Genesis 8
1 Καὶ ἐνεθυμήθη ὁ Θεὸς τὸν Νῶε, καὶ πάντα τὰ ζῷα, καὶ πάντα τὰ κτήνη, τὰ μετ᾿ αὐτοῦ ἐν τῇ κιβωτῷ· καὶ διεβίβασεν ὁ Θεὸς ἄνεμον ἐπὶ τὴν γῆν, καὶ τὰ ὕδατα ἐστάθησαν.
2 Καὶ ἐκλείσθησαν αἱ πηγαὶ τῆς ἀβύσσου, καὶ οἱ καταρράκται τοῦ οὐρανοῦ, καὶ ἐκρατήθη ὁ ὑετὸς ἀπὸ τῶν οὐρανῶν.
3 Καὶ ἐσύροντο τὰ ὕδατα ἀπὸ τῆς γῆς κατὰ συνέχειαν· καὶ λιγόστευον τὰ ὕδατα μετὰ τὰς ἑκατὸν πεντήκοντα ἡμέρας.
4 Καὶ ἐκάθισεν ἡ κιβωτὸς τὴν δεκάτην ἑβδόμην τοῦ ἑβδόμου μηνὸς ἐπὶ τῶν ὀρέων Ἀραράτ.
5 Τὰ δὲ ὕδατα λιγόστευον κατὰ συνέχειαν ἕως τοῦ δεκάτου μηνός· τὴν πρώτην τοῦ δεκάτου μηνὸς ἐφάνησαν αἱ κορυφαὶ τῶν ὀρέων.
6 Καὶ μετὰ τεσσαράκοντα ἡμέρας ἤνοιξεν ὁ Νῶε τὴν θυρίδα τῆς κιβωτοῦ, τὴν ὁποίαν εἶχε κάμει·
7 καὶ ἀπέστειλε τὸν κόρακα, ὅστις ἐξελθὼν ὑπήγαινε καὶ ἤρχετο, ἑωσοῦ ἐξηράνθησαν τὰ ὕδατα ἀπὸ τῆς γῆς.
8 Καὶ ἀπέστειλε τὴν περιστερὰν κατόπιν αὐτοῦ, διὰ νὰ ἴδῃ ἄν ἔπαυσαν τὰ ὕδατα ἀπὸ προσώπου τῆς γῆς·
9 καὶ μή εὑρίσκουσα ἡ περιστερὰ ἀνάπαυσιν τῶν ποδῶν αὑτῆς, ἐπέστρεψε πρὸς αὐτὸν εἰς τὴν κιβωτόν, διότι τὰ ὕδατα ἦσαν ἐπὶ τοῦ προσώπου πάσης τῆς γῆς· καὶ ἐκτείνας τὴν χεῖρα αὑτοῦ, ἐπίασεν αὐτήν καὶ εἰσήγαγεν αὐτήν πρὸς ἑαυτὸν εἰς τὴν κιβωτόν.
10 Καὶ ἀνέμεινεν ἔτι ἄλλας ἑπτὰ ἡμέρας, καὶ πάλιν ἀπέστειλε τὴν περιστερὰν ἐκ τῆς κιβωτοῦ·
11 καὶ ἐπέστρεψε πρὸς αὐτὸν ἡ περιστερὰ πρὸς τὸ ἑσπέρας, καὶ ἰδού, ἦτο ἐν τῷ στόματι αὐτῆς φύλλον ἐλαίας, ἀπεσπασμένον· καὶ ἐγνώρισεν ὁ Νῶε ὅτι ἔπαυσαν τὰ ὕδατα ἀπὸ τῆς γῆς.
12 Καὶ ἀνέμεινεν ἔτι ἄλλας ἑπτὰ ἡμέρας, καὶ ἀπέστειλε τὴν περιστεράν· καὶ δὲν ἐπανέστρεψε πλέον πρὸς αὐτόν.
13 Κατὰ δὲ τὸ ἑξακοσιοστὸν πρῶτον ἔτος τοῦ Νῶε, τὴν πρώτην τοῦ πρώτου μηνός, ἐξέλιπον τὰ ὕδατα ἀπὸ τῆς γῆς· καὶ ἐσήκωσεν ὁ Νῶε τὴν στέγην τῆς κιβωτοῦ, καὶ εἶδε, καὶ ἰδού, ἐξέλιπε τὸ ὕδωρ ἀπὸ προσώπου τῆς γῆς.
14 Καὶ τὴν εἰκοστήν ἑβδόμην ἡμέραν τοῦ δευτέρου μηνὸς ἐξηράνθη ἡ γῆ·
15 καὶ ἐλάλησεν ὁ Θεὸς πρὸς τὸν Νῶε, λέγων,
16 Ἔξελθε ἐκ τῆς κιβωτοῦ, σύ, καὶ ἡ γυνή σου, καὶ οἱ υἱοὶ σου, καὶ αἱ γυναῖκες τῶν υἱῶν σου μετὰ σοῦ·
17 πάντα τὰ ζῷα τὰ μετὰ σοῦ, ἀπὸ πάσης σαρκός, καὶ πτηνὰ καὶ κτήνη καὶ πᾶν ἑρπετὸν ἕρπον ἐπὶ τῆς γῆς, ἐξάγαγε μετὰ σοῦ, καὶ ἄς πολυπλασιασθῶσιν ἐπὶ τῆς γῆς, καὶ ἄς αὐξηνθῶσι καὶ ἄς πληθυνθῶσιν ἐπὶ τῆς γῆς.
18 Καὶ ἐξῆλθεν ὁ Νῶε, καὶ οἱ υἱοὶ αὐτοῦ, καὶ ἡ γυνή αὐτοῦ, καὶ αἱ γυναῖκες τῶν υἱῶν αὐτοῦ μετ᾿ αὐτοῦ·
19 πάντα τὰ ζῷα, πάντα τὰ ἑρπετὰ καὶ πάντα τὰ πτηνά, πᾶν ὅ, τι κινεῖται ἐπὶ τῆς γῆς, κατὰ τὰ εἴδη αὑτῶν, ἐξῆλθον ἐκ τῆς κιβωτοῦ.
20 Καὶ ᾠκοδόμησεν ὁ Νῶε θυσιαστήριον εἰς τὸν Κύριον· καὶ ἔλαβεν ἀπὸ παντὸς κτήνους καθαροῦ, καὶ ἀπὸ παντὸς πτηνοῦ καθαροῦ, καὶ προσέφερεν ὁλοκαυτώματα ἐπὶ τοῦ θυσιαστηρίου.
21 Καὶ σφράνθη Κύριος ὀσμήν εὐωδίας· καὶ εἶπε Κύριος ἐν τῇ καρδίᾳ αὑτοῦ, Δὲν θέλω καταρασθῆ πλέον τὴν γῆν ἐξ αἰτίας τοῦ ἀνθρώπου· διότι ὁ λογισμὸς τῆς καρδίας τοῦ ἀνθρώπου εἶναι κακὸς ἐκ νηπιότητος αὐτοῦ· οὐδὲ θέλω πατάξει πλέον πάντα τὰ ζῶντα, καθὼς ἔκαμον·
22 ἐν ὅσῳ μένει γῆ, σπορὰ καὶ θερισμός, καὶ ψύχος καὶ καῦμα, καὶ θέρος καὶ χειμών, καὶ ἡμέρα καὶ νύξ, δὲν θέλουσι παύσει.