Bible

1 Ek het 'n verbond met my oë gesluit; waarom sou ek dan aan 'n diensmeisie dink? 2 Want watter deel van God is daar van bo? en watter erfdeel van die Almagtige uit die hoogte? 3 Is vernietiging nie vir die goddelose nie? en 'n vreemde straf vir die werkers van ongeregtigheid? 4 Sien hy nie my weë en tel hy nie al my voetstappe nie? 5 As ek met nietigheid gewandel het, of as my voet haastig was om te bedrieg; 6 Laat my op 'n gelyke weegskaal geweeg word, sodat God my onkreukbaarheid kan ken. 7 As my stap van die pad afgewyk het en my hart agter my oë aan geloop het, en as daar 'n klad aan my hande gekleef het; 8 Laat my dan saai, en laat 'n ander een eet; ja, laat my nageslag uitgeroei word. 9 As my hart deur 'n vrou bedrieg is, of as ek voor my naaste se deur gewag het; 10 Laat my vrou dan vir 'n ander maal, en laat ander voor haar neerbuig. 11 Want dit is 'n gruwelike misdaad; ja, dit is 'n ongeregtigheid om deur die regters gestraf te word. 12 Want dit is 'n vuur wat tot vernietiging verteer en al my opbrings sal uitroei. 13 As ek die saak van my dienskneg of van my diensmaagd verag het toe hulle met my getwis het; 14 Wat moet ek dan doen as God opstaan? en as hy besoek, wat sal ek hom antwoord? 15 Het Hy wat my in die moederskoot gemaak het, hom nie gemaak nie? en het een ons nie in die moederskoot gevorm nie? 16 As Ek die armes van hulle begeerte weerhou het, of die oë van die weduwee laat beswyk het; 17 Of ek het my stukkie alleen geëet, en die wees het nie daarvan geëet nie; 18 (Want van my jeug af is hy by my opgevoed soos by 'n vader, en ek het haar gelei van my moeder se skoot af;) 19 As ek gesien het dat iemand vergaan weens gebrek aan klere, of enige arme sonder bedekking; 20 As sy lendene my nie geseën het nie, en as hy nie warm gemaak is met die vlies van my skape nie; 21 As ek my hand opgehef het teen die wees, toe ek my hulp in die poort sien: 22 Laat my arm dan van my skouerblad af val, en my arm word van die been afgebreek. 23 Want die vernietiging van God was vir my 'n verskrikking, en vanweë sy hoogheid kon ek dit nie verduur nie. 24 As ek goud my hoop gemaak het, of vir die fyn goud gesê het: U is my vertroue; 25 As ek bly was omdat my rykdom groot was en omdat my hand baie gekry het; 26 As ek die son sien wanneer dit skyn, of die maan wat in helderheid wandel; 27 En my hart is in die geheim verlok, of my mond het my hand gesoen. 28 Dit was ook 'n ongeregtigheid wat deur die regter gestraf moes word, want ek moes die God wat daarbo is, verloën het. 29 As ek bly was oor die vernietiging van hom wat my haat, of my opgehef het toe die onheil hom gevind het; 30 En ek het my mond nie toegelaat om te sondig deur 'n vloek oor sy siel toe te wens nie. 31 As die manne van my tabernakel nie gesê het nie: Ag, het ons maar van sy vlees gehad! ons kan nie tevrede wees nie. 32 Die vreemdeling het nie op straat gebly nie, maar ek het my deure vir die reisiger oopgemaak. 33 As ek my oortredinge bedek het soos Adam, deur my ongeregtigheid in my boesem te verberg: 34 Was ek bang vir 'n groot menigte, of het die veragting van families my verskrik, dat ek stilgebly het en nie by die deur uitgegaan het nie? 35 Ag, die een sal my hoor! kyk, my begeerte is dat die Almagtige my sal antwoord, en dat my teëstander 'n boek geskryf het. 36 Ek sou dit tog op my skouer neem en dit vir my as 'n kroon bind. 37 Ek sou die getal van my treë aan hom bekend maak; soos 'n vors sou ek na hom toe gaan. 38 As my land teen my roep, of die vore daarvan ook kla; 39 As Ek die vrugte daarvan sonder geld geëet het, of die eienaars daarvan laat sterf het: 40 Laat distels groei in plaas van koring, en kokkel in plaas van gars. Die woorde van Job is beëindig.