τῶν ἐργαζομένων ἀνομίαν.
10 Ἄς πέσωσιν ὁμοῦ οἱ ἀσεβεῖς εἰς τὰ δίκτυα αὑτῶν, ἐνῷ ἐγὼ θέλω περάσει ἀβλαβής.