Jeremiah 17
1 Ἡ ἁμαρτία τοῦ Ἰούδα εἶναι γεγραμμένη μὲ γραφίδα σιδηράν, μὲ ὄνυχα ἀδαμάντινον, ἐνεχαράχθη ἐπὶ τῆς πλακὸς τῆς καρδίας αὐτῶν καὶ ἐπὶ τῶν κεράτων τῶν θυσιαστηρίων ὑμῶν·
2 ὥστε οἱ υἱοὶ αὐτῶν ἐνθυμοῦνται τὰ θυσιαστήρια αὑτῶν καὶ τὰ ἄλση αὑτῶν, μετὰ τῶν πρασίνων δένδρων ἐπὶ τοὺς ὑψηλοὺς λόφους.
3 Ὦ ὄρος μου ἐν τῇ πεδιάδι, θέλω δώσει τὴν περιουσίαν σου καὶ πάντας τοὺς θησαυροὺς σου εἰς διαρπαγήν καὶ τοὺς ὑψηλοὺς σου τόπους κατὰ πάντα τὰ ὅριά σου, διὰ τὴν ἁμαρτίαν.
4 Καὶ σύ, μάλιστα αὐτή σύ, θέλεις ἐκβληθῆ ἀπὸ τῆς κληρονομίας σου, τὴν ὁποίαν ἔδωκα εἰς σέ, καὶ θέλω σὲ καταδουλώσει εἰς τοὺς ἐχθροὺς σου, ἐν γῇ τὴν ὁποίαν δὲν ἐγνώρισας· διότι πῦρ ἐξήψατε ἐν τῷ θυμῷ μου, τὸ ὁποῖον θέλει καίεσθαι εἰς τὸν αἰῶνα.
5 Οὕτω λέγει Κύριος· Ἐπικατάρατος ὁ ἄνθρωπος, ὅστις ἐλπίζει ἐπὶ ἄνθρωπον καὶ κάμνει σάρκα βραχίονα αὑτοῦ καὶ τοῦ ὁποίου ἡ καρδία ἀπομακρύνεται ἀπὸ τοῦ Κυρίου.
6 Διότι θέλει εἶσθαι ὡς ἡ ἀγριομυρίκη ἐν ἐρήμῳ, καὶ δὲν θέλει ἰδεῖ ὅταν ἔλθῃ τὸ ἀγαθόν· ἀλλὰ θέλει κατοικεῖ τόπους ξηροὺς ἐν ἐρήμῳ, γῆν ἁλμυρὰν καὶ ἀκατοίκητον.
7 Εὐλογημένος ὁ ἄνθρωπος ὁ ἐλπίζων ἐπὶ Κύριον καὶ τοῦ ὁποίου ὁ Κύριος εἶναι ἡ ἐλπίς.
8 Διότι θέλει εἶσθαι ὡς δένδρον πεφυτευμένον πλησίον τῶν ὑδάτων, τὸ ὁποῖον ἐξαπλόνει τὰς ῥίζας αὑτοῦ πλησίον τοῦ ποταμοῦ, καὶ δὲν θέλει ἰδεῖ ὅταν ἔρχηται τὸ καῦμα ἀλλὰ τὸ φύλλον αὐτοῦ θέλει θάλλει· καὶ δὲν θέλει μεριμνήσει ἐν τῷ ἔτει τῆς ἀνομβρίας οὐδὲ θέλει παύσει ἀπὸ τοῦ νὰ κάμνῃ καρπόν.
9 Ἡ καρδία εἶναι ἀπατηλή ὑπὲρ πάντα καὶ σφόδρα διεφθαρμένη· τίς δύναται νὰ γνωρίσῃ αὐτήν;
10 Ἐγὼ ὁ Κύριος ἐξετάζω τὴν καρδίαν, δοκιμάζω τοὺς νεφρούς, διὰ νὰ δώσω εἰς ἕκαστον κατὰ τὰς ὁδοὺς αὐτοῦ, κατὰ τὸν καρπὸν τῶν ἔργων αὐτοῦ.
11 Καθὼς ἡ πέρδιξ ἡ ἐπωάζουσα καὶ μή νεοσσεύουσα, οὕτως ὁ ἀποκτῶν πλούτη ἀδίκως θέλει ἀφήσει αὐτὰ εἰς τὸ ἥμισυ τῶν ἡμερῶν αὑτοῦ καὶ εἰς τὰ ἔσχατα αὑτοῦ θέλει εἶσθαι ἄφρων.
12 Θρόνος δόξης ὑψωμένος ἐξ ἀρχῆς εἶναι ὁ τόπος τοῦ ἁγιαστηρίου ἡμῶν.
13 Κύριε, ἡ ἐλπὶς τοῦ Ἰσραήλ, πάντες οἱ ἐγκαταλείποντές σε θέλουσι καταισχυνθῆ καὶ οἱ ἀποστάται ἐμοῦ θέλουσι γραφθῆ ἐν τῇ γῇ· διότι ἐγκατέλιπον τὸν Κύριον, τὴν πηγήν τῶν ζώντων ὑδάτων.
14 Ἴασαί με, Κύριε, καὶ θέλω ἰαθῆ· σῶσόν με καὶ θέλω σωθῆ· διότι σὺ εἶσαι τὸ καύχημά μου·
15 Ἰδού, οὗτοι λέγουσι πρὸς ἐμέ, Ποῦ ὁ λόγος τοῦ Κυρίου; ἄς ἔλθῃ τώρα.
