Acts 5
1 Ἄνθρωπος δὲ τις Ἀνανίας τὸ ὄνομα μετὰ τῆς γυναικὸς αὐτοῦ Σαπφείρης ἐπώλησε κτῆμα
2 καὶ ἐκράτησεν ἀπὸ τῆς τιμῆς, ἐν γνώσει καὶ τῆς γυναικὸς αὐτοῦ, καὶ φέρων μέρος τι ἔθεσεν εἰς τοὺς πόδας τῶν ἀποστόλων.
3 Εἶπε δὲ ὁ Πέτρος· Ἀνανία, διὰ τί ἐγέμισεν ὁ Σατανᾶς τὴν καρδίαν σου, ὥστε νὰ ψευσθῇς εἰς τὸ Πνεῦμα τὸ Ἃγιον καὶ νὰ κρατήσῃς ἀπὸ τῆς τιμῆς τοῦ ἀγροῦ; «Ο Σατανάς εγέμισε την καρδίαν του Ανανία χωρίς τη συνεργασία του Ανανία;»
4 Ἐνῷ ἔμενε, δὲν ἦτο σοῦ; καὶ ἀφοῦ ἐπωλήθη, δὲν ἦτο ἐν τῇ ἐξουσίᾳ σου; διὰ τί ἔβαλες ἐν τῇ καρδίᾳ σου τὸ πρᾶγμα τοῦτο; δὲν ἐψεύσθης εἰς ἀνθρώπους, ἀλλ᾿ εἰς τὸν Θεόν.
5 Ἐνῷ δὲ ἤκουεν ὁ Ἀνανίας τοὺς λόγους τούτους, ἔπεσε καὶ ἐξεψύχησε, καὶ ἐπέπεσε φόβος μέγας ἐπὶ πάντας τοὺς ἀκούοντας ταῦτα.
6 Σηκωθέντες δὲ οἱ νεώτεροι, ἐτύλιξαν αὐτὸν καὶ ἐκβαλόντες ἔθαψαν.
7 Μετὰ δὲ περίπου τρεῖς ὥρας εἰσῆλθεν ἡ γυνή αὐτοῦ, μή ἐξεύρουσα τὸ γεγονός.
8 Καὶ ἀπεκρίθη πρὸς αὐτήν ὁ Πέτρος· Εἰπέ μοι, διὰ τόσον ἐπωλήσατε τὸν ἀγρόν; Καὶ ἐκείνη εἶπε· Ναί, διὰ τόσον.
9 Καὶ ὁ Πέτρος εἶπε πρὸς αὐτήν· Διὰ τί συνεφωνήσατε νὰ πειράξητε τὸ Πνεῦμα τοῦ Κυρίου; ἰδού, εἰς τὴν θύραν οἱ πόδες τῶν θαψάντων τὸν ἄνδρα σου καὶ θέλουσιν ἐκβάλει καὶ σέ.
10 Καὶ ἔπεσε παρευθὺς εἰς τοὺς πόδας αὐτοῦ καὶ ἐξεψύχησεν· εἰσελθόντες δὲ οἱ νεανίσκοι, εὗρον αὐτήν νεκρὰν καὶ ἐκβαλόντες ἔθαψαν πλησίον τοῦ ἀνδρὸς αὐτῆς.
11 Καὶ ἐπέπεσε φόβος μέγας ἐφ᾿ ὅλην τὴν ἐκκλησίαν καὶ ἐπὶ πάντας τοὺς ἀκούοντας ταῦτα.
12 Πολλὰ δὲ σημεῖα καὶ τέρατα ἐγίνοντο ἐν τῷ λαῷ διὰ τῶν χειρῶν τῶν ἀποστόλων· καὶ ἦσαν ὁμοθυμαδὸν ἅπαντες ἐν τῇ στοᾷ τοῦ Σολομῶντος.
13 Ἐκ δὲ τῶν λοιπῶν οὐδεὶς ἐτόλμα νὰ προσκολληθῇ εἰς αὐτούς, ὁ λαὸς ὅμως ἐμεγάλυνεν αὐτούς·
14 καὶ προσετίθεντο μᾶλλον πιστεύοντες εἰς τὸν Κύριον, πλήθη ἀνδρῶν τε καὶ γυναικῶν,
15 ὥστε ἔφερον ἔξω εἰς τὰς πλατείας τοὺς ἀσθενεῖς καὶ ἔθετον ἐπὶ κλινῶν καὶ κραββάτων, διὰ νὰ ἐπισκιάσῃ κἄν ἡ σκιὰ τοῦ Πέτρου ἐρχομένου τινὰ ἐξ αὐτῶν.
