Psalms 140
1 [Εἰς τὸν πρῶτον μουσικόν. Ψαλμὸς τοῦ Δαβίδ.] Ἐλευθέρωσόν με, Κύριε, ἀπὸ ἀνθρώπου πονηροῦ· λύτρωσόν με ἀπὸ ἀνθρώπου ἀδίκου·
2 Οἵτινες διαλογίζονται πονηρὰ ἐν τῇ καρδίᾳ· ὅλην τὴν ἡμέραν παρατάττονται εἰς πολέμους.
3 Ἠκόνησαν τὴν γλῶσσαν αὐτῶν ὡς ὄφεως· φαρμάκιον ἀσπίδος εἶναι ὑπὸ τὰ χείλη αὐτῶν. Διάψαλμα.
4 Φύλαξόν με, Κύριε, ἀπὸ χειρῶν ἀσεβοῦς· λύτρωσόν με ἀπὸ ἀνθρώπου ἀδίκου· οἵτινες ἐμηχανεύθησαν νὰ ὑποσκελίσωσι τὰ διαβήματά μου.
5 Οἱ ὑπερήφανοι ἔκρυψαν κατ᾿ ἐμοῦ παγίδα, καὶ μὲ σχοινία ἥπλωσαν δίκτυα εἰς τὴν διάβασίν μου· ἔστησαν δι᾿ ἐμὲ βρόχια. Διάψαλμα.
6 Εἶπα πρὸς τὸν Κύριον, Σὺ εἶσαι ὁ Θεὸς μου· ἀκροάσθητι, Κύριε, τῆς φωνῆς τῶν δεήσεών μου.
7 Κύριε Θεέ, ἡ δύναμις τῆς σωτηρίας μου, σὺ περιεσκέπασας τὴν κεφαλήν μου ἐν ἡμέρᾳ πολέμου.
8 Μή δώσῃς, Κύριε, εἰς τὸν ἀσεβῆ τὰς ἐπιθυμίας αὐτοῦ· μή ἀφήσῃς νὰ ἐκτελεσθῇ ὁ στοχασμὸς αὐτοῦ, μήποτε ὑψωθῶσι. Διάψαλμα.
9 Ἡ πονηρία τῶν χειλέων τῶν περικυκλούντων με ἄς σκεπάσῃ τὴν κεφαλήν αὐτῶν.
10 Ἄνθρακες πεπυρακτωμένοι ἄς πέσωσιν ἐπ᾿ αὐτούς· ἄς ῥιφθῶσιν εἰς τὸ πῦρ, εἰς λάκκους βαθεῖς, διὰ νὰ μή ἐγερθῶσι πλέον.
11 Ἄνθρωπος κακόγλωσσος ἄς μή στερεωθῇ ἐπὶ τῆς γῆς· ἡ κακία θέλει καταδιώξει τὸν ἄδικον ἄνθρωπον, ἑωσοῦ ἀπολέσῃ αὐτόν.
12 Ἐξεύρω ὅτι ὁ Κύριος θέλει κάμει τὴν κρίσιν τοῦ τεθλιμμένου καὶ τὴν δίκην τῶν πτωχῶν.
13 Βεβαίως οἱ δίκαιοι θέλουσι δοξολογεῖ τὸ ὄνομά σου· οἱ εὐθεῖς θέλουσι κατοικεῖ ἔμπροσθεν τοῦ προσώπου σου.