16 Ἀλλ᾿ ἐγὼ δὲν ἀπεσύρθην ἀπὸ τοῦ νὰ σὲ ἀκολουθῶ ὡς ποιμήν, οὐδὲ ἐπεθύμησα τὴν ἡμέραν τῆς θλίψεως· σὺ ἐξεύρεις τοῦτο· τὰ ἐξελθόντα ἐκ τῶν χειλέων μου ἦσαν ἐνώπιόν σου.
17 Μή γείνῃς εἰς ἐμὲ τρόμος· σὺ εἶσαι ἡ ἐλπὶς μου ἐν ἡμέρᾳ συμφορᾶς·
18 Ἄς καταισχυνθῶσιν οἱ καταδιώκοντές με, ἐγὼ δὲ ἄς μή καταισχυνθῶ· ἄς τρομάξωσιν ἐκεῖνοι ἀλλ᾿ ἄς μή τρομάξω ἐγώ· φέρε ἐπ᾿ αὐτοὺς ἡμέραν συμφορᾶς καὶ σύντριψον αὐτοὺς διπλοῦν σύντριμμα.
19 Οὕτως εἶπε Κύριος πρὸς ἐμέ· Ὕπαγε καὶ στῆθι ἐν τῇ πύλῃ τῶν υἱῶν τοῦ λαοῦ σου, δι᾿ ἧς εἰσέρχονται οἱ βασιλεῖς Ἰούδα καὶ δι᾿ ἧς ἐξέρχονται, καὶ ἐν πάσαις ταῖς πύλαις τῆς Ἱερουσαλήμ·
20 καὶ εἰπὲ πρὸς αὐτούς, Ἀκούσατε τὸν λόγον τοῦ Κυρίου, βασιλεῖς Ἰούδα καί, πᾶς ὁ Ἰούδας καὶ πάντες οἱ κάτοικοι τῆς Ἱερουσαλήμ, οἱ εἰσερχόμενοι διὰ τῶν πυλῶν τούτων·
21 οὕτω λέγει Κύριος· Προσέχετε εἰς ἑαυτούς, καὶ μή βαστάζετε φορτίον τὴν ἡμέραν τοῦ σαββάτου μηδὲ ἐμβιβάζετε διὰ τῶν πυλῶν τῆς Ἱερουσαλήμ·
22 μηδὲ ἐκφέρετε φορτίον ἐκ τῶν οἰκιῶν σας τὴν ἡμέραν τοῦ σαββάτου καὶ μή κάμνετε μηδεμίαν ἐργασίαν· ἀλλὰ ἁγιάζετε τὴν ἡμέραν τοῦ σαββάτου, καθὼς προσέταξα εἰς τοὺς πατέρας ὑμῶν·
23 δὲν ὑπήκουσαν ὅμως οὐδὲ ἔκλιναν τὸ τίον αὑτῶν, ἀλλ᾿ ἐσκλήρυναν τὸν τράχηλον αὑτῶν διὰ νὰ μή ἀκούσωσι καὶ διὰ νὰ μή δεχθῶσι νουθεσίαν.
24 Ἀλλ᾿ ἐὰν ὑπακούσητε εἰς ἐμέ, λέγει Κύριος, ὥστε νὰ μή ἐμβιβάζητε φορτίον διὰ τῶν πυλῶν τῆς πόλεως ταύτης τὴν ἡμέραν τοῦ σαββάτου, ἀλλὰ νὰ ἁγιάζητε τὴν ἡμέραν τοῦ σαββάτου μή κάμνοντες ἐν αὐτῇ μηδεμίαν ἐργασίαν·
25 τότε θέλουσιν εἰσέλθει διὰ τῶν πυλῶν τῆς πόλεως ταύτης βασιλεῖς καὶ ἄρχοντες καθήμενοι ἐπὶ τοῦ θρόνου τοῦ Δαβίδ, ἐποχούμενοι ἐπὶ ἁμάξας καὶ ἵππους, αὐτοὶ καὶ οἱ ἄρχοντες αὐτῶν, οἱ ἄνδρες Ἰούδα καὶ οἱ κάτοικοι τῆς Ἱερουσαλήμ· καὶ ἡ πόλις αὕτη θέλει κατοικεῖσθαι εἰς τὸν αἰῶνα.
26 Καὶ θέλουσιν ἐλθεῖ ἐκ τῶν πόλεων Ἰούδα καὶ ἐκ τῶν πέριξ τῆς Ἱερουσαλήμ καὶ ἐκ τῆς γῆς Βενιαμὶν καὶ ἐκ τῆς πεδινῆς καὶ ἐκ τῶν ὀρέων καὶ ἐκ τοῦ νότου, φέροντες ὁλοκαυτώματα καὶ θυσίας καὶ προσφορᾶς ἐξ ἀλφίτων καὶ λίβανον, φέροντες ἔτι καὶ προσφορὰς εὐχαριστηρίους εἰς τὸν οἶκον τοῦ Κυρίου.
27 Ἀλλ᾿ ἐὰν δὲν μοῦ ὑπακούσητε, ὥστε νὰ ἁγιάζητε τὴν ἡμέραν τοῦ σαββάτου καὶ νὰ μή βαστάζητε φορτίον καὶ ἐμβιβάζητε εἰς τὰς πύλας τῆς Ἱερουσαλήμ τὴν ἡμέραν τοῦ σαββάτου, τότε θέλω ἀνάψει πῦρ ἐν ταῖς πύλαις αὐτῆς καὶ θέλει καταφάγει τὰ παλάτια τῆς Ἱερουσαλήμ καὶ δὲν θέλει σβεσθῆ.