16 Συνήρχετο δὲ καὶ τὸ πλῆθος τῶν πέριξ πόλεων εἰς Ἱερουσαλήμ φέροντες ἀσθενεῖς καὶ ἐνοχλουμένους ὑπὸ πνευμάτων ἀκαθάρτων, οἵτινες ἐθεραπεύοντο ἅπαντες.
17 Καὶ σηκωθεὶς ὁ ἀρχιερεὺς καὶ πάντες οἱ μετ᾿ αὐτοῦ, οἵτινες ἦσαν αἵρεσις τῶν Σαδδουκαίων, ἐπλήσθησαν ζήλου
18 καὶ ἐπέβαλον τὰς χεῖρας αὑτῶν ἐπὶ τοὺς ἀποστόλους, καὶ ἔβαλον αὐτοὺς εἰς δημοσίαν φυλακήν.
19 Ἄγγελος ὅμως Κυρίου διὰ τῆς νυκτὸς ἤνοιξε τὰς θύρας τῆς φυλακῆς, καὶ ἐκβαλὼν αὐτοὺς εἶπεν·
20 Ὑπάγετε, καὶ σταθέντες λαλεῖτε ἐν τῷ ἱερῷ πρὸς τὸν λαὸν πάντας τοὺς λόγους τῆς ζωῆς ταύτης.
21 Καὶ ἀκούσαντες εἰσῆλθον τὴν αὐγήν εἰς τὸ ἱερὸν καὶ ἐδίδασκον. Ἐλθὼν δὲ ὁ ἀρχιερεὺς καὶ οἱ μετ᾿ αὐτοῦ, συνεκάλεσαν τὸ συνέδριον καὶ ὅλην τὴν γερουσίαν τῶν υἱῶν τοῦ Ἰσραήλ καὶ ἔστειλαν εἰς τὸ δεσμωτήριον, διὰ νὰ φέρωσιν αὐτούς.
22 Οἱ δὲ ὑπηρέται ἐλθόντες δὲν εὗρον αὐτοὺς ἐν τῇ φυλακῇ, καὶ ἐπιστρέψαντες ἀπήγγειλαν,
23 λέγοντες ὅτι τὸ μὲν δεσμωτήριον εὕρομεν κεκλεισμένον μετὰ πάσης ἀσφαλείας, καὶ τοὺς φύλακας ἱσταμένους ἔξω ἔμπροσθεν τῶν θυρῶν, ἀνοίξαντες δὲ οὐδένα εὕρομεν ἔσω.
24 Ὡς δὲ ἤκουσαν τοὺς λόγους τούτους καὶ ὁ ἱερεὺς καὶ ὁ στρατηγὸς τοῦ ἱεροῦ καὶ οἱ ἀρχιερεῖς, ἦσαν ἐν ἀπορίᾳ περὶ αὐτῶν εἰς τί ἔμελλε νὰ καταντήσῃ τοῦτο.
25 Καὶ ἐλθὼν τις ἀπήγγειλε πρὸς αὐτούς, λέγων ὅτι ἰδού, οἱ ἄνθρωποι, τοὺς ὁποίους ἐβάλετε εἰς τὴν φυλακήν, ἵστανται ἐν τῷ ἱερῷ καὶ διδάσκουσι τὸν λαόν.
26 Τότε ὑπῆγεν ὁ στρατηγὸς μετὰ τῶν ὑπηρετῶν καὶ ἔφερεν αὐτούς, οὐχὶ μετὰ βίας· διότι ἐφοβοῦντο τὸν λαόν, μή λιθοβοληθῶσι.
27 Καὶ ἀφοῦ ἔφεραν αὐτούς, ἔστησαν ἐν τῷ συνεδρίῳ. Καὶ ἠρώτησεν αὐτοὺς ὁ ἀρχιερεὺς
28 λέγων· Δὲν σᾶς παρηγγείλαμεν ῥητῶς νὰ μή διδάσκητε ἐν τῷ ὀνόματι τούτῳ; καὶ ἰδού, ἐγεμίσατε τὴν Ἱερουσαλήμ ἀπὸ τῆς διδαχῆς σας, καὶ θέλετε νὰ φέρητε ἐφ᾿ ἡμᾶς τὸ αἷμα τοῦ ἀνθρώπου τούτου.
29 Ἀποκριθεὶς δὲ ὁ Πέτρος καὶ οἱ ἀπόστολοι, εἶπον· Πρέπει νὰ πειθαρχῶμεν εἰς τὸν Θεὸν μᾶλλον παρὰ εἰς τοὺς ἀνθρώπους.
30 Ὁ Θεὸς τῶν πατέρων ἡμῶν ἀνέστησε τὸν Ἰησοῦν, τὸν ὁποῖον σεῖς ἐθανατώσατε κρεμάσαντες ἐπὶ ξύλου·
31 τοῦτον ὁ Θεὸς ὕψωσε διὰ τῆς δεξιᾶς αὑτοῦ Ἀρχηγὸν καὶ Σωτῆρα, διὰ νὰ δώσῃ μετάνοιαν εἰς τὸν Ἰσραήλ καὶ ἄφεσιν ἁμαρτιῶν.
32 Καὶ ἡμεῖς εἴμεθα μάρτυρες αὐτοῦ περὶ τῶν λόγων τούτων, καὶ τὸ Πνεῦμα δὲ τὸ Ἃγιον, τὸ ὁποῖον ἔδωκεν ὁ Θεὸς εἰς τοὺς πειθαρχοῦντας εἰς αὐτόν.
33 Οἱ δὲ ἀκούσαντες ἔτριζον τοὺς ὀδόντας καὶ ἐβουλεύοντο νὰ θανατώσωσιν αὐτούς.
34 Σηκωθεὶς δὲ ἐν τῷ συνεδρίῳ Φαρισαῖός τις Γαμαλιήλ τὸ ὄνομα, νομοδιδάσκαλος τιμώμενος ὑπὸ παντὸς τοῦ λαοῦ, προσέταξε νὰ ἐκβάλωσι τοὺς ἀποστόλους δι᾿ ὀλίγην ὥραν,
35 καὶ εἶπε πρὸς αὐτούς· Ἄνδρες Ἰσραηλῖται, προσέχετε εἰς ἑαυτοὺς περὶ τῶν ἀνθρώπων τούτων τί μέλλετε νὰ πράξητε.
36 Διότι πρὸ τούτων τῶν ἡμερῶν ἐσηκώθη ὁ Θευδᾶς, λέγων ἑαυτὸν ὅτι εἶναι μέγάς τις, εἰς τὸν ὁποῖον προσεκολλήθη ἀριθμὸς ἀνδρῶν ἕως τετρακοσίων· ὅστις ἐφονεύθη, καὶ πάντες ὅσοι ἐπείθοντο εἰς αὐτὸν διελύθησαν καὶ κατήντησαν εἰς οὐδέν.
37 Μετὰ τοῦτον ἐσηκώθη Ἰούδας ὁ Γαλιλαῖος ἐν ταῖς ἡμέραις τῆς ἀπογραφῆς καὶ ἔσυρεν ὀπίσω αὐτοῦ ἀρκετὸν λαόν· καὶ ἐκεῖνος ἀπωλέσθη, καὶ πάντες ὅσοι ἐπείθοντο εἰς αὐτὸν διεσκορπίσθησαν.
38 Καὶ τώρα σᾶς λέγω, ἀπέχετε ἀπὸ τῶν ἀνθρώπων τούτων καὶ ἀφήσατε αὐτούς· διότι ἐὰν ἡ βουλή αὕτη ἤ τὸ ἔργον τοῦτο ἦναι ἐξ ἀνθρώπων, θέλει ματαιωθῆ·
39 ἐὰν ὅμως ἦναι ἐκ Θεοῦ, δὲν δύνασθε νὰ ματαιώσητε αὐτό, καὶ προσέχετε μήπως εὑρεθῆτε καὶ θεομάχοι. Καὶ ἐπείσθησαν εἰς αὐτόν,
40 καὶ προσκαλέσαντες τοὺς ἀποστόλους, ἔδειραν καὶ παρήγγειλαν νὰ μή λαλῶσιν ἐν τῷ ὀνόματι τοῦ Ἰησοῦ, καὶ ἀπέλυσαν αὐτούς.
41 Ἐκεῖνοι λοιπὸν ἀνεχώρουν ἀπὸ προσώπου τοῦ συνεδρίου, χαίροντες ὅτι ὑπὲρ τοῦ ὀνόματος αὐτοῦ ἠξιώθησαν νὰ ἀτιμασθῶσι.
42 Καὶ πᾶσαν ἡμέραν ἐν τῷ ἱερῷ καὶ κατ᾿ οἶκον δὲν ἔπαυον διδάσκοντες καὶ εὐαγγελιζόμενοι τὸν Ἰησοῦν Χριστόν.